ΤΟΣΗ ΒΡΟΧΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ 26/09/2003

ΤΟΣΗ ΒΡΟΧΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ

Συγγραφέας: Γεράσιμος Θεοδόσης

Σελίδες: 181

Εκδόσεις: Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ

Με φόντο μια καλοκαιρινή βροχή που δε λέει να σταματήσει, δυο παιδικοί φίλοι ξανασυναντιούνται στο νησί που ζει ακόμα ο ένας απ’ αυτούς, παντρεμένος με μια γυναίκα που διεκδικούσαν κάποτε και οι δύο. Κάτι όμως έχει αλλάξει στο νησί. Η Ελένη, το μήλο της έριδος, λείπει και ο Μέλισσος, σύζυγός της, αρνείται να δώσει εξηγήσεις στο φίλο του για το τι έχει συμβεί. Τότε κάνουν την εμφάνισή τους η Τζένιφερ, μια περίεργη και ψυχρή «Ιταλίδα», δύο αλλόκοτοι δίδυμοι νάνοι και αργότερα δύο έφηβα παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι, που παρουσιάζονται ως παιδιά της Τζένιφερ και του Μέλισσου. Ο ήρωας του βιβλίου αναζητά απεγνωσμένα την Ελένη και μαζί της μια απάντηση στο αλλόκοτο αίνιγμα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπος στο νησί, ενώ ο φίλος του φαίνεται παγιδευμένος και σχεδόν υπνωτισμένος από τη Τζένιφερ. Η απάντηση που θα βρει ο ήρωας όμως, θα είναι – φαινομενικά – τελείως διαφορετική απ’ αυτήν που περίμενε.

Μέχρι περίπου τη μέση του, το βιβλίο του Γεράσιμου Θεοδόση εξελίσσεται αφήνοντας αρκετές απορίες και με μια ιστορία που όσο πάει φαντάζει όλο και πιο αλλόκοτη. Οι ήρωες μοιάζουν να συντηρούν ψεύτικες συμβατικότητες που παραπέμπουν σε διαταραγμένες προσωπικότητες, ενώ όταν εισέρχεται και το στοιχείο του μεταφυσικού, τα πράγματα παίρνουν εντελώς άλλη πορεία. Γενικά, μέχρι αυτό το σημείο, το βιβλίο «μπερδεύει» καθώς η ιδιότροπη πορεία των γεγονότων ξενίζει, τα κίνητρα των ηρώων δεν αποσαφηνίζονται και δεν είναι εύκολο για τον αναγνώστη να αποφασίσει προς τα που κλίνει η ιστορία. Ακριβώς όμως σ’ αυτό το σημείο, όπου πάμε να συνηθίσουμε το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει το νησί και την αίσθηση απομόνωσης του σπιτιού όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, τα πράγματα ανατρέπονται. Χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό και πολύ έξυπνο εύρημα, ο Γεράσιμος Θεοδόσης καταφέρνει να κάνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών, λύνοντας όλες τις απορίες του αναγνώστη, που ίσως χρειαστεί να διαβάσει μερικές σελίδες μέχρι να ξεπεράσει την αρχική έκπληξη.

Από εκεί και πέρα, το βιβλίο εξελίσσεται περισσότερο ως συζήτηση μεταξύ φίλων ή εξ αποστάσεως επίσκεψη στο ψυχαναλυτή και κλείνει κάπως πρόωρα, πριν ο ήρωας πάρει την απόφαση που τον βασανίζει απ’ ότι φαίνεται εδώ και χρόνια. Εμμονές, τύψεις, ενοχές, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και το αιώνιο δίλημμα του αν κάποιος θα ακολουθήσει τον έρωτα ή θα προστατέψει τη φιλία του, είναι τα κεντρικά θέματα του μυθιστορήματος. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με την ιδέα της «πρόβλεψης» της πορείας που μπορούν να πάρουν τα γεγονότα, εφ’ όσον το υποσυνείδητο έχει ήδη καταγράψει τα σημάδια που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο άλφα ή βήτα αποτέλεσμα. Σίγουρα αν είχαν αναπτυχθεί λίγο περισσότερο οι ήρωες, τα κίνητρά τους και η εξέλιξη της ιστορίας, το αποτέλεσμα θα ήταν σαφώς καλύτερο. Αξίζει όμως ιδιαίτερη μνεία για το έξυπνο συγγραφικό εύρημα που ξαφνιάζει και δημιουργεί ουσιαστικά δύο διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ακριβώς ιστορίας.

Φωτεινή Δράκου