|
|
|
|
ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ
|
Με δέκα νέα τραγούδια και ένα παλιότερο μας έρχεται το νέο CD του Γρηγόρη Δεσύπρη, «Απλά και Μπερδεμένα», έχοντας και μια χροιά από concept album αφού τα περισσότερα κομμάτια ανήκουν σε ένα στιχουργό (τον Κώστα Κολοβό) και οι ιστορίες που λένε περιστρέφονται γύρω από κοινούς άξονες (προβληματισμοί, μοναξιά, όνειρα, αναζητήσεις). Με μια πολύ καλή ομάδα μουσικών – τον Θανάση Μπούλη στο μπάσο, τον Χρήστο Παπαντωνίου στα πλήκτρα, τον Στέφανο Δημητρίου στα ντραμς και τον Χριστόφορο Κροκίδη, εγγύηση στις κιθάρες αλλά και στο ρόλο του ενορχηστρωτή – ο Δεσύπρης κυκλοφορεί μια πολυσυλλεκτική μουσικά δουλειά, εφτά χρόνια μετά το προηγούμενο album.
Το CD ξεκινάει με το «Άβατο», ένα τραγούδι σε κάπως επικούς ρυθμούς, ιδιαίτερα δυνατό στο ρεφρέν και με πολύ βαριές, σκοτεινές κιθάρες που του δίνουν μια διαφορετική αίσθηση. Τη μουσική και στιχουργική συνέχειά του φαίνεται μάλιστα να τη βρίσκει λίγο παρακάτω, με το «Μη Ρωτάς». Στην «Άννα» οι μουσικές και η φωνή γίνονται περισσότερο μελωδικές και ακολουθούν ποπ μονοπάτια, για να αλλάξουν όμως πάλι αμέσως μετά στις «Υποθέσεις», ένα καθαρά ροκ εντ ρολό κομμάτι με τον Δεσύπρη και τη μπάντα σε μεγάλα κέφια.
Το κομμάτι που χάρισε το όνομά του στο CD, «Απλά και Μπερδεμένα» ασχολείται με το χρόνο και έτσι είναι φυσικά εσωστρεφές («Ίδια μέρα δε χαράζει / με τη χτεσινή δε μοιάζει») ενώ το «Μια Τρύπα στη Γιορτή» είναι μια απ’ τις καλύτερες στιγμές του CD με πιο «γκαζωμένες» κιθάρες και φωνητικά. Ο «Άνεμος», λίγο πριν κλείσει το CD, θυμίζει κάτι από Αμερικάνικο southern / light rock και είναι αρκετά ταξιδιάρικο τραγούδι ενώ η «Νέα Κιβωτός» ξεχωρίζει για τα πολύ καλά φωνητικά αλλά και το κοινωνικό της περιεχόμενο και τη συμμετοχή της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου.
Φωτεινή Δράκου |