 |
|
|
|
AERONAUTICS
|
Επιστροφή στη δισκογραφία και για τους Masterplan του Roland Grapow. Είχα το άλμπουμ κάμποσο καιρό αλλά δεν είχα αξιωθεί να γράψω ένα review κυρίως επειδή το άκουσα πολύ στα πεταχτά. Τώρα πλέον όμως είμαι έτοιμος αφού αφιέρωσα κάποιο χρόνο για να το αφομοιώσω καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο τους άλμπουμ ήταν πολύ καλό και περίμενα κάτι εξίσου ενδιαφέρον ,αφού νομίζω πως είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα με το line up, την εμπειρία (φυσικά εννοώ εκείνη που έχουν απο τις προηγούμενές τους μπάντες) και το potential των Masterplan να κυκλοφορήσει έναν άσχημο δίσκο.
Όπως ήταν αναμενόμενο επιβεβαιώθηκα καθώς το “Aeronautics” ,αν και κατα τη γνώμη μου είναι λίγο κατώτερο απο το πρώτο τους άλμπουμ, θα πετύχει σίγουρα και θα πουλήσει κι αυτό τον κω...ο του! Και γιατί να μην το κάνει? Έχει τέλεια παραγωγή (Roy Z), δυναμικές europower συνθέσεις, φωνητικά απο έναν απο τους κορυφαίους –αν όχι τον κορυφαίο- εκ των νέων metal τραγουδιστών.. Οι Masterplan φαίνεται πως έχουν πιάσει για τα καλά το νόημα όσον αφορά τη δημιουργία εμπορικού, δυναμικού Heavy Metal με τη φρεσκάδα που απαιτείται και που λείπει απο τα περισσότερα συγκροτήματα του χώρου. Η μπάντα παρουσιάζεται ώριμη, δεμένη και με τον Lande ως συνήθως να ανεβάζει τις συνθέσεις τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω με τη φωνάρα του! Τα τραγούδια τώρα, δεν θα έλεγα πως είναι όλα στο ίδιο επίπεδο αφού ,όπως και στο ντεμπούτο, έχουμε 3-4 κομμάτια που ξεχωρίζουν και σου κολλάνε κατευθείαν στο μυαλό κι αυτά είναι τα : “Crimson Rider”, “Back For My Life” και το Helloweenικό “Wounds” ενώ μου άρεσε αρκετά και το μπαλαντοειδές “After This War”.Τα υπόλοιπα κάνουν αυτό που χρειάζεται ώστε να μην χαλάσει η καλή εικόνα του δίσκου.
Δεν χρειάζεται να λέμε και πολλά.. Όσον αφορα το Ευρωπαϊκό Power, οι Masterplan είναι εγγύηση και δεν θα απογοητεύσουν κανένα φίλο του συγκεκριμένου χώρου.
Κώστας Λιανίδης |
Metal
