|
|
|
|
THE WHITE STRIPES, THE CORAL, SONS AND DAUGHTERS
|
Άδοξο ήταν το τέλος για το καινούργιο φεστιβάλ της Αθήνας, το G Festival. Όπως άδοξη ήταν και η συνολική του παρουσία στο ‘καυτό’ συναυλιακά καλοκαίρι της Αθήνας. Το τελευταίο στη σειρά των άτυχων συμβάντων του φεστιβάλ ήταν η διακοπή της πολυαναμενόμενης συναυλίας των White Stripes.
Τα περίεργα και άσχημα συμβάντα ξεκίνησαν από νωρίς. Η support εμφάνιση της Sunny Μπαλτζή ακυρώθηκε χωρίς να ακουστεί μια σοβαρή δικαιολογία από πλευράς διοργανωτων. Τη Sunny δεν την έχω ακούσει ποτέ και δε με πείραξε που δεν την είδα αλλά το γεγονός οτι οι διοργανωτές για ακόμη μια φορά δεν κάνουν αυτά που ανακοινώνουν έκανε πολύ κακή εντύπωση. Από οτι κατάλαβα, κάπως έτσι το έξελαβε ο περισσότερος κόσμος και δυσανασχέτησε.
Το χειρότερο της βραδιάς συνέβη μολις ο Jack White ανακοίνωσε πως η συναυλία ακυρώνεται διοτι δεν ένιωθε ασφάλεια η μπάντα και το crew.
Μετά από μισή ώρα συναυλίας έγινε η πρώτη διακοπή για να κατεβεί το πανό που ήταν πίσω από τη σκηνή. Πιθανότατα θεωρήθηκε πώς ήταν η αίτια για το κούνημα των στύλων με τα φώτα. Αφού κατέβηκε το πανό νάτοι πάλι οι Stripes στη σκηνή. Για εναμιση τραγούδι όμως μόνο. Το αεράκι φύσαγε στον ανοιχτό χώρο της μαρίνας του Φαλήρου και οι στύλοι όντως κουνιώντουσαν. Ο Jack ανακοίνωσε την διακοπή της συναυλίας και υποσχέθηκε πως θα επιστρέψει σύντομα, έφαγε και μια ντουζίνα μπουκάλια και η βραδιά έλαβε τέλος.
Την επομένη της συναυλίας ακούστηκαν διάφορα από τους διοργανωτές: οι προδιαγραφές της σκηνής λένε ότι αντέχει 8 μποφόρ, ακόμη στέκεται εκεί αγέρωχο(!?), τo management των Stripes αποφάσισε αυθαίρετα χωρίς να ρωτήσει το ειδικό συνεργείο κτλ κτλ.
Εγώ πάντως δεν κάθομαι να τραγουδάω κάτω από ένα σωρο μηχανήματα κρεμασμένα, που ο αέρας τα πηγαίνει πέρα δωθε. Συντονισμός, προνοητικότητα και καλύτερη οργάνωση ίσως στο μέλλον αποτρέψουν τέτοια περιστατικά.
Για να μη ξεχνιόμαστε οι Sons and Daughters ήταν πολυ καλοί, προχωράνε μπροστά και οι Coral το αξίζουν πράγματι που είναι τόσο δημοφιλείς στη Ελλάδα. Εμείς για τους White Stripes πήγαμε και φάγαμε μόνο πίκρα.
Άρης Κτωρίδης |