 |
|
|
|
ALAN PARSONS
|
“WE WANT MORE!” αντήχησε το κατάμεστο Gagarin απαιτώντας για encore
Εγώ μπήκα στην αίθουσα ήρεμος και με ουδέτερη διάθεση.
Πως λοιπόν έφτασα τώρα να τραγουδάω και να πονάνε τα χέρια μου από τα παλαμάκια;
Απλούστατα ο Alan Parsons και η παρέα του επεφύλασσαν ένα καταπληκτικό best of, με κλασσικές επιτυχίες, άψογα παιγμένες. Τόσο άψογα που ήθελα να κατέβω να τους σφίξω τα χέρια και να τους δώσω συγχαρητήρια (καμιά διακοσαριά άλλοι που είχαν την ίδια ιδέα με μένα πήγαν να τους δουν μετά το τέλος του live ενώ εγώ αρκέστηκα στους χορούς και τους πανηγυρισμούς).
Το πρόγραμμα είχε από “I wouldn’t want to be like you”, “Psychobabble” και “ Old and Wise” μέχρι “Time” και το πανέμορφο “Don’t let it show”. Έπαιξαν και τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο που προς έκπληξή μου ήταν πολύ καλά.
Ξαφνικά σε συγκινητικό flashback θυμήθηκα την πρώτη φορά που, πιτσιρίκος ακόμα, άκουσα το “Lucifer” στους τίτλους της τηλεοπτικής εκπομπής «3 στον αέρα» και είχα μαγευτεί. Φυσικά το έπαιξαν κι αυτό.
“WE WANT MORE!”
Ζητώ συγγνώμη που δεν κατάφερα να συγκρατήσω τα ονόματα των μουσικών που πλαισίωναν τον κο. Parsons. Ήταν άριστοι. Ο ήχος, ίδιος κι απαράλλαχτος με ‘τότε’ αλλά η διαχρονικότητα επισκίασε τυχόν ενοχλητικό ρετρό.
Παλλόμενο ακροατήριο, λακωνικός, σοβαρός, επιβλητικός ο Alan Parsons αλλά και φανερά ευχαριστημένος από την ανταπόκριση. 
Τι ατμόσφαιρα!
“WE WANT MORE!”
-Ανικανοποίητοι άνθρωποι κι έχω να παίξω και στη Θεσσαλονίκη αύριο. Καλά, επειδή σας συμπάθησα...
“I am the eye in the sky / looking at yououou…”
Βοήθεια χριστιανοί, κρατάτε με μην κάνω stage dive!
“I am the maker of rules / dealing with fools…”
(περισυλλογή)
Οδηγώντας προς το σπίτι, σκέφτηκα τι καλά που θα ήταν να ξαναδούμε σύντομα τους APLP στην Ελλάδα. Αλλά πως; Με περισσότερο στυλ: light shows, μάγους και ταχυδακτυλουργούς, φωτιές, καπνούς και κεραυνούς, με έκτακτες συμμετοχές των Jean Michel Jarre και Chemical Brothers. Τι, δε δύναται ο Jean; Εντάξει, βολευόμαστε και με Ruichi Sakamoto…
Αριστοτέλης Ζ. |