|
|
|
|
DAMAGE
|
«Κίνησα γη και ουρανό για να μεταδώσω το μήνυμα των blues…» Όχι δεν είναι κάποιος γραφικός στο ρόλο του blues ιεραποστόλου αλλά ο John Spencer και οι Blues Explosion του.
Μετά από 6 χρόνια απουσίας του (το τελευταίο κανονικό του album ήταν το Acme του 1998) η πιο σέξι φιγούρα του garage-blues rock επέστρεψε.
Πρέπει να νιώθει περήφανος που το μήνυμα του τελικά μεταδόθηκε σε πολλούς επίδοξους απογόνους του και ανταγωνιστές του (black keys, white stripes και άλλους), και αφού πήρε την εκδίκηση του με αυτή την έκρηξη των απανταχού σε όλο τον κόσμο garage συγκροτημάτων, επέστρεψε για καθίσει στον θρόνο του, που δικαιωματικά του ανήκει μιας και μια δεκαετία κράτησε ψηλά τη σημαία των blues-garage ιστοριών.
O John Spencer δεν γύρισε μόνος του αλλά με μια πλειάδα superstar όπως ο Dj Shadow, David Holmes, Chuck D, Dan the Automator, η μούσα του Tricky Martina Topley Bird και άλλους.
To album ανοίγει με το «Damage» ένα σκοτεινό αργόσυρτο σέξι δυναμίτη, το «burn it off» παρασύρει σε ένα ξέφρενο boogie ρυθμό, το “spoiled” είναι μια blues gospel μπαλάντα (η Martina Topley Βird στα φωνητικά), το «crunchy» θυμίζει τους βρώμικους ρυθμούς των Rolling Stones.
Το «hot gossip» ένα funky κομμάτι με τον John Spencer να θυμίζει Barry White στην αρχή και μετά να σέρνει τον χορό ο Chuck D και να το μεταμορφώνει σε ένα funk metal δυναμίτη (αλήθεια που χάθηκαν οι Red Hot Chilli Peppers?)
Στο «Υου been my baby» βρίσκεσαι στο μέσο μιας space rock καταιγίδας. Το «Fed Up And Low Down» είναι ένα ξέφρενο κομμάτι με πολλές εναλλαγές. Τo «Rivals» είναι ένας απίστευτος jazz αυτοσχεδιασμός. Στα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου εναλλάσσονται οι southern rock, soul, blues,gospel, rock n roll μελωδίες
I have moved Heaven and Earth to bring you people this message! These Blues are gonna kill me… λέει ο John Spencer.
Εγώ απλά απαντώ…και μένα το ίδιο!!!
Εξωτερικός Συνεργάτης |