 |
|
|
|
FORM OF…
|
Πριν από λίγες μέρες τους απολαύσαμε ζωντανά στη χώρα μας. Η έννοια “απολαμβάνω” είναι μεν ιδιαίτερη αλλά για τους BERG SANS NIPPLE βρίσκει μια άνετη θέση.
Όταν ανακοινώθηκε ότι θα ανοίξουν τις συναυλίες των DO MAKE SAY THINK υπήρξε μια έκπληξη, διότι τέτοια συγκροτήματα μπορεί να τα βλέπουμε σε ολοσέλιδες εμφανίσεις στο WIRE και αλλού, αλλά αν ερχόντουσαν στην Ελλάδα θα παίζανε μπροστά σε πολύ 10 άτομα. (ανάλογη εμφάνιση σε 2-3 δεκάδες περισσότερα άτομα είχε πρόσφατα στην Αθήνα ο David Grubbs, ενώ η αντίστοιχη εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη τελευταία στιγμή ακυρώθηκε, σε απογοήτευση μιας παρέας 4 ατόμων της βορειοελλαδίτικης πόλης). Και ξέρετε φίλοι δεν είναι θέμα ούτε οργάνωσης ούτε διαφήμισης. Είναι θέμα παιδείας και από παιδεία στο χώρο της ανεξάρτητης μουσικής ως χώρα και κοινό έχουμε μόνο καλές προθέσεις. Ενδεικτικά αναφέρω τα περιοδικά rock sound (όλων των γλωσσών αγγλικό, γαλλικό, ιταλικό, ισπανικό..), το wire, το γερμανικό rollingstone, το sonic seducer, το spex…και άλλα…και αν τα παίρνετε αναρωτηθείτε αν έστω ένα από ονόματα που φιγουράρουν στα τα εξώφυλλα του.. (δε λέω τα αφιερώματα γιατί είναι ακόμη πιο ψιλά γράμματα..) ακούγεται στην Ελλάδα ή υπάρχει περίπτωση να το δούμε ζωντανά στη χώρα μας. Τι θα λέγατε αν πριν από 9 χρόνια έγραφε κάποιος για τους mogwai…, ευτυχώς οι σκοτσέζοι πρόλαβαν και έγιναν γνωστοί.
Το ντουέτο των BERG SANS NIPPLE δεν ξέρω αν προλάβει να γίνει γνωστό, το εύχομαι πάντως, αλλά ευτυχώς ανοίγοντας τη συναυλία των αγαπημένων μας Καναδών DMSThink κέρδισαν τις καρδιές αρκετών εκατοντάδων Ελλήνων. Αρκετοί από αυτούς μπόρεσαν και αγόρασαν μετά το live τον τελευταίο τους δίσκο το ΥΠΕΡΟΧΟ form of…
Όταν έμαθα ότι και τα 2 μέλη είναι επιζήσαντες από γέννα σιαμαίοι αντιλήφθηκα για άλλη μια φορά τη σημασία των γεγονότων της ζωής και του θανάτου για τη ζώσα δημιουργική ανθρώπινη φύση. Κομμάτια ονειρικά, ινστρουμένταλ επιθετικά, περιπλανώμενα στα εγκεφαλικά σοκάκια μας, μελωδικά σαν τα καλύτερα της 4 AD, σαν τη διύλιση της έμπνευσης της P.J Harvey. Ο Γάλλος Lori Sean "BERG" and ο Αμερικανός (με σουηδική καταγωγή) Shane "SANS NIPPLE" Aspegren εφορμούν στις πτυχές των συναισθημάτων, όπως η σκόνη ξεδιάντροπα μπαίνει στις πτυχές των υφασμάτων στους καναπέδες ενός κλειστού και επί μήνες κλειδωμένου δωματίου.
Υπέροχες εναλλαγές, κρουστά σκληρά και ντελικάτα, καμπανούλες και κουβάδες, κιθάρες παραδομένες στη μελωδία και στον θόρυβο. Πνευστός ήχος της τρομπέτας σαν τον αυθάδη αέρα που κατεβαίνει τις πλαγιές, που παίζει με τα κλαδιά των καταδικασμένων σε μόνιμη κατοικια δέντρων, παρασέρνει τη μελωδία και από ευγένεια δεν την αφήνει ούτε στάλα να στριφογυρίσει, αν και είναι φανερό ότι θα μπορούσε αυτή τη μελωδία να την ξεσκίσει και να την βάλει σαν σβούρα να επαναλαμβάνεται.Όχι αυτό δεν το κανει, γιατί θα φανεί απλό και επιδειξιομανές.
Το ότι κανένα κομμάτι δεν μοιάζει με το προηγούμενο δεν είναι κατόρθωμα, είναι η μετουσίωση στο cd ότι η έμπνευση είναι διαφορετική κάθε στιγμή που αναπνέουμε. Το σπουδαίο για πολλούς είναι να κρατάνε την αναπνοή τους σταθερή. Για άλλους κατόρθωμα είναι να κρατάνε την αναπνοή τους απλώς για μερικά λεπτά. Το να εκπέμπεις τη σκέψη σου, παρακάμπτοντας τη γλώσσα και τη νοηματική επικοινωνία, και να την ψεκάζεις πάνω στη μουσική είναι όμως κάτι διαφορετικό. Και αυτό να πολτοποιείται από έναν τεράστιο όγκο keyboards και ηλεκτρονικών ήχων, ώστε να βγαίνει η σκέψη μεν ως κιμάς, που θα γίνει νοστιμότατος κεφτές, αλλά ποτέ δεν θα νοιαστείς για το μοσχαράκι που μούγκριζε χαρούμενα στη φάρμα της μαμάς του! Η μετουσίωση και η μετάλλαξη ως μεταδιδόμενη μουσική ελπίζω να είναι κολλητική, τουλάχιστον για τα αυτιά και τις ψυχές μας. Τότε ο ρομαντισμός των BERG SANS NIPPLE θα αποκτήσουν απαντητή, όπως και στον έρωτα χρειάζεται η ανταπόκριση.
Και επειδή τα γοητευτικά πράγματα γοητεύουν γοητευτικούς μουσικούς, το αποτέλεσμα είναι υπέροχα γοητευτικό αφού προσελκύουν μουσικούς από τους Do Make Say Think, Bright Eyes…ενώ αντίστοιχα οι BERG SANS NIPPLE συμμετείχαν πρόσφατα σε γοητευτικά συγκροτήματα όπως οι Lullaby For The Working Class, Songs:Ohia, Bright Eyes, TV City.
Κάποια πράγματα δημιουργούν μουσικοχημικό status, το οποίο ορθώνεται μπροστά σου. Αν η ματιά σου υπακούσει στη σκέψη και κατόπιν η σκέψη ακολουθήσει τη ματιά σου θα το δεις μπροστά σου, σαν τις οπτασίες των ονειροπαρμένων, σαν τα λευκά αέρινα φορέματα των ξωτικών. Στη χειρότερη σου περίπτωση θα έχεις απλά ακούσει το ντεμπούτο album των Berg Sans Nipple και πιθανόν να ψάξεις και για το soundtrack του film Marie-Madeleine που έγραψαν πέρσι.
Μπείτε στο site τους http://www.bergsansnipple.comγια να αντιληφθείτε την αισθητική
Κυριάκος Σκορδάς |
Foreign Office
