|
|
|
|
BACK TO ME
|
Πριν ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο για το νέο δίσκο της καναδής Kathleen Edwards με τίτλο Back To Me, ανέτρεξα στο κείμενο που είχα γράψει δυο χρόνια πριν για το ντεμπούτο της με τίτλο Failer (κλικ εδώ). Διαπίστωσα ότι δεν έχω και πολλά πράγματα να προσθέσω, ή διαφορετικές ατάκες να εμπνευστώ. Αν επιμένεις, όμως, ή δεν γουστάρεις να διαβάζεις μπαγιάτικα κείμενα, θα κάνω την προσπάθεια να σε πείσω να ακούσεις αυτό το δίσκο…
Η Kathleen συνεχίζει να ζει στην Ottawa, αλλά μεγάλωσε πια. Έγινε… 26 χρονών! Ναι, λοιπόν, τόσο μικρή είναι αυτή η κοπελιά που σε κάνει ακούγοντας τους δίσκους της να νομίζεις ότι στο ωδείο ήταν συμμαθήτρια με τη Lucinda Williams και ότι οι καριέρες τους εξελίσσονται παράλληλα. Αντιθέτως, όμως. Η Kathleen φαίνεται να είναι η καλύτερη μαθήτρια της δασκάλας Lucinda που κυκλοφορεί αυτό το χρονικό διάστημα στη μουσική πιάτσα. Είναι το κορίτσι που δίνει νέα πνοή και φρεσκάδα στη κιθαριστική folk rock σκηνή.
Το Back To Me χαρακτηρίζεται από μια μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση που δείχνει η Edwards στα κομμάτια της σε σχέση με αυτά του Failer . Στο προ διετίας άλμπουμ της ήταν λίγο πιο συνεσταλμένη, σου έδινε την εντύπωση μιας κοπέλας που παρόλο το ταλέντο της δεν πίστευε ότι το υλικό της μπορούσε να συγκινήσει κάποιον. Τώρα πια, έχει αποκτήσει τη σιγουριά που χρειαζόταν για να γίνει και λίγο πιο επιθετική σε ορισμένα κομμάτια, όπως τα εξαιρετικά In State, Back To Me και What Are You Waiting For?. Στο σύνολο των 11 συνθέσεων –που εκτός του Somewhere Else είναι όλες δικές της- δείχνει να εξελίσσει το ταλέντο της και διατηρώντας πάνω κάτω την ίδια ενορχηστρωτική άποψη πετυχαίνει να παρουσιάσει έναν από τους πιο καλογραμμένους folk δίσκους για το 2005.
Για το τέλος σημείωσε: Kathleen Edwards – folk rock, Silver Mt. Zion – post rock, Controller.Controller – post punk, Arcade Fire – power pop, Magneta Lane – alternative rock και και και …. Ο Καναδάς της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα είναι ο παράδεισος των περισσότερων μουσικών ειδών και τάσεων. Διάλεξε αυτό που σου ταιριάζει και άκουσε πραγματικά καλή μουσική.
Κώστας Παπασπυρόπουλος |