 |
|
|
|
ATLANTIS
|
Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν υπήρξα fan των Atrocity αν και εκτιμούσα την περίοδο “Blut”, “Calling The Rain” του συγκροτήματος. Αυτή ήταν άλλωστε και η περίοδος που τους άνοιξε τον δρόμο της επιτυχίας. Από τότε δεν τους έχω πολυπαρακολουθήσει. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία που εισήγαγαν στη συνέχεια στη μουσική τους αποτέλεσαν σίγουρα έναν παραπάνω ανασταλτικό παράγοντα για να μην προσέξω τους δίσκους τους.
Το “Atlantis” το είχα επίσης περάσει στο «ντούκου» αν και το single “Cold Black Days” που είχε φανεί καλό. Αφορμή για να ακούσω το άλμπουμ στάθηκε η συνέντευξη που έκανα με τον Alex Krull (ναι είμαι ανάποδος το ξέρω).
Κατ’αρχάς θετική εντύπωση μου προξένησε το όλο concept του άλμπουμ, που βασίζεται στον μύθο (??) της χαμένης Ατλαντίδος, ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα που από μόνο του δείχνει πως το γκρουπ ασχολήθηκε σοβαρά με το υπόβαθρο του άλμπουμ. Η μουσική τώρα, σίγουρα παρουσιάζει τη μπάντα με διάφορα πρόσωπα. Έχουμε για παράδειγμα σκληρά death metal κομμάτια με blasts όπως το “Reich Of Phenomena” ή το “Clash Of The Titans”, κάποια βασισμένα στο death metal αλλά με μελωδικά ρεφρέν, όπως το “Gods Of Nations” ή και άλλα πιο εμπορικά, περισσότερο goth, σαν τα “Cold Black Days” ή το αγαπημένο μου του άλμπουμ “Enigma”. Το γκρουπ ανακατεύει διάφορα πράγματα όπως το παραδοσιακό death metal, το gothic, έχουν κάποιες κλασικές/συμφωνικές ενορχηστρώσεις και ποικιλόμορφα φωνητικά. Οι συνθέσεις όπως και να χει χαρακτηρίζονται από το groove της μπάντας και καταφέρνουν αν και διαφορετικές, να έχουν την απαιτούμενη συνοχή.
Είμαι σίγουρος πως το “Atlantis” δεν θα απογοητεύσει κανένα οπαδό των Atrocity και το όλο «πακέτο» με το multimedia section του είναι αν μη τι άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Κώστας Λιανίδης |
Metal
