TELEGRAPHS IN NEGATIVE / MOUTHS TRAPPED IN STATIC SET FIRE TO FLAMES Fat Cat Records/Penguin 10/4/2003

Οι Set Fire To Flames είναι ένα από τα πιο παράξενα συγκροτήματα της λεγόμενης post rock σκηνής του Καναδά. Ή σε εμένα τουλάχιστον έτσι ακούγονται! Ένα συγκρότημα με δεκατρία μέλη, που προέρχονται από διάφορα γκρουπς της ίδιας σκηνής (GYBE, Exhaust, Fly Pan Am) και μέχρι τώρα είχαν κυκλοφορήσει ένα δίσκο, το Sing Reign Rebuilder του 2001. Φέτος επανέρχονται με το διπλό και ενενηντάλεπτο Telegraphs In Negative / Mouths Trapped In Static.

Αν έχετε ακούσει την πρώτη κυκλοφορία των καναδών, τότε μπορείτε να καταλάβετε τι σας περιμένει και εδώ μέσα. Εξάλλου, αν σας άρεσε το Sings Reign Rebuilder, σίγουρα θα αγοράσετε και τούτο εδώ. Αν είστε από αυτούς που συναντάτε πρώτη φορά αυτό το όνομα, τότε θα προσπαθήσω να σας δώσω κάποιες λεπτομέρειες για το άλμπουμ, όσο όμως αυτό είναι εφικτό! Γιατί, πιστέψτε με, δεν είναι και το πιο εύκολο να γράφεις για ένα άλμπουμ των Set Fire To Flames.

Η κολεκτίβα, λοιπόν, από το Μόντρεαλ μαζεύτηκε και αυτή τη φορά σε ένα απόμερο μέρος έξω από την Οτάβα, σε μια εγκαταλελειμμένη φάρμα με μια παράγκα στην οποία έζησαν για μερικές μέρες. Η αρχική ιδέα προέβλεπε κάτι άλλο: να φτιάξουν ένα στούντιο μέσα σε ένα βαν και να ταξιδέψουν από το Μόντρεαλ στον Ειρηνικό Ωκεανό, σταματώντας ενδιάμεσα σε διάφορα ερημωμένα μέρη και ηχογραφώντας εκεί πέρα. Τελικά αυτή η ιδέα κρίθηκε ως ικανή να τους προκαλέσει πολλά προβλήματα και απορρίφθηκε.

Στην εγκαταλελειμμένη, λοιπόν, αυτή φάρμα έξω από την Οτάβα, τα παιδιά ξεκίνησαν να ηχογραφούν διάφορα πράγματα. Στις πέντε μέρες που έμειναν εκεί παρέμειναν σχεδόν άυπνοι και στο δωδεκάωρο συνολικά υλικό που ηχογράφησαν δεν άφησαν να πάει χαμένος κανένας ήχος. Από το τρίξιμο των πόρτων και το κελάηδισμα των πουλιών, μέχρι τα βήματά τους στα ξύλινα πατώματα και τις κινήσεις των σωμάτων τους. Ομιλίες ακούγονται κάποιες φορές, το θρόισμα των φύλλων επίσης, και γενικά ο στόχος των Set Fire To Flames είναι να δείξουν ότι μια ηχογράφηση δεν πρέπει να είναι αποστειρωμένη από τους εξωτερικούς, ζωντανούς ήχους! Κάτι που καταφέρνουν να κάνουν πολύ καλά.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να δημιουργείται μια πολύ περίεργη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ακρόασης. Μια ατμόσφαιρα που πολλές φορές είναι ικανή να σε φοβίσει, ή να σε απομονώσει από κάθε τι που σε περιβάλλει. Οι ήχοι μπερδεύονται όμορφα στα αυτιά μας. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις πότε η μπάντα παίζει κανονικά και πότε αφήνει να ακουστούν οι υπόλοιποι ήχοι. Όλο το φάσμα των εξωτερικών ήχων μπλέκονται ιδανικά με μια πλειάδα κανονικών και παράξενων οργάνων που χρησιμοποιούν οι δεκατρείς καναδοί.

Προσωπικά, το όλο κλίμα με εξιτάρει, προκαλεί τη φαντασία μου και τελικά με εγκλωβίζει μέσα του. Αναγνωρίζω, όμως, ότι ένας τέτοιος δίσκος είναι δύσκολο να εκτιμηθεί από όλους. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να φανεί εκνευριστικός σε κάποιους. Οι Set Fire To Flames μπορεί να κατηγορηθούν για επίδειξη ύφους, ή ελιτίστικη συμπεριφορά. Αυτή είναι όμως η αλήθεια: Τους Set Fire To Flames ή θα τους αγαπήσεις, ή θα τους μισήσεις.

Από εκεί και πέρα, βέβαια, έχω και εγώ μια ένσταση, αν και είμαι από αυτούς που γουστάρουν το συγκρότημα. Από το δωδεκάωρο υλικό, οι καναδοί επέλεξαν 90 λεπτά, τα οποία χώρισαν σε δύο cd. Έχω την εντύπωση πως αυτά τα δύο cd θα έπρεπε να παρουσιάζουν και ένα διαφορετικό ύφος μεταξύ τους. Αν και το πρώτο έχει το όνομα Telegraphs In Negative και το δεύτερο Mouths Trapped In Static, το μοίρασμα μοιάζει να έγινε μόνο για πρακτικούς λόγους. Επειδή απλά τα 90 λεπτά δεν χωράνε σε ένα cd!

Με ποιο σκεπτικό χωρίστηκε όλο αυτό το υλικό σε 17 κομμάτια και πώς δίνονται οι τίτλοι σε όλα αυτά (μάλιστα, κάποιοι είναι και στα γαλλικά και οι περισσότεροι είναι μακροσκελείς) αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω. Ούτως, ή άλλως αυτή είναι μια ιδιαιτερότητα των postrockάδων! Αυτό όμως που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα είναι ότι το δεύτερο άλμπουμ των Set Fire To Flames θα ενθουσιάσει τους απανταχού φίλους της εν λόγω σκηνής.

Κώστας Παπασπυρόπουλος