«Σεμνότητα και ταπεινότητα»? Σύμφωνοι, αλλά μέχρι ενός ορίου. Δεν είναι δυνατό ένας έγκριτος και διακεκριμένος δημοσιογράφος σαν τον υπογράφοντα να παρακολουθεί μια συναυλία μαζί με τους λοιπούς θεατές και όχι από μια ξεχωριστή θέση. Προσοχή όμως. Η ένστασή μου δεν πηγάζει από την υπεροψία μου. Απλώς, για να ασκήσει κάποιος το δημοσιογραφικό λειτούργημα απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις. Φανταστείτε έναν αθλητικογράφο να καλείται να γράψει για
έναν αγώνα τον οποίο έχει παρακολουθήσει από μια κοινή κερκίδα.

Διαβάζοντας ένα τέτοιο πρόλογο, αγαπητοί μου αναγνώστες, προφανώς συμπεραίνετε ότι ο υπογράφων είναι είτε απατεώνας είτε ψώνιο. (Το πιθανότερο να ισχύουν και τα δυο)… Δε διαφωνώ μαζί σας. Στην ουσία, πάντως, προσπάθησα να σας αποπροσανατολίσω, ώστε να καλύψω την αδυναμία μου να σας περιγράψω τη συναυλία των Βρετανών Archive στο Gagarin το Σάββατο 14/5. (Αν τα κατάφερα, είμαι ευτυχής). Και πώς να περιγράψω κάτι που περισσότερο άκουσα παρά είδα, αφού επικρατούσε το αδιαχώρητο και η οπτική μου ήταν περιορισμένη…

“…Anyway”, μετά την τεράστια απήχηση που είχαν οι δυο τελευταίες δισκογραφικές τους δουλειές, οι Archive δε θα μπορούσαν να παραλείψουν την Ελλάδα (δυο βραδιές στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη) στη μηνιαία ευρωπαϊκή τους περιοδεία (Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Βέλγιο). Είχε βέβαια προηγηθεί η περσινή καλοκαιρινή τους εμφάνιση στο Λυκαβηττό.
Ο Craig Walker στο μεταξύ αποχώρησε για να κάνει προσωπική καριέρα, και έτσι ο David Pen και η Maria Q πλαισιώνουν πλέον τον αρχικό πυρήνα του group (Darius Keeler, Danny Griffiths).

Το 90λεπτο set ξεκίνησε ιδανικά με το υπέροχο “You Make Me Feel”, το παλαιότερο κομμάτι του playlist, και βασίστηκε στους δίσκους You All Look The Same To Me και Noise. “Numb”, “Fool”, “Hate”, “Finding It So Hard”, “Need” “Mean” συνέθεσαν τη λίστα, ενώ χαμός φυσικά έγινε με το “Fuck You”. Το ένα και μοναδικό encore έκλεισε με το κλασικό πλέον “Again”.
Όσο και να θέλαμε, πάντως, ν’ ακούσουμε τους Archive again, αυτοί είχαν οριστικά
ολοκληρώσει το show…

Κώστας Λιοντήρης