«Τα μαξιλάρια της Ουρανούπολης» Σίμου Κακάλα από την Παιδική Σκηνή του «Νέου Θεάτρου» Θεσσαλονίκης 18/10/2004

Δημήτρια λθ’. Πρεμιέρα με το έργο του Ευγένιου Τριβιζά

«Τα μαξιλάρια της Ουρανούπολης»

από την Παιδική Σκηνή του «Νέου Θεάτρου» Θεσσαλονίκης

…και μην ξεχνάτε πως ότι και αν σας πάρουν πάντα κάτι μένει, που κανείς δεν το αγγίζει, που κανείς δεν σας το παίρνει, μένουνε τα όνειρα σας, ελπίδα όαση παρηγοριά σας, θησαυρός στη μοναξιά σας, μένουνε τα όνειρα σας.

Πρεμιέρα στο πλαίσιο των λθ’ Δημητρίων από την Παιδική Σκηνή του Νέου Θεάτρου Θεσσαλονίκης, με το έργο του Ευγένιου Τριβιζά «Τα μαξιλάρια της Ουρανούπολης» , έγινε στις 17 Οκτωβρίου στο θέατρο «Αριστοτέλειον»

Το έργοανέβηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη από το Νέο Θέατρο σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, σκηνικά Νατάσσας Ψάρρη , κοστούμια Stephen West, μουσική Γιώργου Βασικαρίδη, φωτισμούς Στέλιου Τζολόπουλου, χορογραφίες Κώστα Γεράρδου, βοηθός σκηνοθέτη η Ξένια Αηδονοπούλου.

Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί Δημήτρης Κοντός, Ιάκωβος Σιδηρόπουλος, Άννη Ντουμούζη, Θάνος Φερετζέλης, Θανάσης Δισλής, Διονύσης Ποταμίτης, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Κώστας Ασπιώτης.

«Τα μαξιλάρια της Ουρανούπολης» είναι η θεατρική μεταφορά του έργου «τα μαγικά μαξιλάρια» που έχει κυκλοφορήσει σε 28 εκδόσεις.

Διαβάζοντας τα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά μπορείς να νιώσεις παιδί, ακόμα κι αν δεν είσαι. Με τις πρώτες αράδες έχεις σαλπάρει με το πλοίο του ουράνιου τόξου στην χώρα του μύθου και της φαντασίας. Συνταξιδεύεις με αχώριστους φίλους την περιπέτεια, το όνειρο, την αθωότητα. Γνωρίζεσαι με αξίες, ήθη και ιδανικά που αξίζει να μπολιάσεις μέσα σου για να πολεμήσεις τους δράκους της ζωής σου. Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι ένας πολυβραβευμένος σύγχρονος παραμυθάς, γνήσιος απόγονος του Αριστοφάνη και του Αισώπου, που επιμένει σε πείσμα των καιρών να σμιλεύει τις παιδικές ψυχές με διδάγματα των μύθων και τα ονείρατα των παραμυθιών. Τα βιβλία του, τρυφερές ασπίδες προστασίας για κάθε παιδική ψυχή, χρωματίζουν την ελπίδα μας για ένα ανθρώπινο, δικαιότερο και ειρηνικό κόσμο. Και είναι αλήθεια πως όταν μπορείς να εμπνέεις την ελπίδα, τότε η προσφορά σου είναι μεγαλειώδης.

Θέμα του έργου : «Μια χώρα χωρίς ουρανό. Ένας άπληστος άρχοντας με ένα χρυσό τηλεσκόπιο και ένα μαύρο φτερό. Ένας καταχθόνιος μυστικοσύμβουλος. Ένας νόμος που καταργεί τις Απόκριες, τα πάρτι γενεθλίων και τις Κυριακές. Ένας ύπουλος αρχιμάγος. Μια παπαρούνα κατακόκκινη σαν φλόγα και χιλιάδες μαξιλάρια που έχουν κατασκευαστεί με σκοπό να στερήσουν τον κόσμο από τα όνειρά του. Αλλά τα όνειρα δε σβήνουν έτσι εύκολα. Απεναντίας, κάτι ονειράκια τοσαδά, που δε σου γεμίζουνε το μάτι, φουντώνουνε καμιά φορά, φουντώνουνε σαν την φωτιά, γίνονται σίφουνας, λαίλαπα γίνονται και κάνουνε τον κόσμο άνω κάτω. Κάποτε λοιπόν στην Ουρανούπολη…»

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ της Νομικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και Καθηγητής της Συγκριτικής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reading της Αγγλίας.

Με τη λογοτεχνία έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια. Τα βιβλία του κυκλοφορούν στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ολλανδικά, σουηδικά, κινέζικα, κορεάτικα, ουαλικά, ιαπωνικά και σε πολλές ακόμα γλώσσες. Στην Αγγλία και την Αμερική τα έργα του έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία.

Το βιβλίο του «Τα τρία μικρά λυκάκια» έχει κερδίσει τη δεύτερη θέση στη λίστα των αμερικανικών παιδικών best sellers και έχει περιληφθεί μαζί με τον Winnie the Pooh και τον Babar τον ελέφαντα στη συλλογή των δέκα εκ των καλυτέρων κλασσικών εικονογραφημένων παιδικών βιβλίων όλων των εποχών του Heinemman

Αυτό το χρόνο κυκλοφόρησε στα γαλλικά το μυθιστόρημά του «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι» σε μετάφραση του Gilles Decorvet (Éditions du Jasmin), στα ιταλικά το βιβλίο του «Η τελευταία μαύρη γάτα» σε μετάφραση του Nicola Crocetti (Crocetti Editore) και σε επτά γλώσσες μια πανηγυρική τρισδιάστατη έκδοση του παραμυθιού «Τα τρία μικρά λυκάκια» (Egmont Books).

Το ευρωπαϊκό παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ένα χελιδόνι για την Ευρώπη», που γράφτηκε αρχικά μετά από ανάθεση του Υπουργείου Εξωτερικών με αφορμή την ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διανεμήθηκε στα μέλη των αντιπροσωπειών των ευρωπαϊκών χωρών στην πρόσφατη Διάσκεψη Κορυφής στη Χαλκιδική

Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν στο κινηματοθέατρο «Αριστοτέλειον» (Εθν. Άμυνας 2, έναντι Λευκού Πύργου) κάθε Κυριακή στις 11.30’ το πρωί.

Πληροφορίες και κρατήσεις για παραστάσεις με σχολεία τις καθημερινές τηλέφωνα 2310 417.068 και 6977 44 51 61.

Από το λέξημα.gr λογοτεχνικό περιοδικό

Το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά «Τα μαγικά μαξιλάρια έχει αγαπηθεί πολύ αν κρίνει κανείς από τις επανειλημμένες εκδόσεις του.

Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια φανταστική πολιτεία - την Ουρανούπολη. Ο άρχοντάς της λεγόταν Αρπατίλαος, όνομα παραγόμενο από το ρήμα «αρπάζω» + το ουσιαστικό «λαός». Στην πολιτεία αυτή όλα έπρεπε να αφορούν στη συνεχή και ατελείωτη εργασία. Η ανάπαυση ήταν υπό απαγόρευση και το παιχνίδι υπό διωγμό. Οι νόμοι περιφρουρούσαν την αδιάκοπη δουλειά και όλα λειτουργούσαν στη βάση του ακατάπαυστου μόχθου προς όφελος μόνο του άρχοντα.

Όπως είναι φυσικό ο λαός δυσφορούσε και ζητούσε διαρκώς αφορμές να περιγελάσει τον άρχοντα και τους συμβούλους του, που τον βοηθούσαν στη σκληρή διαφέντευση της πολιτείας. Ακόμη και τα ονόματα των συμβούλων υπενθυμίζουν τον χαρακτήρα τους (Τίλιος Ξεφτίλιος, Βουλίμιος Βλήμας και Σαυρίλιος Βρισελιέ- ο μάγος).

Όσο οι υπήκοοι στερούνται τη διασκέδαση, τόσο την επιθυμούν και τόσο λιγότερο πρόθυμοι είναι στην εργασία τους. Έτσι ο άρχοντας και οι σύμβουλοί προσπαθούν να καταστήσουν την ξεκούραση απεχθή και φτιάχνουν τα μαγικά μαξιλάρια. Η συνέχεια είναι πολύ ενδιαφέρουσα δοσμένη με πολύ χιούμορ.

Ο συγγραφέας επιλέγει με φιλοπαίγμονα διάθεση τους χαρακτήρες του και διαγράφει με αδρές αλλά καίριες γραμμές το προφίλ τους, ζωγραφίζει λεκτικά την εικόνα τους.

Απόσπασμα από την μελέτη της κ. Μένης Κανατσούλης, καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα «Διήγηση περί ολοκληρωτισμού για παιδιά. Τα μαγικά μαξιλάρια και Η τελευταία μαύρη γάτα του Ευγένιου Τριβιζά.

Στην Ουρανούπολη των Μαγικών Μαξιλαριών, ο τύραννος Αρπατίλαος γνωρίζει πως οι υπήκοοί του δεν τον αγαπούν. Αυτό καθαυτό το γεγονός βέβαια δεν τον απασχολεί καθόλου, τον νοιάζει , και μάλιστα πολύ, να μην οδηγηθούν σε σκέψεις που θα απειλήσουν την εξουσία του. Έτσι, συλλαμβάνει το σατανικό σχέδιο να εξαλείψει τελικά τη βούληση των πολιτών να σκέπτονται. Να τους καταπονεί τόσο πολύ ώστε να τους κάμψει κάθε επιθυμία για σκέψεις και για αντίσταση. Επινοεί λοιπόν τα εφιαλτικά μαξιλάρια, τα μαξιλάρια που αντικαθιστούν τα παλιά πουπουλένια που έφερναν ωραία όνειρα και αντί αυτών μοιράζει σε όλους τους κατοίκους καινούργια μαξιλάρια που γεννούν εφιάλτες και όνειρα δυστυχίας. Έτσι, στην κάθε μέρα που ξημερώνει οι κάτοικοι της Ουρανούπολης, μετά από μια βασανιστική νύχτα, δεν έχουν όρεξη για τίποτε. Δεν έχουν όρεξη να ελπίζουνε ή να αγωνίζονται, δεν έχουν όρεξη να μιλούν ούτε να χαίρονται, γιατί δεν έχουν την ευτυχία να βλέπουν όνειρα. Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως στα παραμύθια, κάπου υπάρχει μια χαραγματιά ελπίδας: ο νεαρός δάσκαλος της Ουρανούπολης θέλει να ξυπνήσει ξανά σε όλους τους κατοίκους ευτυχισμένα όνειρα. Το σχέδιο του θα είναι απλό όσο και διαβρωτικό της τυραννικής εξουσίας: αρχίζει να μαζεύει μαζί με τους μαθητές του λίγο χαρτοπόλεμο, ένα σκουλαρίκι από χαρταετό, ένα πούπουλο κύκνου, ένα τετράφυλλο τριφύλλι μια κόκκινη κλωστή παραμυθιού, ένα γαλάζιο «μη με λησμόνει» λίγο άχυρο χελιδονοφωλιάς, όλα αυτά που θα γεμίσουν τα μαξιλάρια των ανθρώπων με όνειρα και με ελπίδες. «Έλαμπαν και άστραφταν ελπίδες, γιασεμιά, σαπουνόφουσκες, σπυριά ροδιού, κόκκινες κλωστές παραμυθιού, ροδοπέταλα, τούλια Μπομπονιέρας, φουσκαλήθρες από μπαλόνια, κορδέλες, αναλαμπές από ηλιαχτίδες και αποκριάτικες κορδέλες». Έτσι από την στιγμή που οι άνθρωποι ξαναβρίσκουν την δύναμη να ονειρεύονται, η εξουσία του Αρπατίλαου είναι νεκρή και μαζί της νεκρός και ο τύραννος.

Atraktos.Net