PAPER BLOOD ROYAL HUNT FRONTIERS RECORDS 8/7/2005

Πέρασαν τόσα χρόνια και όλοι εμείς οι σκληροπυρηνηκοί οπαδοί των Royal Hunt δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε τη φυγή του χαρισματικού τραγουδιστή D.C. Cooper απο το συγκρότημα. Σα να μην έφτανε αυτό, πλέον οι Hunts πορεύονται και χωρίς τον ,επι σειρά ετών, κιθαρίστα τους Jacob Kjaer.

Τι να πω, ήμουν πολύ αρνητικά προκατειλημένος για αυτό το άλμπουμ, ειδικά μετά το μέτριο προηγούμενό τους “Eyewitness”. Οπωσδήποτε πρέπει να αναφέρω πως δεν έχω τίποτα με τον John West, απλά ο D.C. μου άρεσε περισσότερο,και αναγνωρίζω την αξία του ως τραγουδιστή.Tο ίδιο οφείλω να κάνω και για τον νέο κιθαρίστα του συγκροτήματος, Marcus Jidell (ex Jekyll And Hyde, The Ring) που ,αν και δεν τον ήξερα,στέκεται επάξια στη θέση του και δεν αφήνει να φανεί το κενό του Jacob.Ίσως αυτός ο άνθρωπος να έφερε και τον φρέσκο αέρα που χρειαζόταν η μπάντα και φαίνεται πως τον βρήκε, καθώς το “Paper Blood” είναι ένα σαφώς καλύτερο άλμπουμ απο τον προκάτοχό του. Ηχητικά μου φάνηκε πιο κοντά στον παλιότερο ήχο των Royal Hunt (εποχές “Moving Target”, βέβαια μη φανταστείτε πως είναι τόσο καλό) καθώς λείπει αυτό το πιο «τεχνοκρατικό» που είχε πιάσει τον Andersen απο το “The Mission” και μετά. Αυτό που μου άρεσε είναι τα γρήγορα κομμάτια και τα περισσότερα πλήκτρα που θυμίζουν τον παλιό καλό «είμαι μια ορχήστρα μόνος μου» Andre Andersen,ενώ όλοι οι μουσικοί δείχνουν να βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα.

Πραγματικά δεν βρίσκω μειονέκτημα σ’αυτό το πολύ καλό νέο άλμπουμ των Royal Hunt, πέρα απο την αδυναμία του να σταθεί δίπλα σε ένα “Moving Target” ή ένα “Paradox” αλλά πείτε μου πόσα άλμπουμ μπορούν να το κάνουν? Αναμφίβολα πρόκειται για μια υψηλού επιπέδου κυκλοφορία που αποκαθιστά τους Royal Hunt στη συνείδηση μου.

Κώστας Λιανίδης