TERRY LEE HALE + ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ 02/02/2003 ΜΥΛΟΣ, Ξυλουργείο 4/2/2003

2 Φεβρουαρίου της Υπαπαντής στην κατάμεστη μουσική κολυμπήθρα του Ξυλουργείου του ΜΥΛΟΥ.
Καταρχάς το Atraktos.net σας ευχαριστεί όλους και όλες (200 ψυχές είναι αυτές), πληρώσαντες και μη πληρώσαντες το αντίτιμο του 10ευρου εισιτηρίου, για την τιμή που κάνατε στους σπουδαίους καλλιτέχνες της κρύας κυριακάτικης βραδιάς.

Διότι εμφάνιση σαν αυτή όφειλε να γίνει μόνο σε κατάμεστο χώρο. Χωρέσαμε όλοι <i>(γιατί χίλιοι καλοί δεν χωράνε ούτε στην ΑΠΟΘΗΚΗ)</i> και πιστεύω ότι ευχαριστηθήκαμε επίσης όλοι.
Οι γνωστοί συναυλιόφιλοι της πόλης δώσανε το παρόν από σχετικά νωρίς. Η συνύπαρξη Σαδίκη και TERRY LEE HALE ακουγόταν ιδανική, αλλά κανείς δεν φανταζόταν ότι όλα θα εξελίσσονταν σε μια τόσο εκπληκτική συναυλία.

Ξεκίνημα σχεδόν στην ώρα μας με τον <b>ΝΤΙΝΟ ΣΑΔΙΚΗ</b> και άλλους 5 (!!) μουσικούς. Ζεστό χειροκρότημα αμέσως και ο Ντίνος, η ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, τα περίεργα κρουστά που με τα βουρτσάκια μένουν πάντα καθαρά, το μπάσο-κλαρινέτο και το φαγκότο δημιουργούν ένα ασυνήθιστο σχήμα. Eνα σχήμα που έβγαλε έναν Σαδίκη αγνώριστο και ξεχωριστό, με μια τέλεια μαγική εικόνα, με έναν κόσμο σχεδόν συγκινημένο, με μια ερμηνεία συγκλονιστική και με μια συνοδεία μουσικών και οργάνων σαγηνευτική.

Ο ήχος βγήκε υπέροχος (4 ώρες soundcheck είχαμε), αλλά κυρίως η ατμόσφαιρα φορτίσθηκε από την καθηλωτική εκτέλεση των γνωστών κομματιών. Αν είσαι μάνα και πονείς έλα ένα τέτοιο live να δεις, ακόμη και το απαισιόδοξο τραγουδάκι βγήκε τόσο ελπιδοφόρο, κυρίως γιατί είδαμε έναν Σαδίκη με έμπνευση, ενθουσιασμό, τρομερό κέφι για πολλά καινούρια πράγματα. Ακούσαμε και δείγμα νέας δουλειάς, που εδώ στο Ξυλουργείο πρωτοπαρουσιάστηκε. Οι άλλοτε με επωνυμία Duente και γενικά οι 5 νεαροί μουσικοί είναι από τις πιο ξεχωριστές μονάδες που έχει να δείξει σήμερα η Θεσσαλονίκη, μουσικοί που δίνουν την ψυχή τους σε κάθε live με τα (τελικά) δεκάδες σχήματα όπου συμμετέχουν. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Ντίνο Σαδίκη για την εμφάνιση που μας πρόσφερε και για την ευγενική του αυτή συμμετοχή στο μη κερδοσκοπικό happening του Atraktos.net To unplugged τους πήγε γάντι και προσέδωσε μια επιπλέον διάσταση στη μουσική προσωπικότητα του Ντίνου. Με το καλό και σε άλλη συναυλία, μεγαλύτερη σε διάρκεια από αυτή των 45 λεπτών. Δίκαια αποθεώθηκαν από τον κόσμο.

Πριν η 12η ώρα επέλθει στο Ξυλουργείο ο υψηλόσωμος κ. <b>Terry Lee Hale</b> βρισκόταν στη σκηνή, αφού και αυτός ζεστά και όχι από ευγένεια έντονα χειροκρότησε τους προεμφανισθέντες. Είχε περάσει 1,5 χρόνος και ο κόσμος είχε περιέργεια τι διαφορετικό θα μπορούσε να δει. Τελικά κατέληξε μετά από 1,5 και ώρα να τον βγάλει 2 φορές ξανά στη σκηνή, άσχετα αν αυτός μας θύμιζε ότι η επαύριον ήταν εργάσιμη "Go, go back to your work, its Monday morning".
Το ξεκίνημα ήταν χαλαρό, πέρασε από το blue room, συν άλλο ένα που η παραγωγή δεν το έβαλε στο προηγούμενο του album. Αν και είχε κάποιον μελοδραματισμό και έντονη ερμηνεία δεν δίστασε να φωνάξει <b>"close this fucking phone"</b> όταν η συνήθεια του νεοέλληνα, το έντονο ringtone δηλαδή, έκανε το ξαφνικό τζαμάρισμα.

Ο Terry Lee Hale είναι ένας μεγάλος ερμηνευτής, με μια όντως σαγηνευτική φωνή, γνήσιος εκφραστής της αμερικάνικης σχολής. Εϊναι όμως και σπουδαίος κιθαρίστας, μπορεσε και κράτησε τον κόσμο με ένα τρομερό παίξιμο στην ακουστική του ταλαιπωρημένη κιθάρα, με ακόρντα, σόλα και συνεχή αρπίσματα, με γρήγορες περασιές ακόμη και σε οξύτατα μελωδικά περάσματα. Με ή χωρίς καποτάστο, με τσίγγινες προσθήκες για τρεμουλιαστό ήχο, με συνεχείς αλλαγές στο στυλ της πένας όταν ήθελε, κινήθηκε πάνω στη σκηνή, κατέβηκε και κάτω, έκατσε στην άκρη της σκηνής, δέχθηκε ευχαρίστως μια καρέκλα στις πιο ποιητικές εκτελέσεις. Ακούσαμε και νέα τραγούδια από το σχήμα του, τους HARDPAN, πήγαμε ως και 10 χρόνια πίσω και η βραδιά κυλούσε στο λυρικό ρελαντί.

Αναφορές σε πολλά θέματα, απόψεις ενός Αμερικανού για τον πόλεμο και την εξωτερική πολιτική  που κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου, αστεία και συνομιλία με τον κόσμο, παράκληση ώστε η Θεσ/νίκη να μην αναλάβει την ΕΧΡΟ. Αφιέρωσε ένα κιθαριστικό πρελούδιο στους άτυχους επιβάτες του Columbia, αφού μας τόνισε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει άλλος συμβολισμός ή μήνυμα από αυτήν την έκρηξη του σκάφους στο Palestine των ΗΠΑ.

Μας έστειλε πολλά φιλιά από τον αδερφικό του φίλο Chris Eckman των Walkabouts, ο οποίος ζει στη Λουμπλιάνα όπου πρόσφατα παντρεύτηκε (Σλοβένα η σύντροφος).  Μας είπε και ένα κομμάτι το fire exit, που έγραψε και ερμήνευσε και στην τελετή του γάμου. Ζήτησε τη συνοδεία ενός drummer και ένας φίλος (Θανάση τον επιφωνήσανε) ανεβηκε και συνόδεψε τον Terry Lee Hale. Λϊγο μετά και μέχρι το τέλος της βραδιάς, ο Πάνος Παπάζογλου κράτησε το ρόλο ενός συνοδού ντραμίστα, ενώ αργότερα στην παρέα επί σκηνής προστέθηκε και ο <b>Stefan από το αγαπητό συγκρότημα των BIG SLEEP</b>. Ερμήνευσαν μαζί 3 τραγούδια, σε ένα πανέμορφο ντουέτο φωνών και κιθάρων, ενώ ευκαιρίας δοθείσης ο Stefan μας είπε και ένα νέο του, πολύ καλό, κομμάτι.

Οι εκπλήξεις αυτές προσέδωσαν νέα στοιχεία σε ότι ακόμη αναμέναμε από τον Terry Lee Hale. Εφτιαξαν ένα ακόμη πιο ζεστό κλίμα, δημιούργησαν μια άνεση σε κοινό και καλλιτέχνη που τα 2 encore, ακόμη και αν ακούγονται υπερβολικά, ήταν απόλυτη επιθυμία, ξαφνιάζοντας (και συγκινώντας φαντάζομαι) τον Τεξανό καλλιτέχνη. Και αυτός τελείωσε με έναν μοναδικό τρόπο, διασκευάζοντας ΖΖ ΤΟΡ !!!!, προσφέροντας ρίγη συγκίνησης στους φίλους από τον 1055 Rock. Το γεγονός ότι το κομμάτι έκλεισε καθώς έσπαγαν και οι χορδές ήταν μια καλή ευκαιρία για να αστειευτεί εκ νέου για τον επαγγελματισμό και για τον προγραμματισμό του.

Συμπερασματικά ένα happening που άρεσε πολύ και θα παραμείνει για πολύ καιρό στη μνήμη μας. Εδώ είμαστε, ως Atraktos.net για να κάνουμε και άλλα, με γνώμονα πάντα το καλό γούστο και την αγάπη μας για τα live ξεχωριστών καλλιτεχνών. Stay tuned.

Ευχαριστούμε επίσης την kazan dB productions για την τεχνική και όλη την εν γένει συνεργασία της.

Κυριάκος Σκορδάς