Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

21 ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

Πέτρος Ζούλιας

του Φίλιπ Ρίντλεϊ

24/12/2009

Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας

Θέατρο Βασιλάκου

Ας το ξεκαθαρίσουμε απ’ την αρχή: το «Αίμα στο Χιόνι» δεν είναι ένα «εύκολο» έργο. Αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, αφού ο Φίλιπ Ρίντλεϊ δεν γράφει «εύκολα» κείμενα (και ας έχει μια ταυτόχρονη συγγραφική καριέρα με βιβλία για παιδιά). Η παρουσία της Βέρας Κρούσκα στην σκηνή, ήδη στον ρόλο της ως Ανίτα πριν καν σβήσουν τα φώτα, μας δίνει μια πρόγευση.

Η Ανίτα έχει χάσει τον νεαρό μοναχογιό της - τον δολοφόνησαν σε έναν εγκαταλελειμμένο σιδηροδρομικό σταθμό. Έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από τότε κι εκείνη μαζεύει και κλείνει τα πράγματά του σε κούτες, όταν αποφασίζει να συναντήσει και να μιλήσει με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας, τον δεκαοκτάχρονο Ντέιβυ, που τον ερμηνεύει ο Τάσος Φώης. Ανίτα και Ντέιβυ ξαναζούν μαζί τη νύχτα της δολοφονίας, άλλοτε με θάρρος και άλλοτε με μικροσκοπικά, φοβισμένα βήματα. Συγκρούονται και έρχονται κοντά, θυμούνται τη ζωή του χαμένου Βίνσεντ και στο τέλος ανακαλύπτουν και οι δύο μέρη της αλήθειας που δεν γνώριζαν αλλά και στοιχεία του ίδιου του εαυτού τους.

Το «Αίμα στο Χιόνι» μοιάζει να ξεκινάει κάπως διστακτικά. Ίσως να φταίει και η αμηχανία των ίδιων των χαρακτήρων. Λίγο αργότερα, φαίνεται σαν ο Πέτρος Ζούλιας να το έκανε σκόπιμα, αφού το έργο δεν αργεί να ανεβάσει ρυθμό και παρ’ ότι η αποκάλυψη του φινάλε έχει ήδη αφήσει τα ίχνη της απ’ την αρχή, παρακολουθείται με αμείωτο ενδιαφέρον. Η φαινομενική ψυχραιμία της Ανίτα υποχωρεί καθώς ο Ντέιβυ αρχίζει να της δίνει λεπτομέρειες από εκείνη τη βραδιά που δεν θα ήθελε να φανταστεί - η Κρούσκα καταφέρνει να αναπαραστήσει μια ηρωίδα πολύ αληθινή, γεμάτη πτυχές και διαφορετικά επίπεδα που δεν γίνονται ορατά αμέσως, αλλά βρίσκονται εκεί. Οι εκρήξεις της προς το τέλος της παράστασης είναι τόσο δυνατές και ρεαλιστικές που σχεδόν αναγκάζουν τους θεατές να κοιτάξουν αλλού – παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει στοιχείο υπερβολής, αντίθετα τα κάνει όλα με μια εντυπωσιακή εσωτερικότητα. Ο Τάσος Φώης έχει μια πολύ καλή παρουσία επίσης, σίγουρα με αρκετά περιθώρια βελτίωσης – αν τα εξαντλήσει, η ερμηνεία του έχει να κερδίσει πολλά. Ο Ντέιβυ του είναι ένας απόλυτα συμπαθής ήρωας απ’ την πρώτη στιγμή, με την καταπίεση που έχει υποστεί να τον «μπλοκάρει» ακριβώς όταν θα έπρεπε να την ξεπεράσει για να βοηθήσει τον Βινς. Ειδικά στις σκηνές που εκφράζει συναισθήματα και καταστάσεις όπως ο έρωτας ή η απώλεια, είναι πολύ καλός.

Τα σκηνικά, με την διαλυμένη τουαλέτα του σταθμού να «εισχωρεί» στο σαλόνι της Ανίτα, δίνουν μια εξίσου γερή γροθιά στο στομάχι με την ιστορία και τις ερμηνείες των ηθοποιών. Το "Αίμα στο Χιόνι" είναι τόσο θυμωμένο και ωμό που θα ήταν καλό να το παρακολουθούσαν οι υπέρμαχοι της ομοφοβίας. Ίσως, σε ιδανικές συνθήκες, να καταλάβαιναν το ανούσιο και άδικο των απόψεών τους αλλά και την καταπίεση που προκαλούν σε υπαρκτά άτομα δίπλα τους, άτομα που μοιάζουν με τον Βινς, τον Ντέιβυ και την Ανίτα.

Φωτεινή Δράκου

Θεατρο/Χορός
dARK: H Τελευταία Κιβωτός»
Αθηνά Αρσένη
The Forest
ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ
ΜΑΝΟΣ ΠΕΤΟΥΣΗΣ
«Η κουζίνα της Πλαθ»
Έλλη Παπακωνσταντίνου
«Ο Πατέρας»
Γιώργος Βούρος
Το κίτρινο σκυλί
THIS IS THE END E?
Δημήτρη Σακατζή και Λένας Πετροπούλου
FOREVER TANGO
Luis Bravo
DANNY’S WAKE
Τάσος Αλατζάς
Παρδαλός Παπαγάλος