MISTY MEDLEY KISS ME DEADLY ALIEN 8 RECORDINGS/OLON 17/10/2005

Οι Kiss Me Deadly είναι από το Μόντρεαλ του Καναδά ,έχουν κυκλοφορήσει άλλο ένα album και πήραν το όνομα τους από το ομώνυμο film noir της δεκαετίας του ’50.

Πρόκειται για ένα σχετικά άγνωστο group ,αν και σιγά σιγά με την κυκλοφορία του «Misty Medley” έχω αρχίσει να βλέπω παρουσιάσεις τους σε αρκετά καλά sites του internet, ενώ πρόσφατα έπαιξαν support σε κάποιες εμφανίσεις των Bloc Party στις Η.Π.Α.

Πρέπει να ομολογήσω ότι άκουσα πολλές φορές το δίσκο για να μου “κάτσει”. Με την πρώτη ακρόαση δε γίνεται με τίποτα να βγάλεις ένα ασφαλές συμπέρασμα ,όσον αφορά για το τι ακριβώς παίζουν αυτοί εδώ και αν τελικά σου αρέσει ή όχι.

Μπλέκουν χίλιες δυο επιρροές .θυμίζουν πότε το ένα πότε το άλλο. Φανταστείτε ότι ξεκίνησαν λέει να παίζουν Washington D.C punk και κατέληξαν σε αυτό που ακούμε στο φετινό τους album. Ένα album ,που ναι μεν έχει ψήγματα από το παρελθόν τους αλλά από την άλλη φαντάζει ως ένας από τα πιο πολυσυλλεκτικούς rock δίσκους των τελευταίων μηνών .Τώρα βέβαια αν αυτό το “πολυσυλλεκτικό” θα το πάρετε θετικά ή σαν αχταρμά ,αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το αποφασίσετε μόνοι σας…

Ξεκινάει το album με το “Dance #4”, ένα από τα εν δυνάμει hits του “Misty Medley”, ακούς τη φωνούλα της Emily Frazier, τις space κιθάρες και αρχίζεις να θυμάσαι τους Sugarcubes .Το ίδιο συμβαίνει και με το επόμενο track “Dance #2”,όπου την ακούς να τραγουδάει ναζιάρικα “You ‘ve got those candy eyes”.

Στα “Pop”, “Let’s” τα φωνητικά αναλαμβάνει ο Adam Poulin, σε δυο κομμάτια που μας δίνουν την ευκαρία να αναφέρουμε και εδώ το όνομα του group που αναφέρεται στο ενενήντα τοις εκατό των rock δισκοπαρουσιάσεων τα τελευταία χρόνια .Sonic Youth. Το “Dance #3” ξεκινάει με χαρακτηριστικά New Order drums,η Emily ξαναπαίρνει τη σκυτάλη στο μικρόφωνο ενώ το τραγούδι λοξοκοιτάζει τις shoegazιες των πρώτων χρόνων της περασμένης δεκαετίας.

Αν οι Mogwai έχουν μπει ποτέ στον πειρασμό να βάλουν γυναικεία φωνητικά σε κάποια σύνθεσή τους καλό θα ήταν να ακούσουν το “Ballads” για να πάρουν μια ιδέα, μιας και το έκτο αυτό τραγούδι του album ακούγεται ακριβώς έτσι!

Instrumental break με το “Improv”, στο οποίο αφήνουν ελεύθερες τις ambient διαθέσεις τους , βάζουν τον απαλό ήχο του βιολιού δίπλα στους κιθαριστικούς αυτοσχεδιασμούς και…αν σας αρέσει αυτό το track καλό θα ήταν να ψάξετε δίσκους των Durrutti Column .Θα με θυμηθείτε!

Πριν από λίγους μήνες δημοσίευσα μέσω του περιοδικού μου τον ενθουσιασμό μου για τους British Sea Power. To “Distress Call” σίγουρα δε θα ηχούσε παράταιρο μέσα στο τελευταίο τους album!

Πλησιάζοντας προς το τέλος ο Adam με την Emily κάνουν ντουέτο στο “Groove”, επαναλαμβάνουν συνέχεια το στίχο “It doesn’t matter if you ‘re not alone” ενώ το βιολί ,το μπάσο η κιθάρα ακολουθούν εξαιρετικά τους δύο leaders του group δημιουργώντας έτσι ένα εξαιρετικό δείγμα αιθέριας pop αλλά και ένα από τα highlights του album .

Ξέρω πως έχω αραδιάσει ένα σωρό ονόματα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι Kiss Me Deadly είναι copypastάδες, απλά ο ήχος τους παίρνει στοιχεία από διάφορα ακούσματα της τελευταίας εικοσαετίας –αν και ,όπως και τα περισσότερα τωρινά groups ,δείχνουν μία ιδιαίτερη αγάπη στα 80s ,και έπρεπε με κάποιο τρόπο να σας βάλω κάπως στο κλίμα του “Misty Medley”.

Άλλοτε σε ξεσηκώνουν για χορό ,ειδικά όταν η Elizabeth αρχίζει να ουρλιάζει με… τόση γλύκα, άλλοτε σε ψιλομελαγχολούν. Ειδικά άμα αρχίσεις να κοιτάς και το ωραίο εξώφυλλό τους χάνεσαι για ένα δυο λεπτά μέχρι να σε επαναφέρει κάποιο ξέσπασμά τους!

Τους αρέσουν οι Slowdive αλλά τους αρέσουν και οι New Order. Γουστάρουν και να πειραματίζονται, γουστάρουν και να βάζουν μερικές pop πινελιές στις “παραξενιές” τους. Χωρίς να είναι από τους δίσκους που θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα ,αποτελεί πάντως ένα τουλάχιστον ενδιαφέρον άκουσμα ,από το οποίο δεν αποκλείεται να σου μείνουν 3-4 τραγούδια στα οποία θα επιστρέφεις ανά διαστήματα.

Βασίλης Σίντος