|
|
|
|
YOU MAKE ME FEEL
|
Αυτό το κείμενο θα ξεκινήσει από το τέλος και εξηγούμαι ευθύς αμέσως. Είναι πολύ συνηθισμένο ιδίως στα on-line “έντυπα” ο αναγνώστης να διαβάζει από το κάθε κειμενάκι τις πρώτες 5-6 σειρές, να παίρνει (ή τουλάχιστον να νομίζει ότι παίρνει) μία ιδέα και μετά κλικ για άλλο κειμενάκι. Οπότε αν κάποιος είναι να πάρει μία ιδέα για το You Make Me Feel από τις πρώτες σειρές, καλύτερα να διαβάσει τον επίλογο, για να έχω και τη συνείδηση μου καθαρή. Ο επίλογος λοιπόν έχει ως εξής:
Εν έτει 2004 δεν υπάρχουν και πολλοί μη υποψιασμένοι μουσικόφιλοι που εύκολα θα τσιμπήσουν από δυο τρεις γλυκές ηλεκτρονικές μελωδίες, διακριτικά μπολιασμένες soul ατμόσφαιρες, αθώα φωνητικά και στίχους για τεμπέλικα και μελαγχολικά απογεύματα με βροχή. Συνεπώς το Υou Make Me Feel πέφτει σαν κόκκος άμμου σε παραλία και χάνεται εν τη γενέσει του.
Εδώ λοιπόν ο αγαπητός αναγνώστης μπορεί να κάνει κλικ σε άλλο άρθρο της αρεσκείας του και όποιος δεν έχει ελεύθερο χέρι για να πιάσει το mouse, γιατί π.χ. έχει αγκαλιά την σακούλα με τα ποπ κορν, αναγκαστικά θα συνεχίσει στον πρόλογο. (Σε αντιστοιχία με άνοστες φλύαρες χολιγουντιανές ταινίες που πάνε πάντα πακέτο με την σακουλίτσα με τα ποπ κόρν, θα μπορούσαν και άνοστα φλύαρα κειμενάκια για άνοστους φλύαρους δίσκους να συνοδεύονται αντίστοιχα από ποπ κόρν).
Πρόλογος:
Το ντεμπούτο του Kαναδού Mike Milosh είναι ένα album πλημμυρισμένο από αιθέριους ηλεκτρονικούς ήχους, παιχνιδιάρικους ρυθμούς, soul ατμόσφαιρες, μελαγχολικούς στίχους και ευκολομνημόνευτες μελωδίες. (Ότι αναφέρθηκε και στον επίλογο δηλαδή, αλλά με τον κίνδυνο εδώ να εξαπατηθεί ο αναγνώστης).
Στο ομώνυμο και εναρκτήριο κομμάτι του album με τις αλα Boards Of Canada μακρόσυρτες μελωδίες και το childish attitude ο Milosh δηλώνει την επιθυμία του να ανοίξει μία τρύπα στη πιο όμορφη στιγμή του χρόνου και να χαθεί μαζί με την καλή του μέσα σ’αυτήν την τρύπα. Δίνει ουσιαστικά το στίγμα του τι πρόκειται να ακολουθήσει μουσικά και στιχουργικά, η για να είμαστε πιο ακριβείς εξαντλεί ότι έχει να πει από το πρώτο κομμάτι. Στο ίδιο πότε δακρύβρεχτο και πότε παιχνιδιάρικο ύφος αναλώνονται και τα υπόλοιπα κομμάτια με εύκολα αναγνωρίσιμους ήχους και μελωδίες. Εκεί που θα μπορούσε να κερδίσει το album είναι στην προσπάθεια να δοθεί ένα πιο προσωπικό στίγμα μέσα από κάποιες δομές κλασσικής τραγουδοποιίας, αλλά και πάλι το εγχείρημα επιπλέει. Πριν από μία οχταετία όλα αυτά ήταν ενδιαφέροντα και είχαν μία φρεσκάδα, αλλά πλέον ακόμη και αυτή η τάση της glitch electronica φαίνεται να κλείνει αισίως τον κύκλο της.
Και επειδή το ράφι της glitch electronica ενδεχομένως να περιέχει δύστροπους και δύσπεπτους ήχους, το You Make Me Feel θα βρει τη θέση του στο διπλανό ράφι με τις light συσκευασίες για να προσεγγίσουν και οι ροκ παιδούλες που περιστρέφονται γύρω από τους Radiohead, καθώς και cool και χαλαροί τύποι που θεωρούν επιτομή της soul τη Sade. Και στο παρακείμενο ράφι θα βρίσκονται οι σακουλίτσες με τα ποπ κορν για να κλείσει αρμονικά το όλο πακέτο.
Γιώργος Γαλάνης |