HELL TO PAY DOKKEN SANCTUARY 12/07/2004

Αυτή η ησυχία στις κυκλοφορίες, φέτος το καλοκαίρι είναι ανησυχητική.. Μέχρι στιγμής δεν έχει βγει το συναρπαστικό άλμπουμ γενικά και η χρονιά δείχνει να είναι η πιο μέτρια των τελευταίων ετών, σε όλα αυτά προστίθεται και η μέχρι τώρα καλοκαιρινή μετριότητα. Δεν πειράζει όμως θα έχουμε να θυμόμαστε την Εθνική ποδοσφαίρου!

Νέο άλμπουμ και για την παρέα του Don Dokken λοιπόν. Για να μην παρεξηγούμαι, είμαι οπαδός των παλιών δίσκων του γκρουπ και μεγάλος fan του George Lynch. Μετά την αποχώρηση του σπουδαίου αυτού κιθαρίστα απο τη μπάντα, κάπου έχασα και το ενδιαφέρον μου, αν και οι μουσικοί που τον αντικατέστησαν ήταν ικανότατοι (John Norum, Reb Beach). Αυτή τη φορά, τη δύσκολη αυτή δουλειά αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας ο John Levin και για να μην είμαι άδικος, τα πάει πολύ καλά. Επίσης στο μπάσο παραμένει ο σπουδαίος Barry Sparks για τον οποίο τι να λέω έχει παίξει με μερικούς απο τους αγαπημένους μου μουσικούς (Yngwie, Tony Macalpine, Vinnie Moore, Uli Jon Roth, John West, Cosmosquad, Scorpions κ.τ.λ.).

Μέχρι εδώ όλα καλά, όμως δεν βρίσκω ούτε ένα λόγο να πάτε να πάρετε τον δίσκο των Dokken καθώς είναι ένα κοινότυπο Hard Rock άλμπουμ με κάποιες μοντέρνες rock επιρροές και δεν έχει ούτε μία στιγμή που να ξεφεύγει απο την χρυσή μετριότητα. Τουλάχιστον ας ήταν λιγότερο υποτονικό και περισσότερο «τσαμπουκαλίδικο». Είναι κρίμα συγκροτήματα σαν τους Dokken να κυκλοφορούν τόσο μέτριους δίσκους αλλά τι να κάνουμε, το έχουμε συνηθίσει πλέον. Θα το συνιστούσα μόνο στους φανατικούς οπαδούς οι οποίοι το πιθανότερο βέβαια είναι να το αποκτήσουν μόνο και μόνο για ιστορικούς λόγους.. Κρίμα..

Κώστας Λιανίδης