|
|
|
|
ΕΝΑ ΦΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ
|
Θεσσαλονικιώτικο σχήμα με τετραετή ήδη θητεία παρουσίας. Συγκρότημα που δίνει προσοχή στις συνθέσεις, με πολλά γεμίσματα. Το τελικό που εισπράττεις είναι κυρίως ροκ, μοντέρνος ηλεκτρικός ήχος, με πολλές ανάπαυλες.
Σύγχρονος προσανατολισμός με σαφή βρετανική ρότα. Μπορώ να πω πως όταν άκουσα ελληνικά ξαφνιάστηκα. Μου φάνηκε πως δεν κολλούσε. Σιγά σιγά συνηθίσεις, καθώς τα φωνητικά κινούνται σε μελωδία παράλληλη της κιθάρας και συχνά σε παρόμοιο τόνο. Όταν σε κάποια στιγμή σιγοτραγουδάς τα λόγια, λες γιατί όχι.
Μοδάτα κομμάτια σε μια σκηνή που τα τελευταία χρόνια δείχνει αρκετά καλά στοιχεία. Κομμάτια που μπορείς να τα χορέψεις, να τα τραγουδήσεις (τόπαμε αυτό). Θυμάσαι τις πρώτες στιγμές από σχήματα σαν τους Ονειροπαγίδα, τους ελληνόφωνους τότε ΖΟΟΜ, τους ΜΕΝΤΑ που συνεχίζουν ακάθεκτοι, αλλά και τους Μίκρο, τους Ξάξακες, τα Σπαθιά να «κονταροκτυπιούνται» με τα ηλεκτρονικά του Γκουνταρούλη, τους Φέλλα, κλπ. Εδώ λοιπόν το electro έκανε αισθητή την παρουσία του με πολλά ελληνικά. Βιολιά και κοντραμπάσα παρέα με πλήκτρα και εφετζίδικο μουσικό διάκοσμο. Ακουστικές κιθάρες να κρατάνε τον ρυθμό και space συνοδείες. Πιο vibra περάσματα με echo απόμακρα φωνητικά. Τραγούδια που μιλάνε για καθημερινότητες με ανεκπλήρωτες αγάπες ή αγάπες εν αναμονή της επόμενης φάσης, μοναξιές και προσμονή, αναζητήσεις της σκέψης, όνειρα και ελπίδα για ένα φως το βράδυ. Ποιητικά τραγούδια χωρίς περιγραφές γεγονότων, αλλά συνύπαρξης των συναισθημάτων. Χωρίς κορυφώσεις μια εγχώρια pop πρόταση.
Κυριάκος Σκορδάς |