ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΖΙΜ ΤΖΑΡΜΟΥΣ 19/10/2005

Για δύο λόγους θα μπορούσε να πάει κανείς να δει την ταινία Τσακισμένα Λουλούδια (HΠΑ 2005). Είτε επειδή είναι φαν του Τζάρμους που έχει κάνει τη σκηνοθεσία είτε επειδή είναι φαν του Μάρεϊ που πρωταγωνιστεί. Εγώ βασικά ανήκω στην πρώτη κατηγορία, αν και τελευταία ύστερα μάλιστα από την πολύ καλή εμφάνιση του Μάρεϊ στο Χαμένοι στη Μετάφραση της Σοφίας Κόππολα έχω αρχίσει να παρακολουθώ τα πονήματά του. Αν και δεν τον θεωρώ εξαιρετικό ηθοποιό, εντούτοις παραδέχομαι ότι έχει ένα φοβερό ταλέντο στο να εξωτερικεύει τα συναισθήματα του ήρωα που ενσαρκώνει χωρίς να βγάζει μιλιά από το στόμα του. Χαρακτηριστικό βεβαίως που εκμεταλλεύονται άριστα οι σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάζεται, και συγκεκριμένα ο Τζάρμους, στα χέρια του οποίου πλάθει ο Μάρει τον χαρακτήρα του σιωπηλού και μουντού Ντον.

Ιδεολόγος εργένης ο τελευταίος, έρχεται κάποια μέρα μέσω ενός ανωνύμου γράμματος αντιμέτωπος με το γεγονός της ύπαρξης ενός γιου που κάποια από τις πρώην φιλενάδες του έφερε εν αγνοία του στη ζωή. Εκτός αυτού δε, πληροφορείται ότι ο γιος του το έσκασε από το σπίτι σε αναζήτηση του μυστηριώδη πατέρα του. Μετά το πρώτο σοκ, ο Ντον, με την παρότρυνση και βοήθεια του μοναδικού φίλου και γείτονά του Γουίνστον, αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι προς αναζήτηση της πιθανής μητέρας του παιδιού του. Το ψάξιμο που περιορίζεται μεταξύ τεσσάρων πρώην φιλενάδων ξεκινάει μέσα σε ένα Ford Taurus με ένα και μοναδικό cd ως μουσική υπόκρουση στο παράξενο αυτό ταξίδι.

Η συνάντηση του Ντον με την πρώτη υποψήφια την Λώρα αποβαίνει άκαρπη. Μαμά βέβαια, αλλά κοριτσιού αντί αγοριού, η Λώρα του ανοίγει το σπιτικό της με την χαζούλα πλην υπερβολικά σέξι κόρη της Λολίτα να παρακολουθεί και τον άνδρα της πεθαμένο από χρόνια σε κάποιο ράλι. Στη δεύτερη επίσκεψη παραμένει άτυχος. Συναντάει μία άχρωμη, άοσμη, απολυμασμένη μεσίτισσα, παντρεμένη με ένα τυπικό δείγμα πλανόδιου πωλητή παύλα γλοιώδη τύπο, της οποίας η αμηχανία όταν συναντάει τον Ντον ξεχειλίζει από τα αυτιά. Τέλος πάντων. Το ταξίδι συνεχίζεται σε αυτό το στυλ και ο Ντον τελικά άπραγος γυρίζει πίσω.

Για άλλη μία φορά, ο Τζάρμους μας παραδίδει μία πολύ καλή ταινία, η μόνη κάπως mainstream σε ένα κυκεώνα αλλόκοτων ταινιών. Από το Stranger than Paradise μέχρι το Ghost Dog, the way of the samurai, ο Τζάρμους φαίνεται να επιλέγει τα θέματά του με γνώμονα την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων που θα πρωταγωνιστήσουν μέσα σε ένα ξένο για την ιδιοσυγκρασία τους περιβάλλον.

Χωρίς να βαραίνει συναισθηματικά τον θεατή, ο Τζάρμους καταφέρνει κάθε φορά και προβάλλει τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα χρησιμοποιώντας τα δύο καταρχήν αντιφατικά σε δεύτερο πλάνο όμως απολύτως αρμόζοντα μέσα: τη σιωπή των ηθοποιών και τη μουσική υπόκρουση. Ειδικά για την τελευταία, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: το I put a spell on you του Screaming Jay Hawkins στο Stranger than Paradise, τις φοβερές μουσικές του John Lurie στο Down by Law ή τις πιο πρόσφατες εξαιρετικές μουσικές του Αιθίοπα Mulatu Astatke στο Broken Flowers.Οι επιλογές του Τζάρμους παραμένουν εξαιρετικές, ο ίδιος ένας καταπληκτικός σκηνοθέτης και το Τσακισμένα λουλούδια μία πολύ καλή ταινία. Όσοι δεν την έχουν δει ακόμα (προβάλλεται εδώ και δύο βδομάδες στις αίθουσες) να σπεύσουν ασυζητητί.

Δέσποινα Καβουσανάκη