 |
|
|
|
KRAFTWERK
|
Από μέρες ακούγαμε πως το show που θα παρακολουθούσαμε θα ήταν κάτι το μοναδικό. Επειδή πολλές φορές ίσχυσε το ..όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι…και επειδή πάω εδώ και χρόνια στη γιορτή των κερασιών στην Αναστασιά Σερρών.. ήμουν επιφυλακτικός. Περίμενα βέβαια να δώ ένα πολύ καλό θέαμα….ΑΛΛΑ οι KRAFTWERK μας άφησαν αποσβολωμένους!!!
Δεν ξέραμε τι να εκτιμήσουμε περισσότερο, το οπτικό, το αισθητικό ή το μουσικό υπερθέαμα. Ασφαλώς όλα μαζί, καθώς η προχθεσινή συναυλία ήταν ένα κορυφαίο γεγονός τέχνης, από αυτά που σπάνια στη ζωή του έχει την ευκαιρία να δει κάποιος, έστω και για μια φορά.
Απαιτούσε τρομακτική μαεστρία και εκπληκτική δεινότητα οι … παππούδες να εξακολουθούν να φαίνονται μοντέρνοι και πρωτοπόροι. Κι εκεί που φοβόσουνα μην δεις κάτι παρωχημένο ..ήσουν μάρτυρας στο ΤΕΛΕΙΟ.
Γιατί τέλειο ήταν αυτό που ζήσαμε, για περισσότερες από 2 ώρες, καθηλωθήκαμε, κουνηθήκαμε όταν εκείνοι ήθελαν με τα πομπώδη beats και εν τέλει ήμασταν εμείς τα ρομπότ, μαγεμένα από τις εντολές ενός σαγηνευτικού σχήματος.
Μια τετράδα ανθρωπομηχανών, men – machines, που σχεδόν ακίνητοι καθόταν απέναντι μας. «Mόνα τους βοηθήματα» τα laptop, αυτοί και τα laptop και μια ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΟΘΟΝΗ που από εδώ και στο εξής θα κάνει να ακούγεται γελοίο, όποιον επικαλείται πως το..τάδε group θα έχει μαζί του και μια γιγαντοοθόνη..
Μεζούρα δεν είχα, αλλά σε μήκος πρέπει να ξεπερνούσε τα 20 μέτρα…και καμιά 7 μέτρα ύψος…
Εκεί πανέξυπνα γραφικά και βιντεάκια, μιας τέλειας αισθητικής. Μακριά από υπερβολές (μην ξεχνάτε πως ένας πιτσιρικάς μπορεί σήμερα να κάνει φοβερά γραφικά με flash που το χέρι του φιλάς). Οι Kraftwerk δεν επέλεξαν να εντυπωσιάσουν με ακραία πράγματα. Εντυπωσίασαν με την ουσία και με τον επαγγελματισμό τους, Μπόρεσαν ακόμη και τώρα να είναι χρόνια μπροστά.
Κι εκεί τα συνθήματα με τις κουβέντες moto για τη ραδιενέργεια, για τον computerized κόσμο, για τη χημική ευδαιμονία μας, για όλα. Σύγχρονα και μεστά, μεγαλειώδη και απλά. Με τα χάπια να λιώνουν στα αχνά ποτήρια, με τις σειρήνες να ηχούν για εκπομπές ραδιενέργειας
Οι φιγούρες τους ακούνητες στη σκηνή, χωρίς κουβέντες, χωρίς ένα νεύμα προς τον αρκετό κόσμο που βρέθηκε στη Μονή Λαζαριστών.
Κάναμε λοιπόν και τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας, τρέξαμε μαζί τους στα Autobahn, νιώσαμε το radioactivity και ακούσαμε τελικά ένα ανέλπιστο best of the best, δείγμα σεβασμού προς το κοινό αλλά και γάντζο για συναυλιακά peaks.
Ασφαλώς κορυφαία στιγμή όταν ανθρωπόμορφα με αυτούς ρομπότ βρέθηκαν στη σκηνή για το τραγούδι robots, ενθουσιασμός στο model με το βιντεάκι από τη δεκαετία του 60. Κι από εκεί επιβίβαση στο ...trans europe express...Συγκίνηση, λογικό δεν είναι; Χωρίς να είσαι φαν έιναι αδύνατον να μην ...αντιληφθείς και να μην υποκλιθείς μπροστά όχι απλώς στους διαμορφωτές αλλά στους ιερείς προφήτες της ηλεκτρονικής μουσικής!! Σέβας ρίγκαλ και respect.
Εντυπωσιακά και τα ηλεκτρικά τους κουστούμια, με ηλεκτρικές αρτηρίες αντί για ..ραφές. Απόλυτα φωσφορίζοντα επέτρεπαν να ..βλέπουμε ότι κούναγαν τα πόδια τους όταν το πληκτρολόγιο καθοδηγούσαν. Είδαμε και computer σόλο για τον αποχωρισμό-αποχαιρετισμό, από τις ελάχιστες στιγμές που ακολουθήθηκε η λογική μιας συναυλίας. Όπως και τα 2 encore και η βαριά κουρτίνα που έκλεισε πίσω της μια ανεπανάληπτη μπάντα.
Το δε συναυλιακό εισιτήριο …επιτέλους άξιζε τα λεφτά του. Μακάρι να γίνουμε μάρτυρες ξανά για κάτι αντίστοιχο (πιτσιρικάς είδα τους tangerine dream, ο στρατός μου στέρησε τους pink floyd, και δεν ξέρω αν μπορώ να ελπίζω σε κάτι ανάλογο)
Κυριάκος Σκορδάς |