HOTEL MOBY MUTE 29/3/2005

Κρίμα, γιατί έχτισε ένα πολύ συμπαθητικό προφίλ όλα αυτά τα χρόνια και είχε πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει. Τον έκαψε φαίνεται η υπερέκθεση στα media, τα είπε και τα έδωσε όλα μαζεμένα, μπερδεύτηκε στην πορεία και τώρα ούτε κι ο ίδιος δεν ξέρει που απευθύνεται.

Ο Moby είναι πια ροκ σταρ, απέχει πολύ απ’ τον techno-nerd και τον ambient maestro που αγάπησε ο κόσμος, τουλάχιστον το κοινό του, που τον παρακολουθούσε απ’ την αρχή και δεν τον έμαθε απ’ τα διαφημιστικά της τηλεόρασης. Στο νέο δίσκο του έχει γράψει τα πιο αδιάφορα κομμάτια της καριέρας του, τόσο προβλέψιμα και βαρετά που αναρωτιέσαι πού στο καλό απευθύνεται, τι απέγινε αυτός ο αεικίνητος μικροσκοπικός τυπάκος που σε ενθουσίαζε στα live και ξεσήκωνε με το Play?

Ο Moby του Hotel είναι ένας άλλος Moby, γράφει αποστειρωμένα τραγούδια για μεσήλικες που κοντεύουν στην εμμηνόπαυση, για το κοινό που χαρίζει νούμερα στις μεσημεριανές εκπομπές, για ανθρώπους με παροπλισμένα μουσικά γούστα. Αυτό που τον έσωζε στα δυο προηγούμενα άλμπουμ του, δηλαδή τα έξυπνα επιλεγμένα blues-gospel samples, εδώ έχουν αντικατασταθεί απ’ την [πληκτική] φωνή της Laura Dawn, ενώ οι στίχοι ακούγονται τόσο αφελείς και σαχλοί, που απορείς πως είναι δυνατόν μετά από δυο τόσο συμπαθητικά άλμπουμ να κατέληξε στο φετινό φιάσκο!

Πού ποντάρει άραγε, περιμένει να τον στηρίξει το κοινό που απεχθάνεται τον Μπους και ψήφισε τον Κέρι, πιστεύει αλήθεια πως πρόσθεσε το παραμικρό στην εικόνα του η live εμφάνισή του με τον υποψήφιο πρόεδρο ή η μουσική που έγραψε για την προεκλογική εκστρατεία; Και ναι, τον Κέρι υποστήριξε, υποτίθεται ότι ήταν ο δημοκρατικός υποψήφιος, απ’ τη στιγμή που ανακατεύεσαι με τα πίτουρα όμως, και μάλιστα αυτό αποβαίνει εις βάρος της μουσικής σου τόσο εμφανώς, θα σε φάνε οι κότες και καλά να πάθεις. Οι κότες σου φταίνε; Δεν είναι δυνατόν ν’ αμφισβητήσει κανείς τις προθέσεις του, ούτε είναι κακό να είναι κάποιος πολιτικοποιημένος. Αλλά πραγματικά, δεν την είχε ανάγκη αυτού του είδους τη δημοσιότητα και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι δεν τον ωφέλησε σε τίποτα. Μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως η επίθεση που του έκανε τελευταία ο Eminem ήταν κάτι που του άξιζε, αλλά αντί να τον πεισμώσει και να τον ταρακουνήσει τον έκανε ακόμα πιο μαλθακό! Αλλιώς δεν εξηγείται αυτό το soundtrack για το πλοίο της αγάπης.

Το Hotel είναι το χειρότερο άλμπουμ του, ακόμα χειρότερο κι απ’ το Animal Rights. Εκεί τουλάχιστον δεν επαναλάμβανε 22 φορές «κοίταξέ μας, είμαστε όμορφοι», ούτε 43 φορές I like it [το κάνει στα ομώνυμα τραγούδια, αντίστοιχα!] ούτε υπήρχαν σαχλαμάρες του τύπου «τώρα είμαστε γυμνοί, μόνο εσύυυυυυυ κι εγώωωω», αναρωτιέμαι αν αυτός είναι ο ίδιος Moby που κάποτε αγάπησα και εκτιμούσα.

Τόσο αδιάφορο, που ούτε για «χαλί» για διαφημίσεις πια δεν ενδείκνυται.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είναι superstar, το Hotel θα πουλήσει, το lift me up κοντεύει να γίνει classic, θα ξαναβγάλει ένα σωρό singles επιτυχίες, θα βρεθούν ακόμα και κάποιοι που θα θεωρήσουν ότι η αηδιαστική διασκευή στο Temptation είναι…εξαιρετική. Σημασία έχει ότι για πολλούς το κεφάλαιο Moby τελειώνει εδώ. Και ναι, το κοινό που τον γνώρισε με το Go πριν μια δεκαπενταετία μεγαλώνει μαζί του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σερβίρει πια μουσική για τα ΚΑΠΗ.

Μήπως είναι ώρα για τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς του Μανχάταν να καθίσει σπίτι του να χορτάσει surfing στο internet ή να ασχοληθεί με την πολιτική, αν είναι τόσο μεγάλη η επιθυμία του να σώσει τον κόσμο; Η απορία δεν είναι γιατί δημιουργεί τέτοιες μετριότητες, είναι αν η μουσική τον έχει πια ανάγκη. Με δυο συμπαθητικά τραγούδια δεν αλλάζει η εικόνα του άλμπουμ, το Hotel είναι η πιο μεγάλη απογοήτευση της χρονιάς μέχρι τώρα, κι αυτή είναι η πικρή διαπίστωση ενός φανατικού «οπαδού» του. Όταν κάποιον τον εκτιμούσες, η απογοήτευση μεγεθύνεται.

Το μόνο που τον σώζει πια είναι τα live, που ήταν πάντα το δυνατό του σημείο. Τουλάχιστον έχει πολλά παλιά καλά κομμάτια να παίξει και –δόξα τω Θεώ- υπάρχουν κι αμέτρητα να διασκευάσει…

[Το ambient bonus CD είναι πολύ πιο συμπαθητικό και «ταξιδιάρικο», τουλάχιστον μπορεί να σε χαλαρώσει και να σε νανουρίσει. Τι στο καλό το ήθελε το Hotel, δεν κυκλοφορούσε μόνο το bonus;].

Τάσος m.hulot