|
|
|
|
ONCE UPON OUR YESTERDAY
|
Το κόλλημα που έφαγα με την περυσινή δουλειά των Cornerstone, “Human Stain” είχα να το φαω χρόνια.. Πρέπει να το έχω ακούσει πάνω από χίλιες φορές... Έτσι με τεράστια ανυπομονησία περίμενα το τρίτο τους άλμπουμ μετά τα “Arrival” (δισκάρα επίσης) και “Human Stain” για το οποίο τα είπαμε..
Στο νέο τους άλμπουμ, "Once Upon Our Yesterday", δεν έχει αλλάξει κάτι στον κορμό του συγκροτήματος, με τον Steen Mogensen των θεών Royal Hunt στο μπάσο και τα πλήκτρα, τον Dougie White (ex Rainbow, Malmsteen) στα φωνητικά και τον Kasper Damgaard στις κιθάρες. Επίσης όπου τα πλήκτρα ήταν πολύ δύσκολα για τον Steen, έχει επιστρατευθεί ο συμπαίχτης του στους Hunt, ο “άνθρωπος ορχήστρα” Andre Andersen αλλά και άλλος ένας πληκτράς ονόματι Rune Brink.
Το άλμπουμ έχει 10 κομμάτια και κινείται σε 2 ταχύτητες. Ας γίνω πιο επεξηγηματικός όμως.. Τα δύο πρώτα τραγούδια ας πούμε, “Welcome To Forever” και “When The Hammer Falls” παρουσιάζουν ένα νέο πρόσωπο των Cornerstone, να προσπαθούν να γίνουν πιο metal, με “βαρύτερα” κιθαριστικά θέματα και καθαρά heavy metal ενορχηστρώσεις. Το γνωστό μπάσο του Steen κάνει την εμφάνιση του στο τρίτο track “Passion To Warfare” κι όμως πρέπει ο δίσκος να φτάσει στο πέμπτο κομμάτι, το μελωδικότατο “Man Without A Reason” για να ακούσουμε τους γνωστούς Cornerstone. Από κεί και πέρα, το επίπεδο των συνθέσεων ανεβαίνει κατακόρυφα, με την μπάντα να παίζει “στα χωράφια της”, δηλαδή κάτι μεταξύ Rainbow “Stranger In Us All” περιόδου, A.O.R. , με ολίγον τι από metal. Η έμπνευση κορυφώνεται στο “End Of The World” το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του “Human Stain”, ενώ πάρα πολύ καλή είναι και η μπαλάντα “Some Have Dreams”, καθώς και το closing track, “Scream”.
Συνολικά, πρόκειται αναμφισβήτητα για μια καλή δουλειά, όμως δυστυχώς είναι αναπόφευκτη η σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν, και εκεί το “Once Upon Our Yesterday” βρίσκεται δύο κλάσεις κάτω από το αριστούργημα “Human Stain” και μία από το “Arrival”. Κατά τη γνώμη μου, δεν τους πάει το πιο metal στυλ που προσπάθησαν να υιοθετήσουν. Όπως και να ‘χει πάντως δίσκοι σας τους δύο προηγούμενους των Cornerstone, δεν βγαίνουν κάθε μέρα και ανάμεσα στις υπόλοιπες κυκλοφορίες στον χώρο, αυτό τον καιρό, το “Once..” ξεχωρίζει, μαζί με το άλμπουμ των Vertigo, για τους οποίους θα μιλήσουμε από ‘βδομάδα .
Κώστας Λιανίδης |