SONGS FROM A TWO-ROOM CHAPEL CHRISTIAN KJELLVANDER FARGO/HITCH-HYKE 15/7/2005

Γυρίζοντας από πολυήμερες και ωραίες διακοπές ένα τραγούδι με ρεφρεέν «I’m going home…” ήταν αυτό που έπρεπε, είτε για να με προσγειώσει στις υπερωρίες που δεν πετώ την σκούφια μου σαν τον αλογοσκούφη να κάνω, ή ίσως για να με γειώσει ως αστικό ανθρωπάκι που είμαι (το atraktos είναι έξτρα ..απασχόληση με διευρυμένο ωράριο) στην καθημερινότητα. Και κακά τα ψέματα η καθημερινότητα χρειάζεται καλά τραγούδια.

Ευτυχώς ο CHRISTIAN KJELLVANDER (μην το συλλαβίζεις…άστο και άκου το) έχει 10 καλά τραγούδια. Από αυτά τα κάπου σε ξέρω, κάπου την άκουσαν την καμπάνα τη φωνή την αμερικάνα. Τα ονόμασε και SONGS FROM A TWO-ROOM CHAPEL, οπότε να και το παραμυθένιο περιτύλιγμα.

Ο Christian (τον λέω με το μικρό όχι γιατί τον ξέρω, αλλά γιατί αμέσως εξοικειώθηκα με την πολύ καλή φωνή του) είναι Σουηδός, αλλά αν αναρωτιέστε που τα έμαθε τα χωριατο-αμερικάνικα, εύκολη η απάντηση γιατί στις ΗΠΑ εμεγάλωσε.

Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ, το 1^ο προσωπικό που λένε, γιατί έβγαλε και άλλα τέσσερα με ένα άλλο group που είχε, τους Loosegoats (τους οποίους έχει ακόμη stand by).

Πέραν της ανάλαφρης γραφής (ακόμη οι διακοπές είναι πάνω μου…), ο δίσκος είναι μια σπουδαία ευκαιρία για καλή ακρόαση. Έχουμε αυτό το blues/folk-rock, με μια όντως πολύ όμορφη βαθιά και εκφραστική φωνή (ρε Christian εσύ μικρός είσαι τι ώριμα που μας τα λες). Χαλαρά και με ρυθμό, κυρίως με τη φωνή και με την ακουστική κιθάρα οδηγό. Αλλά ίσως αυτό που δίνει πολλούς πολλούς πόντους είναι οι συνθέσεις και γενικά το γέμισμα με πολλά όργανα (βιολιά, αρπίσματα από μαντολίνο, κόρνα και τρομπέτες, κάτι ψιλοπερίεργα ακουστικά, που ούτε στα ωδεία δεν στα μαθαίνουν, πιανάκια, ακορντεόν, κλπ κρουστά). Μια ολόκληρη ορχήστρα δηλαδή…αφού…άλλοι 12 συμμετέχουν στο άλμπουμ (ρε έτσι κάνεις σόλο άλμπουμ παιδί μου, για δες το καλύτερα..), ενώ έχει και μερικά χορωδιακά έτσι για να μη νιώθει μοναξιά...

Κάποιες μελαγχολικές στιγμές μην σας πάρουν από κάτω, αφού κατά βάση ο δίσκος είναι φωτεινός, με τις μικρές εξιστορήσεις που μας κάνει. Έχει ο καιρός γυρίσματα, αλλά και τα κομμάτια του έχουν πολύ καλά γυρίσματα.

Σίγουρα ευαίσθητος ήχος, καλοηχογραφημένος, με τις πολλές εναλλαγές θα ενθουσιάσουν τους θιασώτες αυτής της μουσικής (κι εγώ εν εξ αυτών ειμί), αλλά και τους φίλους των friends of dean martinez, των tindersticks, αλλά και των καθαρόαιμων Terry Lee Hale ή Will Oldham. H Fargo άλλωστε πολύ καλά ασχολείται με αυτήν την ευαίσθητη πλευρά του ροκ και ο Σκανδιναβός CHRISTIAN KJELLVANDER θα αποτελεί από εδώ και στο εξής ένα σίγουρο όνομα.

Κυριάκος Σκορδάς