ROCKWAVE 2η μέρα: WASP-SOULFLY-GAMMA RAY-DARK TRANQUILLITY-FIREWIND 19/6/2004 TERRA VIBE ΜΑΛΑΚΑΣΑ 30/6/2004

Το φετινό Rockwave 3 χρόνια μετά από εκείνο του 2001 δεν γινόταν να το χάσουμε. Μόνο και μόνο από τα ονόματα που είχαν ανακοινωθεί τις 2 metal μέρες έπρεπε όλοι οι σοβαροί metalheads να είμαστε παρόντες. Μπορεί η ακύρωση των Running Wild να μας ξενέρωσε αφάνταστα αφού δεν μπορέσαμε για μια ακόμα φορά να τους δούμε αλλά από την άλλη το festival μια φορά το χρόνο γίνεται οπότε δεν λέει να το χάσουμε.

Φέτος αποφάσισα με κάτι γνωστούς να κατασκηνώσουμε στο camping του festival. Για πρώτη φορά θα υπήρχε σε ελληνικό festival με ξένα ονόματα camping. Μέγα λάθος για 2 λόγους:Ο πρώτος γιατί η καθυστερημένη άφιξη μας στο χώρο, μας έκανε να χάσουμε το μισό set των Firewind ενώ το υπόλοιπο μισό set όπως και ολόκληρο το set των Dark Tranquillity χάθηκε στην προσπάθεια να στήσουμε την σκηνή. Απάντηση λοιπόν στο ερώτημα πόση ώρα κάνεις να στήσεις μια σκηνή όταν δεν ξέρεις; Περίπου 1.5 group.Δεύτερος λόγος ήταν ότι το έδαφος ήταν τόσο σκληρό που όλοι το πρωί της ημέρας της εμφάνισης των Priest σηκώθηκαν με μελανιές και ευτυχώς που προνόησα να σηκωθώ από τις 5 τα χαράματα για να μην αποκτήσω κάνα αυχενικό και καμιά οσφυαλγία.

Προλάβαμε τουλάχιστον να δούμε άνετα τους Gamma Ray οι οποίοι αντικαθιστούσαν τους Running Wild. 10 φορές έχουνε έρθει στην Ελλάδα και ο αθεόφοβος τους έβλεπα μόλις για πρώτη φορά. Παίξανε περίπου μία ώρα και με όμορφα κομμάτια όπως τα “Welcome/Gardens of the sinner”,”New World Order”,”Heavy Metal Universe”,”The Heart of the Unicorn”,”I want out”,”Rebellion in a Dreamland”,”Land of the Free”,”Somewhere out in space” ξεσήκωσαν τον κόσμο αν και η σκηνική τους παρουσία που είναι σχετικά στατική τους κάνει να χάνονται σε μεγάλες σκηνές. Είμαι σίγουρος ότι αν τους έβλεπα σε Club θα τους ευχαριστιόμουνα πολύ περισσότερο όπότε αν ξανάρθουν το χειμώνα θα το επιχειρήσω.

Στο διάλειμμα μεταξύ Ray και Soulfly έκανα μια σχετική εξερεύνηση του χώρου και οφείλω να ομολογήσω πως δεν μου πολυάρεσε. Μου φάνηκε αρκετά στενός και ειδικά στα σημεία που υπήρχαν τα ταμεία και τα περίπτερα των περιοδικών μόνο με ευχέλαιο περνούσες από τον πολύ κόσμο. Αποδεικνύεται λοιπόν πως ο Πύργος της Βασιλίσσης πριν από 4 χρόνια παραμένει χαλαρά ο καλύτερος χώρος που έχει γίνει αυτό το festival.

Στους Soulfly που τους είχα ξαναδεί βαρέθηκα αν και η εμφάνισή τους ήτανε φοβερή ίσως καλύτερη από το Ρόδον πριν 1 και κάτι χρόνο. Ο Cavalera και η μπάντα του βρέθηκαν σε φοβερή μέρα και απέδωσαν εξαιρετικά κομμάτια όπως τα “Prophecy”,”Living Sacrifice”,”Back to The Primitive” ”Bring It”, ”Jumpdafuckup”, ”Eye for an eye”,”Seek n Strike”,”Umbabarauma”(όπου βγήκαν με τα ταμπούρλα) με τον κόσμο να συμμετέχει μαζικά και να τραγουδάει τα κομμάτια τους. Σε τραγούδια των Sepultura όπως το “Territory” έγινε χαμός ενώ έκπληξη προκάλεσε στον κόσμο η συμμετοχή του γιου του Cavalera σε 2-3 κομμάτια που παρόλο που είναι δεν είναι 14-15 χρονών συναγωνίζεται άνετα σε γαϊδουροφωνάρα τον πατέρα του.

45 λεπτά αργότερα βρισκόταν στο σανίδι μία μπάντα που υπάρχει εδώ και 20-22 χρόνια και μάλλον πρέπει και για αυτούς να αναστενάξουμε από ανακούφιση που τους είδαμε έστω και τώρα. Mιλάω φυσικά για τους Wasp οι οποίοι ήταν να έρθουν το 2001 αλλά τελικά προτιμήθηκαν οι Cradle of Filth (χαρά οι πωλητές νερού με τόσα μπουκάλια που πουλήσανε για να τα φάνε οι Cradle). Οι Wasp λοιπόν έπαιξαν ένα set διάρκειας 1.15 και παρότι το set φάνηκε μικρό και ακούστηκαν αρκετές φωνές διαμαρτυρίας από κάποιους προσωπικά αισθάνθηκα πλήρης στο τέλος της εμφάνισής τους. Το λέω αυτό διότι παίξανε όλους τους παλιούς τους ύμνους και 3-4 κομμάτια από το καινούριο και προσωπικά για μένα όπως και για αρκετούς με τους οποίους συζήτησα καλά κάνανε και δεν παίξανε κάποια κομμάτια από πρόσφατους δίσκους τους οι οποίοι έχουνε υπερεκτιμηθεί. Ο Blackie Lawless είναι μεγάλη μορφή άσχετα αν δεν βγήκε στη σκηνή με πριονοκορδέλες αίματα κτλ όπως έκανε παλιότερα.To set-list τους ήταν πάνω κάτω το εξής:”Chainsaw Charlie”,”Inside the Electric Circus”,”Animal(fuck like a beast)”,”I wanna be somebody”,”Love Machine”,”On your knees”,”Wild Child”,”Blind in Texas”,”The Real Me”,το ακουστικό medley με “Sleeping in the Fire/The Gypsy meets the boy/The Idol” και από το καινούριο θυμάμαι σίγουρα τα “Sister Sadie” και “What I’ll never find”.

H δεύτερη μέρα του festival τελειώνει και κουρασμένοι πάμε στο camping για να προετοιμαστούμε για την αυριανή εμφάνιση των θεών (σας τα είπε ήδη ο Λιανίδης). Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε στα πολύ θετικά του festival είναι ότι το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε σε γενικές γραμμές κατά γράμμα κάτι που είναι πολύ θετικό ώστε να μην περιμένει για πολύ ώρα ο κόσμος κάτω από τον καυτό ήλιο την εμφάνιση του επόμενου group και ξενερώνει.

Όσο για σένα κ. Παπασπυρόπουλε την επόμενη φορά που θα βρεθούμε με το καλό θα σου πω ιστορίες που μου έχουν συμβεί με τον Οργανισμό Συνεχών Παραπόνων όπως θα έπρεπε να μετονομαστεί ο ΟΣΕ που θα γράψουμε σίγουρα βιβλίο.Άντε και του χρόνου με μεγαλύτερα ονόματα(ΟZZY έστω και στην παρακμή ή AC/DC;)

Θοδωρής Angus