THE COSMIC GAME THIEVERY CORPORATION ESL Music/Eros 30/5/2005

Oι Rob Garza και Eric Hilton - που αποτελούν τον πυρήνα των Thievery Corporation - δεν είναι δυο τυχαία άτομα που καλούν κόσμο και φτιάχνουν δίσκους. Με τρεις δίσκους και άπειρες συμμετοχές και remixes έχουνε πλέον καθορίσει έναν δικό τους ήχο και δεν χρειάζεται να αποδείξουνε και πολλά.

Στο The Cosmic Game, την τελευταία τους κυκλοφορία, έχουνε αφομοιώσει τόσα πολλά στοιχεία και προσκαλέσει τόσους πολλούς καλεσμένους τραγουδιστές που είναι θαύμα πως καταφέρανε και το κάνουνε να ακούγεται ως ένας ολοκληρωμένος δίσκος τους και όχι ως άλλη μια down tempo – chill out συλλογή.

Ξεκινώντας έχουμε Flaming Lips για την εισαγωγή - και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό! Το Marching The Hate Machines είναι μοιρασμένο 50-50 ανάμεσα στις δυο μπάντες. Απαλή ψυχεδέλεια, ατμόσφαιρες και η φωνή του Wayne Coyne απλωμένα πάνω από τα αργόσυρτα μοτίβα των Thievery. Το Warning Shots που ακολουθεί ανεβάζει τους ρυθμούς και ακούγεται ήδη σε όλα τα μπαράκια που θα πάτε. Hip hop φωνητικά από τους Sleepy Wonder συν τα απαραίτητα αιθέρια από την Gunjan και παρόλο που απεχθάνομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με reggae, οι Thievery καταφέρνουν πάλι να το πλασάρουν τόσο έντεχνα μέσα από τους ήχους τους που όχι μόνο δεν με ενόχλησε, μου άρεσε κιόλας! Η Gunjan συμμετέχει και στο απόκοσμο Shiva, μια μεταμοντέρνα ελεγεία-προσευχή με sitar και μπόλικο αρχαίο ανατολίτικο πνεύμα.

Ο Perry Farrell είναι από τους τραγουδιστές που -τουλάχιστον για μένα- μπορούν να αντιστρέψουν τα πάντα και να κάνουν ακόμη και ένα αδιάφορο τραγούδι να σε τραβήξει. Πόσο μάλλον όταν με τους δύο κυρίους εδώ η χημεία τους δένει απόλυτα και μπαίνει τόσο χαμελεωντικά στο κλίμα τους, προσφέροντας μας το απόλυτα δροσερό groovy Revolution Solution. Το Αmerimacka το ακούω πολύ συχνά και αυτό έξω. Ο αμερικανοτζαμαικανός Notch τραγουδά εδώ και έβαλε την ψυχή του μέσα, ενώ πάνω από τις μπασογραμμές και τα Rhodes στριφογυρίζουν τα πνευστά.

Οι Thievery είναι άρχοντες αυτού του ήχου και δύσκολα θα τους πάρει άλλος την πρωτιά. Με πολλά congas, tablas και ότι άλλο τουμπερλεκι χτυπάνε χτίζουνε τους χαρακτηριστικούς τους ρυθμούς και το Cosmic Game είναι γεμάτο από αυτά. Ηχητικά πηγαίνει πότε προς Ινδία ανατολή μεριά, πότε προς Τζαμάικα δύση μεριά, είναι γενικά ασύχαστο και δεν μένει στα ίδια. Τώρα βέβαια καταλαβαίνετε γιατί ο David Byrne κολλάει τέλεια μαζί τους, ειδικά όσοι έχετε λατρέψει και την παλιά αξεπέραστη συνεργασία του με τον Brian Eno “My Life In The Bush Of Ghosts”. The Heart’s A Lonely Hunter ονομάζεται η συμμετοχή του εδώ και αφήνω τα υπόλοιπα στη φαντασία σας. Βάλτε και τα κλασσικά instrumental των Thievery και έχουμε έναν δίσκο που πετυχαίνει να εκπληρώσει απόλυτα αυτό που λέει στον τίτλο του. Αν είστε φίλοι του είδους θα βρείτε έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Αν όχι, κάτι για να ακούτε παραπάνω από ευχάριστα όταν πίνετε καφέ, κάνετε δουλειές η ξεκουράζεστε.

Αρχές Ιουνίου θα τους δούμε live στην Ελλάδα

Γιώργος Γoργογέτας