URIAH HEEP 22/1/2005 GAGARIN 205 28/1/2005

[Φίλοι και φίλες, θα ήθελα να ξεκινήσω ζητώντας συγγνώμη. Γιατί; Διότι δεν κατάφερα να τραβήξω μερικά φωτογραφικά πλάνα από τη συναυλία των Uriah Heep. Χτυπήστε με αλύπητα!]

Μα τι ωραία που περάσαμε το Σαββατόβραδό μας!

Οι περισσότεροι (που)rockers θα ήταν έτοιμοι να στοιχηματίσουν ότι η συναυλία θα ήταν φοβερή. Εγώ, λογικά σκεπτώμενος, αναρωτήθηκα αν αυτοί οι τύποι που είναι κοντά στην ηλικία του πατέρα μου θα καταφέρουν να βγουν όρθιοι από τη σκηνή.

Ναι, καλά! Πιο κουρασμένος ήμουν εγώ όταν τελείωσε η συναυλία παρά οι Heep που έβγαζαν άνετα άλλο ένα ίδιας διάρκειας set. Οι άνθρωποι είναι εγγύηση. Γεγονός είναι βέβαια ότι η σύνθεση της μπάντας έχει αλλάξει πολλές φορές αλλά ο ήχος είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με...τότε.

Παρεμπιπτόντως 35 χρόνια ζωής έκλεισε το συγκρότημα. (Να ζήσετε Ur-άκια και χρόνια πολλά...)

Να πω για το κέφι που επικρατούσε στην αίθουσα; Καταπληκτικά πράγματα! Το μπαλκόνι τρανταζόταν ρυθμικά και σχεδόν ανησυχητικά...

Ο κόσμος που μαζεύτηκε και γέμισε το Gagarin δεν σταμάτησε να τραγουδάει και να χορεύει ενώ με σχεδόν πολεμικές ιαχές εκδήλωνε την ικανοποίησή του και οι γερόλυκοι της rock φανερά απολάμβαναν τη δοξαστική αποδοχή. Οι Bernie Shaw και Mick Box δεν έκρυβαν τη χαρά τους και να’ σου οι έπαινοι (συχνό φαινόμενο αυτό) και «οι Έλληνες είστε το καλύτερο ακροατήριο» και «Σας αγαπάμε».

Και μεις, και μεις σας αγαπάμε! Οι εκτελέσεις ήταν άψογες, εξυψωτικές και η playlist…θάνατος! Έτσι, πολύ ενδεικτικά αναφέρω ¨So Tired¨, ¨Look At Yourself¨, Lady In Black¨, ¨Free Me¨, ¨Εasy Livin´¨, ¨July Morning¨…

Τελικά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια για τόσο θρυλικές μορφές της μουσικής. Το νέο θα ήταν αν το σώου απογοήτευε τους φίλους της μπάντας, αν η σπίθα έσβηνε μετά από τόσα χρόνια στη ¨πιάτσα¨. Λοιπόν, η σπίθα όχι μόνο δεν έσβησε αλλά μας πυροδότησε και κυρίως μας ¨φώτισε¨, μας έδειξε τι εστί αληθινό συγκρότημα, αληθινή rock, αληθινό live!

Picture by Thomas Gavalcik

Αριστοτέλης Ζ.