Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

BEST 2005 part II

26/1/2006

2005 τι άρεσε στον Άρη Κτωρίδη

Mia - Arular
Kanye West - Late Registration
Gorilaz - Demon Days
Alex Smoke - Incommunicado
Isolee - We are Monster
Cocorosie - Noah’s ark
Bloc Party - Silent Alarm
Arcade Fire - Funeral
Kano - Home Sweet Home
LCD Soundsystem - LCD Soundsystem

2005 τι άρεσε στον Βασίλη Λιόλιο

10 δίσκοι που ξεχώρισα μέσα στο 2005(ανεξαρτήτως σειράς)

1)Murcof- remembranza (leaf)

2)Bronnt industries kapital- virtute et industria (static caravan)

3)Hood- outside closer(domino)

4)Cocorosie- Noah’s ark(touch and go)

5)Alva noto+Ryuichi Sakamoto(raster-noton)

6)Kammerflimmer Kollektief-absencen(staubgold)

7)The remote viewer-let your heart draw a line(city centre offices)

8)Antony and the Johnsons-I am abird now(rough trade)

9)Biosphere-dropsonde(touch)

10)Deaf center-pale ravine(type)

2005 11 Albums.1 Τραγούδι.13 Λέξεις. by Βασίλης Σίντος

Antony and the Johnsons- I Am a Bird Now. Αλήθεια.

Bloc Party-Silent Alarm. Μυαλό.

British Sea Power- Open Season. Feeling.

Common-Be.Uplifting.

The Decemberists- Picaresque. Ιστορίες.

Franz Ferdinand- You Could Have It So Much Better.Κλάση.

Hard-Fi –Stars of CCTV. Σαββατόβραδο.

Hood- Outside Closer. Ομίχλη.

M83- Before the Dawn Heals Us. Διάστημα.

Maximo Park- A Certain Trigger. Το Καλύτερο.

Stellastarr*-Harmonies For The Haunted. Δαίμονες.

Babyshambles-Fuck Forever.Φλόγα.

Και ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ
από τη Δέσποινα Καβουσανάκη

Πάντα δυσκολευόμουνα να συντάσσω λίστες. Λίστα για το σούπερ μάρκετ, λίστα για τα επόμενα βιβλία που θέλω να αγοράσω, λίστα με τις καλύτερες ταινίες που είδα φέτος στο σινεμά, ουφ, ποτέ δεν κατάφερα ούτε να είμαι σίγουρη για τις επιλογές μου ούτε και να τις ακολουθήσω πιστά. Και καλά στο σούπερ μάρκετ, πας για γάλα και βούτυρο και φεύγεις με σαλάμι και μοτσαρέλα, που είναι το κακό, αλλά στις ταινίες; Εδώ σε θέλω. Το αν αρέσει ή δεν αρέσει μία ταινία δεν είναι αρκετό για να τις κάνει συγκρίσιμες. Η κάθε ταινία έχει τη δική της λογική, το δικό της περιβάλλον στο οποίο κινείται και αναπνέει, το δικό της χαρακτηριστικό άγγιγμα σε κάθε θεατή. Επομένως, μία λίστα όπου η κάθε ταινία που προβλήθηκε το 2005 ιεραρχείται στεγνά είναι εντελώς πλασματική, παρόλα αυτά χρήσιμη για να ξαναθυμηθούμε εκείνες τις ταινίες που αποτύπωσαν, έστω και ένα φευγαλέο πλάνο τους, στη μνήμη μας.

  1. Manderley: Ο γίγαντας Λαρς ξαναχτυπά με μία καταπληκτική ταινία με θέμα την αντιμετώπιση των μαύρων στην Αμερική. Η ταινία αποτελεί την αποθέωση της επαγωγικής σκέψης του ιδιοφυούς Δανού, όπου ξεκινώντας από την εποχή της δουλείας περιγράφει ε-ξαι-ρε-τι-κά τον τρόπο με τον οποίο οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε πότισαν την ψυχοσύνθεση των μαύρων, φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας και την επίδραση των καταλοίπων αυτών στην σημερινή black community.
  2. Το παιδί: Οι αδελφοί Νταρντέν φτιάχνουν μία ακόμα κοινωνική ταινία (ύστερα από την Υπόσχεση και τη Ροζέτα) περιγράφοντας, με όσο λιγότερα μέσα μπορούν, την αλλοτρίωση που έχει επιφέρει το χρήμα στη ζωή μας. Βαρύτατο κοινωνικό σχόλιο μέσα από μία ωμή σε αλήθειες αλλά βαθύτατα συναισθηματική ταινία, η οποία μάλιστα απέσπασε και το χρυσό φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών.

3. Sin City: Για το καταπληκτικό σενάριο, για την εξαίσια φωτογραφία, για την εξαιρετική ατμόσφαιρα, για τη φοβερή εν ολίγοις απόδοση του ομώνυμου κόμικ του Φρανκ Μίλλερ. Απολαυστικό!

4. Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα: Ο Τόμι Λη Τζόουνς υπογράφει μία από τις ταινίες της χρονιάς κινηματογραφώντας αριστοτεχνικά τα άγονα τοπία του Μεξικού και του νότου των ΗΠΑ. Αριστουργηματικό road movie, όπου οι παλιοί, άγραφοι κανόνες της άγριας δύσης δίνουν την αφορμή για ένα ταξίδι απόλυτα δοσμένο στην έννοια της φιλίας και της συντροφικότητας.

5. Τσακισμένα Λουλούδια: Το ομολογώ. Είμαι φαν των road movies, του Τζάρμους, του Mulatu Astatke (πλέον). Ο Τζάρμους ναι μεν φτιάχνει μία από τις πιο mainstream ταινίες του, το κάνει δε τόσο καλά, που δεν μπορείς παρά να ανακαλείς συχνά τον πολύ καλό Μάρεϊ μέσα σε ένα Ford Taurus, καθώς οδηγεί προς εύρεση του χαμένου του γιου. Και όλα αυτά υπό τη μουσική υπόκρουση του φοβερού και τρομερού Αιθίοπα.

6. Million Dollar Baby: Όπως κι αν το δεις, ο Κλιντ Ίστγουντ είναι ένας πολύ καλός σκηνοθέτης. Αν και Ρεπουμπλικάνος (τώρα θα μου πεις, οι Δημοκρατικοί είναι πιο προοδευτικοί δηλαδή; και εγώ θα το βουλώσω γιατί έχεις δίκιο, πώς να το κάνουμε), οι ταινίες του εμπεριέχουν πάντα, έστω και έμμεσα, κάποιο κοινωνικό σχόλιο που θίγει από την εκκλησία και την οικογένεια, μέχρι το αμερικάνικο όνειρο αυτό καθεαυτό. Στη συγκεκριμένη, ο Ίστγουντ ξεσκεπάζει τα κακώς κείμενα σε όλους τους παραπάνω τομείς μέσα από την ιστορία μίας φτωχής σερβιτόρας που παλεύει να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Οι μπουνιές και οι κλοτσιές που πέφτουν στην ταινία μη σας πτοούν. Πρόκειται για αριστούργημα.

7. Το τσεκούρι: Γαβράς και πάλι Γαβράς. Αριστερός, πολιτικοποιημένος, συνειδητοποιημένος, με άποψη, με κριτική ματιά απέναντι σε ένα σύστημα που κατατρώει σιγά σιγά και βασανιστικά τους πολίτες που εξουσιάζει. Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κατάργηση του οχταώρου, απειλή ανεργίας, καταναλωτική κοινωνία που εξωθεί σε όλο και περισσότερες δουλειές μέσα σε ένα 24ωρο κλπ κλπ. Τι να πρωτοπούμε. Ο Γαβράς κάνει μία ταινία πάνω στην ανεργία και πώς αυτή βιώνεται από, καταξιωμένους μέχρι τη στιγμή της απόλυσης, επαγγελματικά μεσοαστούς. Μαύρο χιούμορ και άκρατος προβληματισμός σε μία πολύ καλή ταινία που κατά τη γνώμη μου αδικήθηκε από τους κριτικούς.

8. Η Πτώση: Ως μάθημα ιστορίας και ως κάτι καινούριο ανάμεσα στις ταινίες με θέμα τον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι τελευταίες μέρες του Χίτλερ στο καταφύγιο του στο Βερολίνο παρέα με τους τελευταίους του πιστούς. Συγκλονιστικό φινάλε με την μαμά Γκέμπελς να σκοτώνει τα παιδιά της για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού.

9. Ο εφιάλτης του Δαρβίνου: το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ δεν είναι κάτι το φοβερό ούτε σαν θέμα (και το πώς αυτό αναλύεται) ούτε σαν ταινία. Το έβαλα στην πρώτη δεκάδα για να μην ξεχνάμε την πολύπαθη μαύρη ήπειρο και τους κατοίκους της που ποτέ δεν έπαψαν (παρά την κατάργηση της αποικιοκρατίας και την ανεξαρτητοποίηση όλων των χωρών από τον λευκό ζυγό) να αποτελούν θύματα της πιο στυγνής εκμετάλλευσης από τους λευκούς αυτού του πλανήτη. Ταινία που πρέπει να δει όλη η οικογένεια και το εννοώ!

10. Ο ήχος της Πόλης: ένα διαφορετικό ντοκιμαντέρ για τις μουσικές της Κωνσταντινούπολης. Ένα καταπληκτικό ταξίδι στη γείτονα χώρα και στις μουσικές που αυτή ακούει. Εξαιρετικό!

και metal part II από τον Κώστα Λιανίδη αυτή τη φορά

BEST 2005 – Happy New Year!

Πάει ο παλιός ο χρόνος και τα πράγματα για τη metal σκηνή δεν ήταν και τα καλύτερα καθώς ήταν κατα τη γνώμη μου η πιο ανέμπνευστη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας. Ελπίζω λοιπόν το 2006 να φέρει περισσότερη έμπνευση στους μουσικούς, και καλύτερη ποιότητα στις κυκλοφορίες.. Ακολουθεί η λίστα με τους αγαπημένους μου δίσκους για το 2005. Όπως είπα είναι λίστα με τους αγαπημένους μου δίσκους και όχι metal best of οπότε είναι εντελώς υποκειμενική και χωρίς περιορισμούς.

  1. IRON MASK – Hordes Of The Brave
  2. RATA BLANCA – La Llave De La Puerta Secreta
  3. RICHARD ANDERSSON – The Ultimate Andersson Collection
  4. YNGWIE MALMSTEEN – Unleash The Fury
  5. ROB ROCK – Holy Hell
  6. ROYAL HUNT – Paper Blood
  7. GORAN SOLLSCHER – The Renaissance Album
  8. JOE LYNN TURNER – The Usual Suspects
  9. EDGE OF FOREVER – Let The Demon Rock N Roll
  10. SHADOW GALLERY – Room V
  11. YO-YO MA – The Essential Yo-Yo Ma
  12. OLIVER HARTMANN – Out In The Cold
  13. JOCELYN POOK – The Merchant Of Venice OST
  14. BRAINSTORM – Liquid Monster
  15. CROSS HARD – Eclipse From East
  16. THUNDER – The Magnificent Seventh
  17. JUDAS PRIEST – Angel Of Retribution
  18. AT VANCE – Chained
  19. NIGHTVISION – Nightvision
  20. HAREM SCAREM - Overload

Atraktos.Net

Special
Best albums of 2015
Best albums of 2012
Oι καλύτεροι δίσκοι του 2011
Οι καλύτεροι δίσκοι του 2010
Οι συντάκτες του Atraktos καταγράφουν τις απόψεις τους για τα καλύτερα του 2009
BEST 2009
ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ, «Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ – ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ – ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ»
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ, 2 Φεβρουαρίου Μια ακόμα επετειακή ημερομηνία χωρίς αντίκρισμα
Οι καλύτεροι δίσκοι του 2008
Ανοικτή εποστολή από την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ