VERVE// REMIXED 3 VARIOUS THE VERVE MUSIC GROUP/Universal 18/7/2005

Το γεγονός ότι η δισκογραφική εταιρία της Verve ανέκαθεν αποτελούσε ένα από τα πιο ιστορικά και περίφημα label στην ιστορία της jazz μουσικής, νομίζω ότι δε χωράει καμία αμφιβολία και συζήτηση, ούτε είναι νομίζω επί του παρόντος αναγκαίο, ν’ αναπτύξω οτιδήποτε περί αυτής και των τεραστίων διαστάσεων ονομάτων που έχουν κατά καιρούς φωλιάσει κάτω από τη στέγη της.

Θα εστιάσουμε, συνεπώς, αποκλειστικά την προσοχή μας και τις μουσικές μας ορέξεις, σε μία από αυτές τις - σύγχρονου περιεχομένου - σειρές συλλογών, που καταφέρνουν όχι μόνο να σημειώνουν υψηλές πωλήσεις, αλλά και να λαμβάνουν τα ευμενή σχόλια του μουσικού τύπου και των κριτικών. Η τρίτη λοιπόν κυκλοφορία της Verve // Remixed ήδη κάνει τις βόλτες της στα δισκοπωλεία ανά τον κόσμο κι εμείς με τη σειρά μας πατάμε το play, για να δούμε και στη πράξη περί τίνος πρόκειται. Διότι και μόνο η αναγραφή των ονομάτων στο cd της Verve, με γέμισε προσωπικά με αρκετά καθησυχαστικά feelings.

Γι’ άλλη μια φορά, ένας σεβαστός αριθμός αξιόλογων και φιλόδοξων παραγωγών και Djs αναλαμβάνει να διαμορφώσει, να ανακατασκευάσει και να παρουσιάσει τη δική του άποψη σε classics από τον μακρύ κατάλογο της Verve – δεκατρία για την ακρίβεια -, προσφέροντας μας μια σύγχρονη οπτική ματιά, η οποία μπορεί να ξινίζει μερικούς, εμένα όμως με βρίσκει απόλυτα δεκτικό.

Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης αντίστοιχης συλλογής (απ’ την οποία είχαν παρελάσει μεταξύ άλλων και οι Thievery Corporation, Rae&Christian, Masters At Work, Ufo, Tricky απ’ τη θέση των…remixer) και δύο μετά τη δεύτερη (οι Felix Da Housecat, Gotan Project, Mathew Herbert, Metro Area, Koop ήταν μερικά από τα τότε ονόματα), έρχεται εν έτη 2005 και η τρίτη της σειράς, που αποδεικνύει γι’ άλλη μια φορά ότι οι υπεύθυνοι της δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στα ονόματα που θα συμπληρώσουν το roster.

Το δισκάκι ανοίγει με το «αλα Christmas» “Little Girl Blue” της μεγάλης κυρίας που ακούει στο όνομα Nina Simone (η οποία παρεμπιπτόντως και δικαίως μάλλον, δε λείπει από καμία συλλογή της Verve), με τους γλυκύτατους ήχους και τα ταξιδιάρικα μπιμπλικάκια των πάντα αξιαγάπητων Postal Service να το μεταμορφώνουν υπέροχα, ενώ παρόμοια γλυκύτητα και νοσταλγία – με λιγότερο indie βέβαια feeling – αποπνέει και το remix των Bent , οι οποίοι κάνουν γι’ άλλη μια φορά καλά τη δουλειά τους, μ’ ότι θετικό κι αρνητικό συνεπάγεται αυτό. Έχουμε επίσης το remix του ταλαντούχου – όπως πλασάρουν τα Βρετανικά dance news – Adam Freeland στο πασίγνωστο “Fever” της Sarah Vaughan, το οποίο μάλλον θέλει να πετύχει αυτό που κατάφερε το αντίστοιχο remix του Felix Da Housecat πρόπερσι στο “Sinnerman”, να γίνει δηλαδή το φετινό super dance hit της συλλογής (αν και το ύφος κι η ποιότητα του Felix δε νομίζω ότι μπορούν να συγκριθούν μ’ αυτά του “mister breaks” Freeland). Το remix των Sugardaddy , με τη συμμετοχή του Tim Hutton, στο “Come Dance With Me” (Shirley Horn) νομίζω ότι αποτελεί μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις του cd, τα Brazilian Girls έχοντας μπολιάσει μια υπέροχη μπασογραμμή ανεβάζουν σε υψηλότατους ρυθμούς τα bpm, για να δυσκολεύουν τη ζωή των djs, η άποψη του «με πλασάρουν σα το νέο DJ Shadow» RJD2 στο “Gentle Rain” (Astrud Gilberto) ικανοποιεί εξαίσια τις new-jazzy ορέξεις μας, ο μέγας του Detroit Techno Carl Craig γι’ άλλη μια φορά, με το γνώριμο αργόσυρτο ύφος του, μας κάνει να ανατριχιάζουμε (μα σκατά, με το συμπάθιο, να του δώσεις αυτού του ανθρώπου, χρυσό θα πάρεις), οι Junior Boys από τον Καναδά δε μ’ ικανοποιούν επαρκώς, αναλογιζόμενος το καταπληκτικό τους album, ο φρέσκος από το dance hit του “Happy” – κι αγαπημένος του Fatboy Slim να προσθέσω - Max Sedgley μιξάρει κι αυτός Sarah Vaughan και καλά κάνει, ενώ και τα υπόλοιπα tracks και remix του cd βρίσκονται σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο.

Εν κατακλείδι, μια αξιόλογη συλλογή και πρόταση, σ’ εποχές μάλιστα που κυκλοφορούν δεκάδες μέτριες κι αδιάφορες - σε βαθμό αηδίας θα έλεγα. Εννοείται φυσικά, ότι για μεγαλύτερη απόλαυση, καλά θα ήταν να τσεκάρετε και την αντίστοιχη Unmixed 3, στην οποία βρίσκονται οι original version των κομματιών. Καλή ακρόαση!

P.s. Τώρα που το ξανακούω, απορώ γιατί μου ξέφυγε το remix των Album Leaf στο “Lilac Wine” της Nina Simone! Viva Indietronica!

Άρης Μπούρας