 |
|
|
|
DEAD RECKONING
|
Με κάτι συγκροτήματα όπως οι Threshold τα πράγματα είναι κάπως περίπλοκα: Δεν έχουν κυκλοφορήσει ούτε ένα μέτριο δίσκο,ο τύπος πάντοτε τους εξυμνούσε, η μουσική τους πρόταση ήταν και είναι μοντέρνα, πραγματικά προοδευτική, ο ήχος τους χαρακτηριστικός κι όμως ποτέ ο κόσμος δεν τους αγκάλιασε όπως έκανε κατα καιρούς με ένα σωρό άλλες μπάντες.
Απο το "Psychedelicatessen" του 1994 όταν τους πρωτογνώρισα, και δεν ήμουν σε θέση να τους εκτιμήσω αναλόγως (υπήρχε βέβαια και το εξαιρετικό ντεμπούτο "Wounded Land" με το καλύτερο κατα τη γνώμη μου τραγούδι τους, "Paradox"), οι κυκλοφορίες τους ήταν πάντοτε υψηλού επιπέδου. Τους ξανα-γνώρισα μέσα απο τα "Hypothetical" (2001) και "Critical Mass" (2002) και έκτοτε μπορώ να πω πως τους ακολουθώ φανατικά. Για να μην τα πολυλογούμε, το προπέρσινο άλμπουμ τους "Subsurface" ήταν άλλος ένας θαυμάσιος δίσκος Progressive Metal.
Σταθερά καλοί λοιπόν εμφανίζονται και στο "Dead Reckoning" που έχει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μπάντα : Τεχνοκρατική ατμόσφαιρα, στιβαρές συνθέσεις, μελωδίες, groove, δυναμική παραγωγή σε ένα σύνολο που θα χαρακτήριζα ως φουτουριστικό metal. Ακόμα υπάρχουν και κάποιες brutal (λίγες) φωνητικές πινελιές απο τον Dan Swano.
Ένα απο τα πλεονεκτήματα των Threshold ήταν πάντα το ότι αν και progressive, εξαιτίας του groove που υπάρχει στα κομμάτια τους, ποτέ δεν κουράζαν το αυτί ακόμα και του ανοικειου ακροατή. Αυτό συνεχίζεται και στο "Dead Reckoning" με τα κομμάτια να είναι τεχνικά αλλά ευκολοάκουστα και με δυνατά μελωδικά ρεφραίν στα οποία πρωταγωνιστεί η χροιά του έξοχου Andrew McDermott. Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνει αυτό το γκρουπ για να μπει στα πρωτοκλασσάτα ονόματα.
Όσοι τους ακολουθούν, είμαι σίγουρος πως θα χαμογελούν ήδη ακούγοντας το νέο τους άλμπουμ. Οι υπόλοιποι φίλοι του Prog καλά θα κάνουν να τους γνωρίσουν αντί να ψάχνουν την επόμενη κόπια των Theater.
Κώστας Λιανίδης |
Metal
