 |
|
|
|
CRUXSHADOWS, FROZEN AUTUMN, BLUE BIRDS REFUSE TO FLY
|
Η εμφάνιση των Cruxshadows, Frozen Autumn και Blue Birds Refuse To Fly το Σάββατο 4 Ιουνίου στην ουσία σηματοδότησε το τέλος μιας πλούσιας χειμερινής συναυλιακής περιόδου όσον αφορά την ευρύτερη dark wave μουσική σκηνή. Η επιτυχής διοργάνωση αρκετών φεστιβάλ με τη συμμετοχή σπουδαίων ονομάτων προσέλκυσε το ενδιαφέρον των πολυάριθμων φίλων του σκοτεινού εναλλακτικού ήχου, που τίμησαν με την - εκκεντρική ως επί το πλείστον – παρουσία τους το Gagarin, το οποίο και φέτος προσέφερε στέγη στα διάφορα πλάσματα της νύχτας, όπως ξωτικά, νεράιδες, νύμφες και λοιπά δαιμόνια.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, η προσέλευση του κόσμου ήταν εμφανώς περιορισμένη. Είτε λόγω συγκυριών είτε λόγω οικονομικής στενότητας (καθώς το καλοκαίρι προμηνύεται εξίσου πλούσιο
συναυλιακώς), η εικόνα του Gagarin ήταν ασυνήθιστη για συναυλίες τέτοιου είδους. Αυτό, πάντως, δεν είχε κανένα αντίκτυπο στα group, που παρουσίασαν το show τους όσο καλύτερα μπορούσαν. Ειδικά ο Rogue, ο frontman των Cruxshadows , βρήκε άπλετο χώρο για να κάνει τα δικά του . Κατέβηκε από τη σκηνή, χόρεψε και τραγούδησε με τον κόσμο, ενώ δε δίστασε να ανέβει και στον εξώστη. Γενικώς, έδωσε μεγάλη σημασία – καθ’όλη τη διάρκεια του 90λεπτου set - στην επικοινωνία με το κοινό, κάτι που όσο επιτηδευμένα μπορεί να γίνεται ορισμένες φορές, δεν παύει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός live. Στη σκηνή εξέχουσα θέση κατέλαβε η Rachel, που έδωσε  ρεσιτάλ με το βιολί της, συνοδευόμενη από πλήκτρα και (μια μάλλον διακοσμητική) κιθάρα. Την παράσταση, όμως, φαίνεται ότι έκλεψαν οι δυο εντυπωσιακές χορεύτριες, οι οποίες μάλιστα συμμετείχαν – έστω και διακριτικά – στα δεύτερα φωνητικά. Από μουσικής άποψης, το εκκεντρικό αυτό συγκρότημα από την Αμερική κινείται ανάμεσα στoν dark electro και gothic χώρο, κάτι που ομολογουμένως προσδίδει μια διαφορετική χροιά στον ήχο του. Το “Winterborn”, για παράδειγμα, είναι ένα κομμάτι ενδεικτικό. Όλα αυτά βέβαια περνούν σε δεύτερη μοίρα παρακολουθώντας τους επί σκηνής, μια εμπειρία που πραγματικά αξίζει.
Οι Frozen Autumn, από την άλλη, είναι περισσότερο studio παρά live μπάντα. Αυτό βέβαια οφείλεται στην απουσία τεχνητών, ηχητικών εξάρσεων και εντάσεων που χαρακτηρίζει τη μουσική τους. Αντιθέτως, οι εντάσεις είναι μάλλον συναισθηματικές. Οι μελαγχολικές synth-pop μελωδίες, σε συνδυασμό με τα υπέροχα video wall, αναμφίβολα προσδίδουν μια μοναδική αισθητική δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Πίσω από τα πλήκτρα και τα μικρόφωνα ο Diego και η Arianna, γνήσιοι εκφραστές της new wave γενιάς των 1980’s, παρουσίασαν για μια ώρα αποσπάσματα από τη δεκαετή έως τώρα πορεία τους. Να σημειωθεί ότι αυτή ήταν η δεύτερη εμφάνιση του ζεύγους από την Ιταλία μετά τη συμμετοχή τους στο Hypnobeat Festival στο X-Bug (15/9/02).
Τέλος, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στους Blue Birds Refuse To Fly , που άνοιξαν τη βραδιά κατά τον ιδανικότερο τρόπο. Αυτή ήταν μόλις η πρώτη ζωντανή εμφάνιση του ελληνικού συγκροτήματος στη δεκαετή πορεία του. Ο Κυριάκος Πουρσανίδης, επικεφαλής του σχήματος, στη σύνθεση και τα πλήκτρα, πλαισιωμένος από τον Γιώργο Πρινιωτάκη (κιθάρα, πλήκτρα), την
Ευαγγελία Κοκοτσάκη (φωνητικά, πλήκτρα) και τον Γιώργο Δέδε (φωνητικά, κιθάρα) πλημμύρισαν το χώρο με ρομαντικά ηχοτρόπια, όπου δεσπόζουν ο λυρισμός, η νοσταλγία και η ευαισθησία. Όλα αυτά διανθισμένα με εξαιρετικά slides από τη θάλασσα και τη φύση. Ήταν ένα καθ’όλα προσεγμένο set - το οποίο ξεκίνησε με το υπέροχο ορχηστικό “Lacrima Di Balena II” - που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις από ένα σχήμα που, χωρίς ίχνος υπερβολής, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ανάλογα σχήματα του εξωτερικού. Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο...(ελπίζουμε να μη χρειαστεί να περάσουν αλλά δέκα χρόνια).
Κώστας Λιοντήρης |
Live
