Η κατάρα του Δημάρχου 4/2/2005

John Maddox Roberts

Τι είναι τελικά οι μαύρες τρύπες του διαστήματος; Ο πολύς κύριος Στήβεν Χόκινγκ από το αναπηρικό καροτσάκι του αποφάσισε τελικά ότι αν βουτήξουμε σε μια (ή περισσότερες, περί ορέξεως…) δεν θα μας φάει – λάχανο… κάτι θα μας μείνει ενδεχομένως. Από τις ρόδες του κρεμόμαστε έτσι κι αλλιώς…

Είναι οι μαύρες τρύπες χρονοδύνες τελικά;

Δεν θα σας πω μετά βεβαιότητας… προσπάθησα να με ρουφήξουν αλλά τίποτα…

Απελπισμένη διάλεξα μια εναλλακτική εκδοχή

Διάβασα την «Κατάρα του Δημάρχου» του John Maddox Roberts και αυτό και αν δεν με ρούφηξε. Ξαφνικά βρέθηκα στην Αρχαία Ρώμη, τότε επί Υπατείας του Γναίου Πομπήιου του Μετάλου και του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου.

Έβδομη φορά, έβδομο βιβλίο στη σειρά του Jonh Maddox Roberts αστυνομικά μυθιστορήματα, σκέφτηκα ότι εδώ θα τον πιάσω. Δεν μπορεί να είναι τόσο ευφυής και εύστοχος. Παρακολούθησα τον Δέκιο Καικίλιο Μέτελλο σε όλα του τα αξιώματα στην ιεραρχία της Ρώμης και πάντα πρέπει να τον προλαμβάνει η ίντριγκα της πολιτικής της Συγκλήτου; Ή μάλλον πάντα την αντιλαμβάνεται ο ίδιος πρώτα;

Ποιος είναι αυτός ο χαμηλού προφίλ τυπάκος που μας κατακτά με το χιούμορ του και την διορατικότητά του και συνάμα ξεδιαλύνει μυστηριώδεις φόνους που έχουν να κάνουν με την αφρόκρεμα της Ρωμαϊκής πολιτικής σκηνής;

Είναι εκείνος που μας έρχεται στο τώρα… από το… τότε και ξαφνικά ζούμε όλοι στην αρχαία Ρώμη. Σφίχτηκε το στομάχι μου πάλι! «θα το λύσει και αυτό το μυστήριο Δέκιος Καικίλιος Μέτελλος ή ο εκπληκτικός John Maddox Roberts αποφάσισε να δώσει στον επί επτά βιβλία ήρωά του ένα φαντασμαγορικό τέλος;»

Έλα μου ντε…

Γιώτα Θεοδοσίου

Εξωτερικός Συνεργάτης