HOTEL RWANDA Τέρι Τζορτζ 11/4/2005

Εν έτη 1994 στη Ρουάντα, εξελίχθηκε ένας από τους πλέον αιματηρούς πολέμους των τελευταίων χρόνων. Οι δύο φυλές οι Χούτου και οι Τούτσι που κατοικούσαν στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο συγκρούστηκαν με αποτέλεσμα εκατομμύρια νεκρούς και άλλους τόσους πρόσφυγες. Ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο φυλών στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν (είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι Τούτσι σφαγιάστηκαν επειδή η ταυτότητά τους ανέγραφε την συγκεκριμένη φυλή. Είναι δε ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο αρχηγός των στρατιωτικών δυνάμεων των Χούτου ήταν στην πραγματικότητα Τούτσι αλλά ο πατέρας του εξαγόρασε ουσιαστικά την ταυτότητα με την σφραγίδα Χούτου λίγο πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες). Άλλωστε γιατί να επιλέξουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για πόλεμο δύο φυλές που συμβίωναν ειρηνικά για χρόνια;

Εν πάση περιπτώσει, τις διαφορές μεταξύ των δύο φυλών τις διόγκωσαν επίτηδες οι Βέλγοι και οι Γερμανοί αποικιοκράτες, σπέρνοντας μίσος μεταξύ των Χούτου που αποτελούσαν την πλειονότητα του πληθυσμού και δη αυτή των αγροτών και των Τούτσι που αποτελούσαν ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού και δη την αφρόκρεμα αυτού. Οι Χούτου επιτέθηκαν στους Τούτσι με αποτέλεσμα περίπου ένα εκατομμύρια άνθρωποι και από τις δύο φυλές κυρίως όμως Τούτσι να σφαγιαστούν. Αυτά τα ιστορικά εν ολίγοις. Ας έλθουμε τώρα στα καλλιτεχνικά και ιδιαίτερα στην ταινία Hotel Rwanda (Αγγλία 2004) που πραγματεύεται σε γενικές γραμμές τη μεγάλη σφαγή στη Ρουάντα και σε ειδικές την βοήθεια που παρείχε ένας Χούτου σε περίπου 1200 Τούτσι, οι οποίοι έτσι γλίτωσαν τον θάνατο.

Νομίζω ότι το θέμα αυτό κάθε αυτό είναι το στοιχείο εκείνο που θα αποτρέψει ή θα τραβήξει τον κόσμο να την δει. Πολλοί δεν έχουν διάθεση να βλέπουν σφαγές και γενοκτονίες και παιδάκια ορφανά και πρόσφυγες, πολλοί δε, πάλι θέλουν να ενημερωθούν για αυτήν την τόσο σκοτεινή ιστορία που επί τούτου αποσιωπήθηκε από τα δυτικά ΜΜΕ. Αν και ουσιαστικά σκοπός της ταινίας δεν είναι να καταγράψει τις αιτίες και τα αποτελέσματα ενός τέτοιου κτηνώδους πολέμου, εντούτοις αναφέρονται αρκετές αλήθειες που αφορούν κυρίως στον ρόλο των μεγάλων δυνάμεων σε μία ήπειρο όπως η Αφρική. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο υπεύθυνος των κυανόκρανων (Νικ Νόλτε) στον πρωταγωνιστή και διευθυντή του ξενοδοχείου (ένας πολύ καλός Ντον Τσιντλ) στο οποίο συγκεντρώθηκαν πολλοί καταδιωκόμενοι Τούτσι, …οι μεγάλες δυνάμεις δεν δίνουν δεκάρα για την Αφρική, είστε απλώς Αφρικάνοι, ούτε καν Αφρο-αμερικάνοι…

Η σκηνοθεσία του Τέρι Τζορτζ είναι χαμηλών τόνων, χωρίς υπερβολικούς μελοδραματισμούς και βίαιες σκηνές, με μία μάλλον αντικειμενική οπτική για τα πράγματα. Η προσέγγιση του ήρωα, με τα αναπόφευκτα διλήμματά του και τις αντιδράσεις του που κυριαρχούνται από φόβο είναι αρκετά ρεαλιστική όπως επίσης και η απεικόνιση των στιγμών εκείνων που περνάει μαζί με την οικογένειά του και την δύναμη που μπορεί να αντλήσει κανείς κατά την προσπάθεια προστασίας των παιδιών του.

Δεν ξέρω. Εγώ συγκινήθηκα καθώς έβλεπα την ταινία. Νομίζω ότι το ίδιο θα πάθετε και εσείς όταν την δείτε.

Δέσποινα Καβουσανάκη