SEPULTURA 22/3/2005 ΑΠΟΘΗΚΗ ΜΥΛΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 31/3/2005

Εδώ και κάποιους μήνες παίζεται στο Μύλο η παράσταση The Salonikiss η οποία πηγαίνει καλά. Οι Θεσσαλονικείς όμως πιθανότατα δεν είχαν προβλέψει την παράσταση “Οι Sepultura καίνε την Αποθήκη του Μύλου” που δόθηκε μπροστά σε μία σχεδόν κατάμεστη Αποθήκη.

Οι Sepultura δεν θα είναι ποτέ οι ίδιοι χωρίς τον Max κάτι που δείχνουν να το γνωρίζουν και οι ίδιοι. Τα τελευταία τους album κυμαίνονται ανάμεσα στην απλή πώρωση και την αδιαφορία αφού είναι δύσκολο να επαναλάβεις album-σταθμούς όπως τα “Beneath the Remains” ,”Arise” και “Chaos A.D” ειδικά από τη στιγμή που το μυαλό του group είναι εκτός. Όμως δεν τα παρατάνε και με τον Derrick Green στη θέση του τραγουδιστή εξακολουθούν να περιοδεύουν και να βγάζουν albums κάτι που είναι προς τιμήν τους.

Ήτανε η τρίτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα μετά το 1992 και την περσινή τους εμφάνιση δυστυχώς και οι 2 μόνο στην Αθήνα. Πρώτη φορά λοιπόν για τους Βραζιλιάνους επάνω και η Αποθήκη λοιπόν σχεδόν γέμισε και κατά τις 22.30 ανέβηκαν στη σκηνή οι 4 τυπάδες. Ο Derrick Green στέκεται πολύ καλά πάνω στη σκηνή και για ένα ολόκληρο 90-λεπτο πήγαινε διαρκώς πάνω κάτω και ξεσήκωνε τον κόσμο. Όπου χρειάστηκε έπαιξε και ρυθμική κιθάρα και γενικώς έχει καταλάβει ότι επειδή δεν είναι Max οφείλει τουλάχιστον να μην απογοητεύει τους οπαδούς και για αυτό τα δίνει όλα πάνω στη σκηνή. Ο Paulo Jr στο μπάσο ίσως είναι ο μόνος που πέρασε απαρατήρητος έχοντας μια σχετική ήρεμη σκηνική παρουσία σε αντίθεση με τον Igor Cavalera που ξεπατώθηκε κοπανώντας ασταμάτητα πίσω από τα τύμπανα ενώ και ο έξοχος εδώ και 18 χρόνια στην κιθάρα Andreas Kisser έκανε ασταμάτητο headbanging παίζοντας παράλληλα όλα τα solos ενώ στα παλιότερα κομμάτια απέδειξε την κλάση του παίζοντας με μία κιθάρα θέματα που παίζονται με δύο. Α τραγούδησε και στο κουπλέ του “Escape to the Void” ενώ παράλληλα ξέσκιζε την Fernandes.

Ο ήχος με εξαίρεση τα σημεία της ρυθμικής του Green και κάποια σημεία στα τύμπανα του Igor ήτανε καλός και δυνατός όσο χρειαζότανε και από set-list; Μια χαρά αφού ακούσαμε ΥΜΝΟΥΣ! Συγκεκριμένα ακούσαμε μεταξύ άλλων τα “Apes of God”, “Mindwar” ,”Choke”, από νεότερα κομμάτια τα οποία όπως είπα πιο πάνω δεν με ενθουσιάζουν καθώς και τη διασκευή στο “Bullet the blue sky” των U2 ενώ σε παλιότερες κομματάρες έγινε ο χαμός: ”Biotech is Godzilla”, ”Refuse/Resist”, ”Territory”,”Slave New world”,”Nomad”,”Arise”,”Desperate Cry”,”Inner self”,”Beneath the Remains”,”Escape to the Void”,”Troops of Doom”,”Necromancer”(μέγιστη έκπληξη να ναι καλά) “Roots bloody Roots”,”Attitude” όσα μπορώ τουλάχιστον να θυμηθώ στον πανικό που γινόταν που έφτανε μέχρι και στις πίσω σειρές πολλές φορές.

Μια συναυλία από την οποία αν έφυγε έστω και ένας δυσαρεστημένος ε πρέπει να είναι πολύ αχάριστος. Μακάρι να γίνονται πιο συχνά στη Θεσσαλονίκη τέτοιες συναυλίες τις έχει ανάγκη η πόλη.

Θοδωρής Angus