LA LLAVE DE LA PUERTA SECRETA RATA BLANCA 12/8/2005

Σίγουρα οι περισσότεροι απο εσάς δεν γνωρίζουν τους θρύλους της Αργεντίνικης Heavy Metal σκηνής, Rata Blanca .. Και πως να τους γνωρίζουν, όταν είναι δύσκολο να βρεί κανείς τα άλμπουμ τους στη χώρα μας. Πρόκειται για ένα γκρουπ που υπάρχει 20 χρόνια και έχει συνολικά 8 studio και 2 live άλμπουμ, με εξέχουσα δισκογραφική στιγμή το εκπληκτικό δεύτερό τους άλμπουμ “Magos Espadas y Rosas” (αυτοί είναι τίτλοι!).

Η μπάντα ακολουθεί τα παραδοσιακά πρότυπα περασμένων δεκαετιών και βασίζεται στον ηγέτη/κιθαρίστα Walter Giardino, και στον «Dickinson της Αργεντινής» Adrian Barilari πίσω απο τα μικρόφωνα. Αυτό που παίζουν θα το χαρακτήριζα κλασικό metal με άπειρες Rainbow αναφορές και Malmsteenικά στοιχεία. Το ύφος τους σε γενικές παραμένει αυτό, αν και οι αναλογίες μεταξύ των τριών αυτών στοιχείων, έχουν ψιλοαλλάξει απο άλμπουμ σε άλμπουμ.

Η προηγούμενή τους προσπάθεια “El Camino Del Fuego” (2002) ήταν σαφώς πιο metal απο ότι μας είχαν συνηθίσει και με πιο «ξερό» ήχο. Κατα τη γνώμη μου επρόκειτο για ένα σχετικά αδύναμο άλμπουμ. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει στoν νέο τους δίσκο, όπου οι Αργεντίνοι ξεκλειδώνουν την μυστική πόρτα (έτσι για να παίξουμε και με τον τίτλο) του επιμεταλωμένου Rainbow ήχου. Όσον αφορά την παραγωγή, και την ατμόσφαιρα, το κάνουν καλύτερα απο ποτέ και όσον αφορά τις συνθέσεις, πρόκειται μάλλον για την καλύτερη δουλειά τους απο την εποχή του “Magos..”. Αλήθεια ποιός οπαδός του μέγιστου Ritchie Blackmore δεν θα συγκινηθεί ακούγοντας τα solo του Giardino και το γενικότερο κλίμα αυτού του δίσκου? Ο άνθρωπος καταφέρνει και ακούγεται τόσο κοντά, όσο κανείς.. και όταν θέλει να «ξεφύγει» σε πιο neoclassical στιγμές, το κάνει και μας προσφέρει ύμνους όπως το συγκλονιστικό ομώνυμο κομμάτι!

Πραγματικά όμως αισθάνομαι τύψεις, να πρέπει να γράφω τόσο πολλά για ένα γκρουπ (με 20ετή παρουσία) που όλοι οι φίλοι του καλού αυθεντικού rock και metal, θα έπρεπε να γνωρίζουν ήδη. Για μένα, μαζί με το τελευταίο άλμπουμ των Iron Mask, είναι οι καλύτερες κυκλοφορίες για φέτος και μπάντες σαν τους Rata Blanca με βγάζουν απο τη μιζέρια και την απογοήτευση της σύγχρονης metal σκηνής. Όσοι πιστεύετε πως το μόνο πράγμα που εξάγει η Αργεντινή και αξίζει, είναι οι ποδοσφαιριστές, ο Μανού Τζινόμπιλι, και τα βοοειδή, είναι καιρός να αναθεωρήσετε!

ΥΓ1 : Μεγάλε Giardino είσαι και Boca!!!

YΓ2 : Όσοι τελικά ασχοληθείτε αξίζει να αναζητήσετε και τα 2 πολύ καλά DVD του γκρουπ “En Vivo Estadio Obras” και “Teatro Gran Rex”. Ειδικά το δεύτερο, λόγω της παρουσίας στη σκηνή του μεγάλου Glenn Hughes ο οποίος ανεβαίνει και παίζει με τη μπάντα μερικά κλασικά κομμάτια. Για τα 2 αυτά DVD ευχαριστώ τον φίλο Δημήτρη..

Κώστας Λιανίδης