FRANTIC V + CURLEE WURLEE

28/05/2005, AN Club

“Curlee…τι;;;”

Ας ξεκινήσουμε όμως από τους Frantic V που εμφανίστηκαν πρώτοι και είναι και δικά μας παιδιά (σύντομα θα έχετε και μια συνέντευξη που τόσο ευγενικά μου παραχώρησαν):

Πλευρά Α’ – The Frantic V

To garage σχήμα από τη Θεσσαλονίκη είναι πάντα δραστήριο και μουσικά ανήσυχο και το όνομά του ψιθυρίζεται πλέον και στο εξωτερικό μετά από πρόσφατες ζωντανές εμφανίσεις σε Γερμανία και Ιταλία. Με μεγάλο κέφι λοιπόν κατέβηκαν και στην Αθήνα για μια συναυλία που δυστυχώς συνέπεσε με Stranglers και Madrugada και αναπόφευκτο ήταν να μην υπάρχει η πιο εντυπωσιακή προσέλευση. Παρ’ όλ’ αυτά όσοι επέλεξαν ‘garage’ δεν πρέπει να έμειναν παραπονεμένοι...

Κλασσικοί, αναμενόμενοι, στοιχειωμένοι (με την καλή πάντα έννοια) ήχοι γέμισαν τον χώρο και για λίγη ώρα μπήκαμε σε μαυρόασπρη λειτουργία ενώ ο κύριος Καπετανάκης κι η παρέα του βρίσκονταν στη δική τους χρονοδίνη. Ο Δρ Organ δεν κατάφερε να βρεθεί στο live και στη θέση του είδαμε την συμπαθέστατη δεσποινίδα Λία.

Άσχετα με το πόσος κόσμος είχε μαζευτεί (που ήταν σχετικά λίγος) το συγκρότημα τα έδωσε όλα και κατόρθωσε να φτιάξει μια φιλική ατμόσφαιρα με το πλούσιο πρόγραμμα που αποτελείτο τόσο από δικές τους συνθέσεις όσο και από διαλεκτές διασκευές όπως For Your Love, She’s A Witch και In The Midnight Hour.

Και ήταν περασμένα midnight όταν έκλεισε το πρώτο μέρος της βραδιάς.

Πλευρά Β’ – CurleeWurlee

Ή αλλιώς, Angry Young Boys and the Grrrrl – HAMMOND-BEAT SURFPUNK SENSATION!

Γαλλογερμανική συμμαχία προς όφελος του garage με αιχμή του δόρατος την γλυκύτατη Cecile (Musy - η γαλλίδα) και τους γερμανούς Michael Roden (κιθάρα), Michael Larisch (drums) και Gereon Helmer (μπάσο).

Πρέπει σίγουρα να θεωρούμαστε τυχεροί όσοι είδαμε και ακούσαμε αυτά που είδαμε και ακούσαμε! Ο λόγος απλός: αυτή είναι η μουσική για πάρτυ, που θα σε ξεσηκώσει, που θα σε αναστατώσει, που θα κάνει τους που-ravers (του ’60) να δακρύσουν και τους ανικανοποίητους ρετροfreaks να αγαλλιάσουν!

Φανταστικό κουαρτέτο σε λα – τραλαλά που έδωσαν ρέστα γενικώς και μας πήγαν και μας έφεραν (τούμπα). Το νάζι και το σκέρτσο της Cecile ήταν καταλυτικά, η φωνή της μέλι και άγρια μαζί ενώ τα πλήκτρα χοροπηδούσαν αδιάκοπα κάτω από τα δάχτυλά της. Από την άλλη, μπασίστας και κιθαρίστας έμοιαζαν να χρειάζονται περισσότερο χώρο για να αφήσουν ελεύθερο το ελατήριο μέσα τους. Ο ντράμερ επίσης δεν άντεξε καθιστός, σκαρφάλωσε στο σετ του και συνέχισε να παίζει ακόμα κι έτσι. Πανκοειδής ανεμελειά...

Καυτό beat, σούπερ μελωδίες σε αγγλικούς και γαλλικούς στίχους, τρομερή ατμόσφαιρα απολαύσαμε σε ποσότητα και ποιότητα και διάρκεια, αφού έπαιξαν πάνω από 1 ½ ώρα διατηρώντας την ένταση σε υψηλά επίπεδα (και σε συνθήκες δύσκολες με πολλή ζέστη επί σκηνής)...

Αποτέλεσμα: Όλοι ευχαριστήθηκαν τόσο με τους ‘παλιούς’ όσο και με τους νέους που μας κέρδισαν με την τρελούτσικη διάθεση και την ενέργειά τους. Ενα ‘μπράβο’ σε όλους και ένα ‘μερσί-ντάνκε’ στους ξένους φίλους μας.

Αριστοτέλης Ζ.