|
|
|
|
LICK YOUR TICKET
|
Όταν πριν από ένα μήνα περίπου παρουσιάστηκε στη σελίδα του Atraktos το νέο εξαιρετικό δισκάκι του - εκ Βρετανικής νήσου κάτοικο του Βερολίνου – Richard Davis “Details”, λησμονήθηκε από μέρους μου, μια μικρή αναφορά, για ένα από τα πιο συμπαθή Independent Labelsτης γερμανικής πρωτεύουσας.
Για μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία η οποία, για όσους τυγχάνει να μη το γνωρίζουν, εδώ και έντεκα συνεχή χρόνια κυκλοφορεί σταθερά και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, album, συλλογές και 12’’, διόλου μα διόλου ευκαταφρόνητα. Κοντά στις εκατό – παρακαλώ - κυκλοφορίες μετράει η Kitty-Yo, από τη χρονιά του 1994 έως σήμερα, με ισχυρότερό της όπλο, νομίζω, τα ανοιχτόμυαλα μουσικά πιστεύω των υπευθύνων της. Υπεύθυνοι, οι οποίοι σα μια καλή μουσικοπαρέα, σέβονται απόλυτα το παρελθόν και αναζητούν νέους ορίζοντες στην υπάρχουσα μουσική πραγματικότητα. Συγκεντρώνοντας λοιπόν καλλιτέχνες από διάφορα μέρη του πλανήτη, καταφέρνουν να μην εγκλωβίζονται εξειδικεύοντας τον ήχο που θα προσφέρουν στο κοινό τους, πράγμα το οποίο λησμονούν ουκ ολίγα μονόχνωτα μουσικά labels. Rock, Post-Punk, Electro, Minimal Techno, Hip Hop, Folk, Jazz, τα πάντα λίγο πολύ μπορεί να διακρίνει κανείς στις κυκλοφορίες της, απ’ όπου έχουν παρελάσει ονόματα όπως οι Tarwater, To Rococo Rot, Gonzales, Peaches, Louie Austen, Sex In Dallas, Jimi Tenor, Maximilian Hecker μεταξύ άλλων.
Αυτή τη φορά, ήρθε η στιγμή να κυκλοφορήσει το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των πέντε, επίσης εκ Βρετανικής Νήσου, νεανίων που ακούν στο όνομα Chikinki. Πέντε μαλλιαρών ομορφόπαιδων, που εδώ και καιρό αναζητούσαν δισκογραφική εταιρία, μέχρι που τους προσφέρθηκε η φιλόξενη στέγη της Kitty-Yo. Μια στέγη που θα ‘ναι τυχερή, εάν ευνοήσουν οι συνθήκες και κάποιο single των Βρετανών «τσιμπήσει» και βρεθούν να μοστράρουν στα ψιλοχοντροκατευθυνόμενα πρωτοσέλιδα του NME. Άλλωστε, τη Βρετανίλα την έχουν στα τραγούδια τους, πράγμα που θα ικανοποιήσει και τους πάλαι ποτέ φανατικούς φίλους της «περίφημης» Brit Pop σκηνής. Ωστόσο, όσοι ήδη αρχίσατε να βγάζετε σπυριά, μη βιαστείτε να τους κατακρίνετε, καθότι ο ήχος τους κινείται πολύ πιο πέρα από τις all time classic βαρετές βρετανικές κιθάρες. Το γεγονός ότι στην παραγωγή έχει βάλει το χεράκι του ο Steve Osborne και στη μίξη των tracks ο Alan Moulder, νομίζω ότι καθησυχάζει λίγο τα πράγματα, για τα δώδεκα κομμάτια του “Lick Your Ticket”.
Με τη ρομποτική - αλλά κι ελαφρώς ψυχεδελική - αισθητική να γίνεται εύκολα αντιληπτή σ’ ολόκληρο το album και με τις κιθάρες να συνδυάζονται ισορροπημένα με τις ηλεκτρονικές σφήνες, σερβίρεσαι μ’ ένα πακέτο που και φρεσκάδα αποπνέει, αλλά και πατάει στην «πατροπαράδοτη» μορφή της rock τραγουδοποιίας. Αν και το δισκάκι με την πρώτη ακρόαση δε μ’ ενθουσίασε (τα φωνητικά υπήρχαν στιγμές που μ’ εκνεύριζαν, έχοντας την αίσθηση ότι είναι ολίγον επιτηδευμένα) σιγά σιγά άρχισε να με κερδίζει, έχοντας 3-4 κομμάτια πραγματικά εξαιρετικά κι έτοιμα για ραδιοφωνικά hit (βλέπε Drink, Like It Or Leave It για παράδειγμα). Άλλωστε, οι Chikinki(όνομα κι αυτό…), έχουν ήδη αρχίσει ν’ ακούγονται αρκετά και στις χορευτικές πίστες, καθότι συμμετέχουν και στο νέο άλμπουμ του Super Dance ντουέτου των Γερμανών Tiefschwarz.
Όσοι λοιπόν ενδιαφέρεστε για λίγο γκλαμουράτο electro-rock, μπορείτε να τους αναζητήσετε στα δισκοπωλεία, μιας και η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του “Lick Your Ticket” ήταν η εικοστή πέμπτη του Ιούλη (τώρα εάν κατέφτασε και στη χώρα μας εγκαίρως, δεν γνωρίζω φίλτατοι atraktoreaders).
Άρης Μπούρας |