CUTS ACROSS THE LAND THE DUKE SPIRIT LOOG RECORDS/UNIVERSAL 26/7/2005

Μετά από 6 singles και ένα 7ιντσο οι The Duke Spirit μπήκαν στην πρέμιερ λιγκ των ονομάτων με μεγάλη κυκλοφορία. Το καλό με αυτές τις εισόδους είναι…πως δεν έχουν ποτέ φόβο να πέσουν κατηγορία. Το μόνο δύσκολο είναι να μπορέσουν να ανέβουν σε άλλο επίπεδο.

Το 5μελές συγκρότημα από το Λονδίνο καταφέρνει και γρατζουνάει θορυβωδώς και με sonicyouthikές εξάρσεις, αναδιπλώνει ένα βασικό θέμα με ψιλοβρώμικο rock attitude και γαντζώνει τους ακροατές. Οι γάντζοι που ρίχνει έχουν να κάνουν με πολλά στοιχεία δυναμικής θύμισης της P.J.Harvey ή της Patti Smith (κυρίως από τα φωνητικά) αλλά και των ξεσπασμάτων των πρώτων δίσκων των Six by Seven ή ακόμη και αυτών του κλειστοφοβικού ήχου των Girls Against Boys και του φευγιού που έδιναν στη μελωδία τους οι Spacemen 3. Με βάση αυτά και μόνο πήραν free pass για το πάνθεον των επιρροών.

Με ενδοσκόπηση του δίσκου διαπιστώνεις πως δεν υπάρχουν μόνο αναμασήματα. Τα κιθαριστικά συγκροτήματα στη Βρετανία έχουν πάρει νέα ρότα και πέρα από το hype των ήδη γνωστών ονομάτων, υπάρχει μια στρατιά φερέλπιδων, που με γκάζια παίζουν rock n roll. Έτσι κι εδώ το γαλαζοαίματο μουσικό βρετανικό στοιχείο περνάει και στους The Duke Spirit οι οποίοι με τη σειρά τους το αποτυπώνουν ή καταγράφουν αν θέλετε στον 1^ο τους μεγάλο δίσκο με τίτλο Cuts Across The Land.

Το ζητούμενο είναι όμως πόσο προσωπικά στοιχεία μπορούν να καθορίσουν έναν αυτόνομο ήχο και προφίλ στους Δούκες, ειδάλλως εύκολα θα πεις ότι π.χ. το κομμάτι Darling, you’re a man θα μπορούσε να υπάρχει ατόφιο σε κάθε δίσκο της P.J.Harvey στη δεκαετία του 90. Βέβαια αυτό συμβαίνει όταν η χροιά μιας φωνής μοιάζει με κάποια πολύ γνωστή. Αντίστοιχα παραδείγματα από άλλα πεδία υπάρχουν με τη χροιά της φωνής των Suede ή των Smiths ή των Radiohead, όπου κάθε νέο όνομα που έχει τραγουδιστή με παρόμοιας χροιάς φωνή, λέμε αυτόματα ότι ακούγονται σαν τους τάδε. Κι αν λοιπόν φωνητικά θυμίζουν κάτι, δεν μπορώ να παραβλέψω πως πίσω υπάρχει καλή μουσική, με τα τρελογυρίσματα αλά john spenser ή αλά yeah yeah yeahs

Και δεν μπορείς να παραβλέψεις ένα καλό τραγούδι σαν το hello to the floor, που δίκαια το έχουν με bold στο οπισθόφυλλο μέσα στη 12άδα των τραγουδιών τους. Κι εδώ είναι το όμορφο πως οι Duke Spirit δεν βασίζονται μόνο στην ταχύτητα ή στον βρώμικο ήχο, ούτε μόνο στις επιρροές, αλλά μοιάζουν να διαθέτουν στοιχεία ή στόφα (που λέγανε παλιά για τους ποδοσφαιριστές). Με αυτά και μ’ αυτά και χωρίς άλλους εμφανείς λόγους, δημιουργούν το κλίμα για μια καλή ακρόαση

Κυριάκος Σκορδάς