MALKOVICH: A criminal record Reflection records 19/4/2005

MALKOVICH:

«Πουλάμε μουρίτσα; Πουλάμε μουρίτσα;», θα ήταν το πρώτο που θα έλεγα στους Malkovich, εξ αφορμής τού ότι, αντί για τίτλους με λέξεις, δίνουν στα τραγούδια τού ‘A Criminal Record’ (Reflection Records, 2004, 36mins 33secs) τίτλους με αθιρμούς (κατά τον ανταγωνιστή μου στο ραδιόφωνο, Γιάννη Πετρίδη) / αριθμούς (κατά τους υπόλοιπους Έλληνες και ελληνομαθείς). Ορίστε και το λεγόμενο tracklisting τού δίσκου, από το track 01 μέχρι το track 12: 020, 017, 021, 029, 024, 026, 018, 025, 027, 028, 031, 022. Έτσι όπως τα έχουν μπουρδουκλώσει οι Μalkovich, αν είναι σε θέση να θυμούνται ποιος τίτλος, δηλαδή πΧοιο νούμερο, αντιστοιχεί σε πΓοιο τραγούδι, τότε μπράβο τους, κι εμένα δεν με νοιάζει. Αλλά: setlist τους από συναυλίες, όχι, ευχαριστώ, δεν θα έπαιρνα, ακόμη και να με παρακαλούσαν. Και τι θα φωνάζουν οι fan στα gig των Malkovich: «020!», «024!»; Όχου, μωρέ τώρα, καθένας με την ανωμαλία του… Μήπως εγώ δεν έχω ιδιότροπα γούστα; Άμα κάτσω και σας τα γράψω, θα επέμβει η εργοδοσία μου (αφεντικά τής Αtraktos Α.Ε.), και θα τα περικόψει. Ενώ, άμα σας τα πω όρθιος, δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα, μπουχαχαχα (κρυάδες, οι πρώτες τού κειμένου).

Ας αφήσουμε τα βίτσια τα δικά μου, εκτός κι αν υπήρχε καμιά συνεργάσιμη, φιλομαθής, εργατική και με διάθεση για πειραματισμούς κυρία ή δεσποινίδα ανάμεσά μας… μμμ; υπάρχει; να το προσωπικό μου κινητό: johnsimandiras@hotmale.com… κι ας έρθουμε στα βίτσια των Malkovich, τα μαλκοβίτσ-ια. Oι Μalkovich βγάζουν hardcore-screamo γούστα στο ‘Α Criminal Record’, ευχαριστώ πολύ, γεια σας…

<τα φώτα χαμηλώνουν, το αναγνωστικό κοινό δεν χτυπάει τα πόδια του, αλλά οι δομές πρέπει να τηρηθούν, το encore πρέπει να γίνει>

Ε N C O R E : Eγκληματικά τραχιά τα στριγκλιστικά, τσιριχτά φωνητικά στο ‘Α Criminal Record’. Όπως, πιθανολογώ, θα σημείωνε και ο περιστασιακός συνεργάτης μας στο www.atraktos.net, Κυριάκος Σκορδάς: «Τα φωνητικά αυτά απωθούν τους φίλους των FranzFerdinandoειδών, και έλκουν τους φίλους των Converge.» Ε, Κυριάκο; Με αυτόν τον τρόπο δεν σκέφτεσαι και γράφεις; Οι Converge, για να σοβαρευτούμε, είναι μια από τις άμεσες παραπομπές των Μalkovich (iammalkovich.com). Κάπου-κάπου, έρχονται στο μυαλό τού ακροατή τού ‘Α Criminal Record’ και οι Refused (μανάρια μου!). Προσωπικώς, δεν σας κρύβω ότι, σε κάποια σημεία τού δίσκου, διέκρινα απόηχους των Fugazi (παιδαράδες μου!). Το μοτίβο των Malkovich δίνει έμφαση στα screamαριστά φωνητικά και στο metalopunkίζον κοκτέιλ, που, μην έχοντας άλλη λέξη πρόχειρη, είπαμε ‘hardcore’, και ξεμπερδέψαμε. Νομίζω πως συνεννοούμαστε, αναγνώστες μας υπέροχοι. Οι Malkovich, αν αφαιρέσεις τα φωνητικά, παίζουν μικρά, κοφτά μουσικά θέματα, ριφάκια στην ηλεκτρική κιθάρα, σαν οι Helmet να γονιμοποιούσαν τους Isis, και οι ηχητικοί γόνοι τής εν λόγω διασταύρωσης να είχαν χρονική διάρκεια σαν αυτήν των τραγουδιών των Helmet. To track No 10, το οποίο έχει για τίτλο και λέγεται ‘028’, είναι με διαφορά το εκτενέστερο του δίσκου, διαρκεί 4mins 14secs.

Επειδή θέλω να είμαι καλός στη δουλειά μου, και να τιμήσω την παχυλή αμοιβή μου, που η εργοδοσία καταβάλλει πάντα στην ώρα της, σε αντίθεση μ’ εμένα που αργώ συστηματικά να παραδώσω ύλη, θα πρέπει να καρφώσω όλα τα στοιχεία τής ηχητικής φόρμας των Malkovich. Για να είμαι, λοιπόν, δίκαιος, αλλά και σφαιρικός στην περιγραφή μου, θα πω ότι δεν απουσιάζουν οι κουλαριστές, mellow, στιγμές από το ‘A Criminal Record’. Όπως επίσης δεν λείπουν και ορισμένες jazzy αποχρώσες ενδείξεις, ασούμε. Καταλάβαμε; Ούτε και τώρα; Δεν αγοράζετε τον δίσκο να τελειώνουμε; Ειδικά, άμα αγαπάτε τα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν στο κείμενο αυτό, τότες ‘Ο Εγκληματικός Δίσκος’ των Malkovich εμπίπτει στην περιοχή των μουσικών βίτσιων σας.

Παρένθεση: Διαγράψτε τις παρενθέσεις από το review αυτό. Μόνο έτσι διαβάζεται. Κλείνει η παρένθεση. Εφχαρίστο. Γκαμπρέν (Gabren), όπως -εν είδει αποχαιρετισμού- λέμε κι εμείς στα ‘διαμάντια’, 10 με 12 τα μεσάνυχτα των καθημερινών, στον 102FM της ΕΡΤ3 (www.ert3.gr). Τα λέμε. Σε καν’να δυο μήνες…

Γιάννης Σημαν3ς

Γιάννης Σημαντήρας