THE DIFFERENCE BETWEEN ME AND YOU IS THAT I’M NOT ON FIRE MCLUSKY TOO PURE 29/12/2004

Από τα υπέροχα τσαμπουκαλεμένα με τον αυτόνομο δικό τους τρόπο album. Οι MCLUSKY μας έρχονται από την Ουαλία και είναι τρία (κυρίως) παιδιά που ανατρέπουν τα πάντα και δεν ανατρέφουν προσδοκίες για ευκολοχώνευτες συνέχειες. Με τον προηγούμενο τους δίσκο πίστευες πως έχουμε ένα καλό και αξιόλογο καινούριο alternative σχήμα. Αλλά δεν είχαν από ότι φαίνεται τέτοια απλοϊκή φιλοδοξία. Μπορεί το ντεμπούτο τους να λεγόταν…(με όλα τα γράμματα κολλημένα) mypainandsadnessismoresadandpainfulthanyours, αλλά κάτι περισσότερο και αντικομφορμιστικό επιθυμούσαν.

Το The Difference Between Me and You Is That I’m Not On Fire είναι η καινούρια τους δουλειά και είναι τόσο punk όσο θα θέλατε, τόσο ξεσηκωτικό όσο οι επιτυχίες των Franz Ferdinand, τόσο αλλοπρόσαλλο όσο προσπαθούσε να είναι ο john spenser, τόσο χύμα όσο ποτέ ο Albarn δεν κατάφερε να είναι. Πνευματώδες και θορυβώδες, με συνθέσεις που θα ζήλευαν όλα τα top ονόματα, επιθετικό όσο η χιονοστιβάδα της ερήμου (αφού χιόνισε και στο Τέξας…, αυτοί το προβλέψανε με τον τρόπο τους).

Το ξεκίνημα με το without msg I am nothing είναι σπουδαιότατο (με την πλήρη έννοια του υπερθετικού βαθμού) με πρωτόγονα ηχητικά αλλά αξεπέραστα μουσικά μέσα, με ένα παραλήρημα στο ρεφρέν να λέει everywhere I look is a darkness . Όταν το πιο ήσυχο κομμάτι του δίσκου έχει τίτλο your children are waiting for you to die αντιλαμβάνεσαι τι να περιμένεις. Και πανκ χιπχοειδή πετάγματα στο icarus smicarus αλλά και πιο εμφανή και άγρια στο 1956 and all that . Και όταν στο κομμάτι slay σιγοψιθυρίζουν … today we’ll save his balls from fire , μην ξεγελασθείς και δυναμώσεις τη φωνή να δεις τι λένε, γιατί θα σου ορμήσουν άγρια σαν την ομάδα cobra στον batman. To μπάσο είναι όνειρο, αλλά ο εφιάλτης δεν σε φοβίζει. Και όταν η κιθάρα βρώμικα γουργουρίζει δεν ντρέπεται κανένας στο you should be ashamed seamus . και όταν γουργουρίζει κάτι δεν τολμάς να μπεις στην κουζίνα, όπου στο διαπασών ακούγεται kkkitchens what were you thinking?

Ασυμβίβαστες μελωδίες, με θύμησες σε sonic youth, με τρομερά περάσματα κατά ριπάς, σαν τα παιδιά που συνεχώς κτυπάνε τα κουδούνια για τα κάλαντα (καλά ρε παιδιά από τις 7.30 το πρωί;). Και η κλίμακα ανεβοκατεβαίνει στα τάστα και όποτε κουράζεται δεν ξαποσταίνει αλλά με μανία τα riff κτυπά, σαν το tsunami τις πάλαι ποτέ γαλήνιες ακτές. Ξερά τα τύμπανα, με μπότα ενός ξυπόλυτου ποδιού, ανταγωνιστικά τις κιθάρες πάει να παραγκωνίσει.

Ελάχιστες μελωδικές ενάρξεις, αντίθετα αμέσως επίθεση στο φουλ με οξύτατο ήχο και απρόσμενες ανακωχές για να κατέβει η σημαία και να τοποθετηθεί στο σιδερωτήριο, όπου ο ατμός διάπλατα θα την ανοίξει και τις πτυχώσεις θα κερδίσει.

Και τότε από το πουθενά έρχεται ένα απολαυστικό τραγούδι, το forget about him I’m mint , μια ουαλική ελεγεία με ένα τρομπόνι ή τι άλλο είναι τούτο, σαν έναν χαρούμενο πανηγυρτζή. Αλλά το γήινο πανκ θα σε απογειώσει στο τρομερό falco vs the young canoeist . Ο δίσκος τελειώνει με το support systems που αρχικά νομίζεις πως είναι μια αλά Deus προσέγγιση για ένα γεια χαρά, αλλά κουβέντες όπως think of life as a battle between ghosts and liars δεν μπορούν να τελειώσουν αρμονικά. Πρέπει να δείξουν πως εδώ οι mclusky φεύγουν και θα κάνουμε χαλασμό κυρίου.

Μπορεί μερικές φορές οι κραυγές να σου γυροφέρνουν τον rotten, αλλά ο θόρυβος και η οργισμένη ένταση έχουν τη δικιά τους ταυτότητα. Αυτή που οι φίλοι της ανεξάρτητης μουσικής αγαπάμε, αυτή που ακόμη και οι υμνωδοί των killers ή των rapture αμέσως θα αγαπήσουν. Κι όσο για τις παλιοσειρές των sonic y., pixies, κλπ εδώ θα βρούνε τον πάγκο τους για να απολαύσουν τη νέα γενιά. Και με χαρά θα τραγουδήσουν στο κομμάτι she will only bring you happiness .

Κυριάκος Σκορδάς