PSYCHIC TV 10/10/2004 GAGARIN 205 22/10/2004

Και στη θέα του/της Genesis P. Orridge αναφώνησε ο γράφων “Ο μάι Γκοντ”!

Οι Psychic TV μου ήταν τελείως άγνωστοι μέχρι τούδε και η αλήθεια είναι ότι ήθελα να δω αυτό το φαινόμενο Genesis. Και ναι, ανταμοίφθηκα με ένα πραγματικά πρωτότυπο θέαμα: Ο Genesis εμφανίστηκε με πλήρες μακιγιάζ τραβεστί, ξανθιά περούκα, ένα αμάνικο, λουλουδάτο μπλουζάκι, κόκκινο, καυτό μίνι και λευκές μπότες. Προσθέστε σ’ αυτά δυο μπράτσα γεμάτα τατουάζ και το ότι πρέπει να είναι 50άρης και παίρνετε μια γεύση του αλλοπρόσαλλου της κατάστασης.

Στο πλάι του τα πράγματα ήταν πιο straight, τουλάχιστον εμφανισιακά, με την Alice Genese στο μπάσο, τον ντράμερ Eddie O’Dowd, τον κιθαρίστα David Max, τον Markus Persson στα πλήκτρα και την υπερσεμνή (στην παρουσίαση των μελών της μπάντας απλώς κούνησε δειλά το χέρι της από το βάθος της σκηνής – μήπως τελικά ήταν από βαρεμάρα;) Lady Jaye στα samples.

Η μουσική:

Εξωτικά μπλεγμένο μουσικό κουβάρι που με τις πιο φιλότιμες αναλύσεις δίνει κάτι τέτοιο: alternative και post-punk με δόσεις rockn’roll, όλα μαζί σε πλαίσιο δυνατού industrial με ψυχεδελικές προεκτάσεις. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να ερεθιστεί η kinky πλευρά του ευαίσθητου ακροατηρίου, ακόμα και να εξεγερθεί σε συνδυασμό με τα ντελιριακά οπτικά συμβάντα (Genesis και video wall να παίζει τα ακατάλυπτα). Βέβαια το ακροατήριο απαρτιζόταν κατά κύριο λόγο από γοτθίζουσες παρουσίες που ελάχιστα εντυπωσιάζονταν. Λογικό.

Επίσης να προσθέσω ότι στα φωνητικά ο Genesis είχε κάτι από ντοπαρισμένη-με-ανδρικές-ορμόνες ‘κυρία Ευτέρπη’ ενώ συμμετείχε η Genese γλυκά και όμορφα.

Σκηνική παρουσία:

Φόβος και παράνοια στη Λιοσίων.

Τι περίεργες ουσίες να κυκλοφορούσαν άραγε στο αίμα του τραγουδιστή των PTV;

Το αποτέλεσμα πάντως ήταν σε πολλές περιστάσεις ο Genesis να σταυρώνει τα μπράτσα του και να παριστάνει το πουλί, να κάνει σχιζοφρενική παντομίμα και άλλα σπαστικά που σε κάτι μου θύμισαν τον Jello Biafra των Dead Kennedys στην τραβεστί έκδοσή του.

“Τελικά ρε φίλε σου άρεσε;”

Ναι!

Αν και δεν μπορούσα να ακούσω καλά τους στίχους, ούτε αποφάσισα σε καμία στιγμή να μπω στους λαβυρίνθους του μυαλού αυτού του Genesis, έπιασα τον εαυτό μου να στέκει αποχαυνωμένος, παραδομένος στις 10λεπτες (και βάλε) μανιακές εμπνεύσεις του, να τον βλέπω να μου λέει ξανά και ξανά “Jesus walked on water” και ταυτόχρονα να μου τα μεταφράζει με τα χέρια του στη γλώσσα των κωφών.

Και το χάρηκα!

Μια ερώτηση κλισέ για το τέλος: ιδιοφυία ή τρελός με περικεφαλαία;

Μουσικά μόνο μιλώντας οι Psychic TV δεν είναι οι πιο καινοτόμοι, έχουν όμως πολύ ενδιαφέρον και κατ’ εμέ δεν είναι για χόρταση, ούτε κατάλληλη ακρόαση για όλες τις ώρες. Θα τους έβλεπα περισσότερο ως Happening, ένα εκρηκτικό γεγονός που να μην προλαβαίνεις να το συνηθίσεις αλλά να σου δίνει τη ‘σφαλιάρα’ και να εξαφανίζεται. Η αύρα και η δυναμική της μπάντας μου φάνηκαν εξωπραγματικές ενώ ο ηγέτης Genesis κάνει άλματα προς το πάνθεον του cult.

Το μήνυμα που μένει είναι ένα: η underground μουσική σκηνή ακόμα ζει…

Αριστοτέλης Ζ.