|
|
|
|
BRIGHT YELLOW FLOWERS ON A DARK DOUBLE BED
|
Όταν ένας δίσκος λέγεται BRIGHT YELLOW FLOWERS ON A DARK DOUBLE BED , ε, είναι κάπως δύσκολο να μην είναι και ποιητικός. Αυτό είναι το 4ο album των Σκοτσέζων THE ZEPHYRS.
Στα 11 τραγούδια του δίσκου θα συναντήσετε μια φολκ/ποπ μουσική, είτε κοντά στο στυλ του Americana είτε σε αρκετά σημεία στο ύφος των Midnight Choir ή των/του Smog. Kομμάτια με καλές συνθέσεις, με μπόλικη ακουστική κιθάρα, που εμφανώς αφήνουν χώρο σε όργανα για να σταθούν μελωδικά μπροστά (βιολιά, πνευστά, Hammond, κλπ), χωρίς όμως να αφήνουν μόνο μια λυπητερή εντύπωση.
Αλλά πέρα από τις συνθέσεις και την καλή ερμηνεία των τραγουδιών ο δίσκος διακρίνεται από το συναίσθημα. Δεν υπάρχουν ασφαλώς μεγάλες εκρήξεις, ώστε λόγου χάρη να μας τρελάνουν όσο οι Decemberists, αλλά οι Zephyrs προσφέρουν όμορφα τραγούδια. Σε πολλά σημεία θα σας θυμίζουν τους Tindesticks (χρήσιμο αυτό αφού πια μόνο ο Staples ακούγεται τον τελευταίο καιρό), όχι μόνο ως χροιά φωνής, αλλά και ως σύνθεση και ως λυρισμός.
Ξεχωρίζει από τον δίσκο το αρκετά πιο ηλεκτρικό hell’s dark hall, το secret track που αξίζει τα 2 λεπτά της προσμονής μετά από το επίσης πολύ καλό so called beau, καθώς και το αρκετά λυπητερό nyung (που θα ήθελα να άκουγα στην ταινία η θάλασσα μέσα μου). Από την άλλη όμως υπάρχουν 2-3 τραγούδια με πιο έντονο country στοιχείο που αφαιρούν αρκετά από το συνδετικό ιστό που θα ήθελα να υπάρχει ώστε να αγαπήσω όλο το album και όχι μόνο το ύφος των Zephyrs. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να καλύψει πλήρως τα δικά σας γούστα
Κυριάκος Σκορδάς |