 |
|
|
|
ELFENTANZ FESTIVAL Vol. 4
|
Ακριβώς ένα χρόνο μετά το 3ο Elfentanz Festival o 4os «χορός των ξωτικών» έλαβε χώρα στις 07/05/05. Πιστά στο ραντεβού τους και τα κάθε λογής πλάσματα της νύχτας (νύμφες, νεράιδες, δαιμόνια), που απέδειξαν για μια ακόμη φορά την αφοσίωση τους στο dark wave γεμίζοντας ασφυκτικά το Gagarin. Κάτι αναμενόμενο, άλλωστε, αφού το φετινό line-up ήταν όντως ελκυστικό.
Το φεστιβάλ άρχισε με κάποια καθυστέρηση λόγω διαφωνίας ως προς τη διάταξη των οργάνων στη σκηνή. Δυστυχώς, ο δαιμόνιος ρεπόρτερ του Atraktos δεν είχε την τύχη να παρακολουθήσει το ημίωρο set των Ελλήνων Ding An Sich , καθώς εκείνη την ώρα βρισκόταν σε κατάσταση (ευ)δαιμονισμού. Κρίμα, πάντως, γιατί ήταν η 1η εμφάνιση του ιστορικού group μετά από 14 χρόνια. (Για εξιλέωση προτείνω στους αγανακτισμένους αναγνώστες να καθορίσουν την ώρα και τον
τόπο του δημόσιου λιθοβολισμού του υπογράφοντος – λοιπά βασανιστήρια δεκτά).
Στις 8 ανέβηκαν στη σκηνή οι In The Nursery από το Sheffield. Με μια 20ετη πορεία και με συμμετοχή στη σύνθεση πολλών γνωστών soundtrack, όπως An Ambush of Ghosts (1993), The Cabinet of Dr Caligari (1996), Asphalt (1997), Man With A Movie Camera (1999) Hindle Wakes (2001), The Aviator, Interview With A Vampire, η 1η εμφάνιση των INTστη χώρα μας ήταν εκ των πραγμάτων μεγάλο γεγονός. Τα τεράστια τύμπανα – χαρακτηριστικό γνώρισμα του ήχου των INT – κατέλαβαν περίοπτη θέση στη σκηνή και κυριάρχησαν καθ’όλη τη διάρκεια του ωριαίου set. Οι δίδυμοι Klive και Nigel Humberstone ήταν σε μεγάλη φόρμα, ενώ η Marguerite Dolores C., που ανέλαβε τις συστάσεις και τις ευχαριστίες, ήταν θαυμάσια τόσο στα φωνητικά όσο και στα τύμπανα. Χωρίς ίχνος υπερβολής, η παρακολούθηση ενός live των INT αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία, και η
εμφάνισή τους ήταν μάλλον η κορυφαία στιγμή του φετινού Elfentanz Festival.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι υστέρησαν. Κάθε άλλο μάλιστα. Οι Project Pitchfork - στην παρθενική τους εμφάνιση και αυτοί επί ελληνικού εδάφους – παρέσυραν το κοινό στους δικούς τους φρενήρεις ρυθμούς. Ο Peter Spilles στα παραμορφωμένα φωνητικά, πλαισιωμένος από τα πλήκτρα και τα κρουστά των Jurgen Jansen και Dirk Scheuber ξεκίνησε το show με το καταιγιστικό “Timekiller” και συνέχισε με το “Existence”. Το 70λεπτο set ολοκληρώθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο με το επικό “Souls” στο encore (αν και μια πιο εκτεταμένη εκτέλεση θα ήταν
σίγουρα προτιμότερη). Πάντως, οι Pitchfork δικαιολόγησαν τη φήμη τους ως μιας σπουδαίας live μπάντας.
Οι Σουηδοί Covenant , που πήραν τη σκυτάλη, δε χρειάζονται πλέον συστάσεις, αφού είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη χώρα μας, έχοντας μάλιστα δυο πετυχημένες εμφανίσεις (η τελευταία στο Eisplanet Festival της 23/11/03). Η έναρξη του set ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Τα φώτα χαμήλωσαν και η εισαγωγή από το μεγαλειώδες “Like Tears In Rain” προετοίμασαν την υποδοχή των Eskil Simonsson, Clas Nachmanson και Joakim Montelius. Ακολούθησαν κάποια
καινούργια κομμάτια για να ολοκληρωθεί το playlist με “Dead Stars”, “We Stand Alone”, “We Want
Revolution” και “Call The Ships To Port”.
Τον ιδανικό επίλογο της βραδιάς έγραψαν οι Deine Lakaien . Καθώς η ένταση, οι ρυθμοί και οι τόνοι είχαν φυσιολογικά πέσει μετά από 5 ώρες, η αισθαντική φωνή του Σκοπιανού Alexander Veljanov και οι υπέροχες μελωδίες του Ernst Horn πλημμύρισαν το χώρο και καθήλωσαν το ακροατήριο. Αυτό ήταν μόλις το 1ο full band show των Deine Lakaien, καθώς είχε προηγηθεί μόνο ένα special acoustic set σε παλαιότερο Elfentanz στο Ρόδον (22/12/02). Το 70λεπτο set διανθίστηκε με κάποια αποσπάσματα από το νέο “April Skies” LP, απ’όπου ξεχωρίζει το “Over and Done”, αλλά ιδιαίτερες συγκινήσεις προσέφεραν το ρομαντικό “Where You Are” και το αγωνιώδες
“Will You Be There”. Απόλυτα ταιριαστό το κλείσιμο του 2ου encore με το “Love Me To The End”. Ο
Alexander δε χρειάζεται ν’ανησυχεί καθόλου – θα τον αγαπάμε ως το τέλος…
Κώστας Λιοντήρης |