|
|
|
|
KILIMANJARO DARKJAZZ ENSEMBLE, THE MOUNT FUJI DOOMJAZZ CORPORATION
|
Τί είδους σχέση μπορεί να υπάρχει σε μια επιφάνεια τοίχου, μεταξύ, ενός κάδρου από το “Metropolis” του Fritz Lang, δίπλα σε ένα άλλο της Beth Gibbons των Portishead, ενώ από κάτω φιγουράρει, ξετρυπώνοντας μέσα από άφθονα μούσια, η λυκάνθρωπη ματιά των σκοτεινών Σκανδιναβών Ulver.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα των Ολλανδών Kilimanjaro Darkjazz Ensemble είναι το κομμάτι του παζλ που ενφδionώνει όλα τα παραπάνω με τον πιο αυθόρμητα συσπειρωτικό και μαζί σουρεαλιστικό τρόπο.
Εφόσον, λοιπόν, θεωρηθεί θεμιτή η ανάγκη από τη μεριά ενός συνόλου καλλιτεχνικής ομάδας, για ειλικρινή αυτοπροσδιορισμό, μετά από εσωστρεφή θεώρηση των μουσικών συμβάντων γύρω της, τότε δίκαια μπορεί να κατέχει μέρος της πίτας νεωτερισμού. Με το να διατείνεται για ότι διατείνεται, με τρόπο θετικά πεισματικό, για κάθε της αυθόρμητη ενέργεια που τείνει ασυνείδητα στον ριζοσπαστισμό, τη χρήζει αυτόματα και μουσικό οριοθέτη. Μπορεί με αυτό τον τρόπο, να βρίσκεται σε τροχινως να σου ε ά καινοτόμου, δημιουργώντας υπομονετικά, μέσα από υποδείξεις δικών της υποσυνείδητων διεργασιών.
Αυτό ακριβώς είναι σε θέση να καταφέρνουν οι Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, υπο τη σκιά μιας παρανοϊκής και κατά τόπους ανορθολογιστικής σύνθεσης και προσέγγισης ήχων.
Πόσο μάλλον όταν βρίσκεσαι αντίκρυ τους, και μέσα από λιγοστό φως απλώνεσαι στο πεδίο επιρροής της μουσικής τους, μέσω κάθε δυνατής διάστασης διασποράς της.
Η μουσική τους ορμώμενη από ετερόκλητα πεδία (από trip hop, jazz και post-rock μέχρι electronica, μέσω avant-garde πειραματισμών), είναι φτιαγμένη για να προκαλεί και συγχρόνως να μεταλλάσσει κάθε σου εσωτερική, συναισθηματική ανάγκη.
Η ζωντανή εμφάνιση των Ολλανδών στα μέρη μας ήταν καθηλώτική και το μήνυμα δόθηκε με σαφήνεια. Μη χαίρεστε για όλα τα μουσικά δρώμενα που έχετε δει και ακούσει, πολύ απλά γιατί είναι σίγουρο ότι κάποια μέρα μπορεί να έρθετε σε επαφή με κάποιο ερέθισμα, όπως αυτό μιας μπάντας του βεληνεκούς των KDJE. Μια ενάργεια, μια κατά προσέγγιση διαύγεια, διαμέσου μιας εφάνταστης θολούρας.
Όλα, ως αιτιατό συντονισμένης ενέργειας που κάλλιστα θα μπορούσε να σε ξεγελάσει, ταυτοποιώντας την με την αοριστία. Ότι δεν λάμπει όμως αμέσως, μπορεί κάλλιστα με την πάροδο δευτερολέπτων να σου αποκαλυφτεί μέσα από ένα άκρως ουσιώδες και εγκεφαλικό περιεχόμενο. Όσο και αν το όλο εγχείρημα, μπορεί να σε ξεγελάσει και να σου περάσει προς στιγμήν από το νου η αοριστία, η τελική σύνθεση και ο κατακλυσμός ετερόκλητων ήχων, πάντα υπό την συνοδεία αλλόκοτων εικόνων, θα σε διαψεύσει. Τότε είναι η στιγμή που μυείσαι σε μια πραγματικότητα με εγγενή στοιχεία σουρεαλισμού και σκοτεινής ουδετερότητας. Μια σπάνια εμπειρία από μια μπάντα, γνήσια ορμώμενη από μια σύγχρονη εποχή.
Τί και αν προσπαθήσεις να περιγράψεις την ζωντανή εμφάνιση των KDJE ή να δώσεις ένα τίτλο σε όλο το οικοδόμημα. Η φουτουριστική μουσική τους συνθέτεται μέσα από μια αρμονική και ισότιμη συνύπαρξη, ετερογενών ηχητικών δομών και ηχοχρωμάτων.
Μια έντονη αίσθηση, ανοξείδωτης στο χρόνο προσπάθειας.
Χάρης Αποστολόπουλος |