|
|
|
|
EVIL IS FOREVER
|
Τους Astral Doors, του ανακάλυψα εντελώς τυχαία καθώς έψαχνα το backround του καταπληκτικού τραγουδιστή που τραγούδησε στο πρώτο άλμπουμ των Space Odyssey του Richard Andersson (Time Requiem, Majestic κ.τ.λ.) πέρυσι.
Ο Nils Patrik Johansson λοιπόν,όπως λέγεται, τραγούδησε και στους Wuthering Heights την περασμένη χρονιά αλλά και στους Astral Doors στο άλμπουμ “Of The Son And The Father” το 2003. Αυτό που μου έκανε εντύπωση σ’αυτό το γκρουπ είναι οτι παίζει πραγματικά heavy metal με τελείως 80ς νοοτροπία, όπως το μάθαμε απο τον Dio, τους Sabbath και μερικά ακόμη σπουδαία γκρουπ. Αναπόφευκτα αναφέρω τα γκρουπ αυτά, καθώς ο Johansson έχει μια φωνή κάπου μεταξύ Dio/Tony Martin και Russel Allen. Μην περιμένετε να σας πω κάτι για τους υπόλοιπους μουσικούς, γιατί τα ονόματα τους δεν μου λένε απολύτως τίποτα.
Τα κομμάτια στο πρώτο τους άλμπουμ ήταν λίγο πιο Rainbow, αλλά και το καινούριο άλμπουμ δεν χάνει τις Rainbow αναφορές τους, φέρνοντας όμως στο μυαλό περισσότερο την μετέπειτα καριέρα του Dio. Τα κομμάτια είναι πραγματικά παραδοσιακά και θα τα γουστάρουν οι fan του μεγάλου «κοντού» του metal. Εντάξει μη φανταστείτε οτι είναι και αντιγραφείς αλλά αν κάπου κλίνουν, είναι προς τα εκεί. Εγώ πάντως δεν το θεωρώ κακό να ακούω τέτοιους δίσκους εν έτει 2005 γιατί εδώ που τα λέμε πήξαμε στα «παρακλάδια» και τις «ταμπέλες» και ξεχάσαμε το κλασικό metal.
Ξεχώρισα τα “Evil Is Forever”, “Praise The Bones” και “Stalingrad”, χωρίς τα υπόλοιπα να υστερούν. Τέλος θέλω να πω πως η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλή και σύγχρονη,χωρίς όμως να αλλοιώνει την ταυτότητα του γκρουπ.
Κώστας Λιανίδης |