THE CLOUD MAKING MACHINE LAURENT GARNIER F COMMUNICATIONS / VIRGIN 3/6/2005

Τα εργοστάσια είναι πιο όμορφα όταν τα κοιτάς το βράδυ. Και όπως λένε οι παλαιότεροι των γενεών, «φτύνοντας» τον άσπρο τους καπνό, δημιουργούνται σύννεφα τα οποία στέλνουν τις ευχές των ανθρώπων επάνω στα ουράνια, για να εισακουσθούν. Γι’ αυτή τη μηχανή λοιπόν που φτιάχνει σύννεφα, αποφάσισε να μας μιλήσει μέσω της μουσικής του, ο κορυφαίος ίσως εκ Γαλλίας Dj (μέχρι ο Ivan Smagghe κι ο Agoria να πάρoυν κι επίσημα τη σκυτάλη) κι ένας από τους πιο δραστήριους και συμπαθείς τύπους της Γαλλικής dance σκηνής.

Ο Sir Laurent επανέρχεται στη δισκογραφία τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο του studio album και μας ταξιδεύει μ’ ένα δισκάκι σαφώς πιο εξωτικό, δύσκολο και σκοτεινό απ’ ότι ίσως θα περίμεναν κάποιοι. Ένα δισκάκι το οποίο, με τα δέκα του κομμάτια, σε κάνει να αναρωτιέσαι εάν πρόκειται για μια ανιαρή - και “καλά” ψαγμένη - μετριότητα ή για μια πραγματική καλλιτεχνική αποτύπωση της πάντα ανήσυχης προσωπικότητας του. Τελικά με βρίσκω να γέρνω προς τη δεύτερη άποψη και να πιάνω τον εαυτό μου να τοποθετεί αυτό το album, ούκ ολίγες φορές στο πικάπ μου. Ένα album – το τέταρτο του – το οποίο και τις ακροάσεις του θέλει, αλλά και το σωστό timing (ως επί το πλείστον αργά το βράδυ). Και προ πάντων ένα album το οποίο ΔΕ ΧΟΡΕΥΕΤΑΙ!

Όσοι περιμένουν καταιγιστικά techno beat καλά θα κάνουν να μη το πάρουν καν στα χέρια τους. Γιατί εδώ, η down tempo electronica έχει τη τιμητική της και προσφέρονται άφθονες δόσεις πειραματισμού και περισυλλογής για το φίλτατο Παριζιάνο μαέστρο. File under abstract electronica, ambient, με τις κατάλληλες jazz, hip hop, αλλά και rock πινελιές – αν είστε τύποι που σας αρέσουν οι ταμπέλες στη μουσική. Το Controlling The House Pt.2 (ε αυτό βοηθάει λίγο να λικνιστείτε), I Wanna Be Waiting For My Plane (ναι, καλά κάνει και πάει ο νούς σας στο γνωστό punk-rock track του παρελθόντος) και το First Reaction (από τα ελάχιστα με φωνητικά) είναι από τα κομμάτια που νομίζω θα μπορούσα να διακρίνω, αν και πιστεύω πως έχουμε να κάνουμε με ένα από αυτά τα δισκάκια που προτιμότερο είναι να τα ακούς με τη μια. Όσοι πιστοί λοιπόν, προσέλθετε για ένα techno blues ταξίδι στα σύννεφα των σύγχρονων βιομηχανικών πόλεων, το οποίο μάλιστα συνοδεύεται και με υπέροχο artwork.

Άρης Μπούρας

Atraktos.Net