 |
|
|
|
DOMINO NIGHT AT ATHENS
|
Πότε πέρασε η εβδομάδα και έφτασε η πολυπόθητη Πέμπτη ούτε που το κατάλαβα! Με το τριήμερο ακριβώς μπροστά η διασκέδαση ξεκίνησε από Πέμπτη βράδι.
Τo British council σε συνεργασία με την Astra, μας προσέφεραν, εκτός από την ζάλη των Proficiency, μια ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά μερικά από τα πιο ενδιαφεροντα βρετανικά σύγχρονα ροκ σχήματα.
Πρώτοι ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin οι James Yorkston and the Athletes . Δυστυχώς δεν κατάφερα να δω όλο το σετ τους, πρόλαβα μόνο τα τρία τελευταία κομμάτια. Οι φολκ, ακουστικές μελωδίες και τα μελαγχολικά φωνητικά που άκουσα χαρκτήριζαν και τα υπόλοιπα κομμάτια του σετ τους απ’ ο,τι πληροφορήθηκα. Το κοινό φάνηκε να έχει πολύ όρεξη για πιο βαριές κιθάρες.
Το τριο των The Archie Bronson Outfit ανέβηκε δεύτερο στη σκηνή, ο θόρυβος της κιθάρας  πολλαπλασιάστηκε και ο κόσμος επιτέλους άρχισε να ζεσταίνεται. Επιβλητικοί κιθαριστικοί ρυθμοί πότε μαζί με ένα πολύ δυνατό μπάσο και πότε με δεύτερη κιθάρα πρόσθεταν μια 70 s πινελιά στο μοντέρνο ροκ και έφταναν μέχρι σημείου να θυμίζουν Black Sabbath και Motorhead ! Δεν ήταν καθόλου άσχημος αυτός ο συνδιασμός και από ο,τι φαίνετε θα ακούσουμε κάτι πολύ καλό από αυτούς σύντομα.
Οι headliners της βραδιάς ήταν ένα γκρουπ το οποίο διασκέδασε πολλούς, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, με το mini album Love the cup , που κυκλοφόρησαν το 2004. Το σετ των Sons and Daughters δεν κράτησε φυσικά 25 λεπτά, όσο δηλαδή η μοναδική τους κυκλοφορία. Περιείχε και πολλά κομμάτια από το επερχόμενο, πλήρες αυτή τη φορά δίσκο τους, δίνοντας διάρκεια μιας ώρας στην εμφάνισή τους. Ξεχώρισα κάποια αρκετά καλά νέα κομμάτια και ελπίζω η νέα τους κυκλοφορία να είναι για αυτούς ένα βήμα μπροστά. Εκείνο που ξένισε πολλουύς ήταν ο ήχος της κιθάρας του, συνεχώς τσιτομένου, Scott Paterson. Φιλτραρισμένος και κρυστάλλινος διαφοροποιούσε τον ωμό ήχο του Love the cup, όχι όμως προς το καλύτερο. Μόνη στον κόσμο της ήταν η Ailidh Lennon πότε με την κιθάρα της και πότε με το μαντολίνο της. Οι πιο δραστήριοι επι σκηνήςAdele Bethel (φωνητικά, κιθάρα, πιάνο) και Scott Paterson (φωνητικά, κιθάρα) προσπαθούσαν να μεταδώσουν την ενέργεια τους στο κοινό , υπερβολικά κάποιες στιγμές, με αποτέλεσμα να γίνονται κουραστικοί. Κορυφαία στιγμή του live το Broken Bones, όπου θα μπορούσα να πω με σιγουριά ότι έδωσαν και έδειξαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Διασκεδαστικό το event, ωραία η ιδέα, κρίμα που δεν το τίμησε περισσότερος κόσμος.
Άρης Κτωρίδης |
Live
