FORWARDS+BACKWARDS RAINING PLEASURE EMI 17/12/2003

Θα ξεκινήσω με μια απαραίτητη διευκρίνηση: Αν νομίζει κάποιος ότι το " Forwards + Backwards " είναι το 2ο album των πατρινών Raining Pleasure , μετά τη φοβερή επιτυχία του ντεμπούτου τους " Flood ", τότε μάλλον νομίζει πως ζει σε μια άλλη χώρα. Οι Raining Pleasure δε δημιουργήθηκαν από το μηδέν εν μία νυκτί, ούτε προωθήθηκαν από τις πολυεθνικές εταιρίες χωρίς να έχουν δώσει προηγουμένως κάποια αξιόλογα δείγματα γραφής, όπως συχνά συμβαίνει με ανάλογα σχήματα που προέρχονται κυρίως από τη Μεγάλη Βρετανία. Τα δύο πρώτα τους album " Memory Comes Back " και "Nostalgia" (ειδικά αυτό), είναι δύο διαμάντια της εγχώριας ανεξάρτητης δισκογραφίας, και όσοι είχαν την τύχη να γνωρίσουν τους Raining Pleasure μέσα από αυτά δεν νιώθουν την παραμικρή έκπληξη από την ανοδική τους πορεία τα τελευταία 2 χρόνια.

Είναι πραγματικά σπάνιο να συσσωρεύεται σε κάποιον άνθρωπο τόσο ταλέντο και δημιουργική διάθεση, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Vassilikou , τραγουδιστή και βασικού συνθέτη των Raining Pleasure . Η ονειρική του φωνή, η σωστή προφορά των αγγλικών και ο εκφραστικός του λόγος τον έκαναν να ξεχωρίσει από την πρώτη του δισκογραφική απόπειρα. Επίσης, οι απόλυτα εσωτερικοί στίχοι που χαρακτηρίζουν τα περισσότερα από τα τραγούδια των Raining Pleasure , ήταν από τα στοιχεία που δεν είχαν την ανάγκη μιας καλής παραγωγής για να εκτιμηθούν. Απλά, με τη συνδρομή του Coti K στα δύο τελευταία albums, το συνολικό πλέον άκουσμα είναι σαφώς ελκυστικότερο στα αυτιά του μέσου ακροατή.

Το μεγάλο στοίχημα για τους πατρινούς και ταυτόχρονα η δική μας αγωνία ήταν αν θα καταφέρουν και στον 4ο τους δίσκο να κινηθούν στα υψηλά επίπεδα των προηγούμενων δουλειών τους. Δε χρειάστηκαν πολλές ακροάσεις του " Forwards + Backwards " για να μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι το στοίχημα αυτό το έχουν κερδίσει. Η δομή του album έχει αρκετές ομοιότητες με το "Flood": Ορχηστρικό ξεκίνημα, αυτή τη φορά με swing διαθέσεις, και αμέσως μετά η πιο pop στιγμή του δίσκου, στη θέση Νο 2: Στο "Flood" ήταν το "Fake", ενώ εδώ υπάρχει το " Love Me, Love Me, Love Me ", ένα κομμάτι που, με λίγα λόγια, θα μπορούσε να συμπεριλιφθεί πολύ άνετα στις κορυφαίες στιγμές των Belle & Sebastian, αν όμως είχαν την έμπνευση να το γράψουν πρώτα αυτοί! Το " A Ring " που ακολουθεί είναι μια από τις πιο ηλεκτρονικές και θορυβώδεις στιγμές των Raining Pleasure , ενώ από τους οργισμένους του στίχους προέκυψε και το όνομα αυτού του album. Ακολουθεί το " Kastor Bossa ", μία εκπληκτικά μελωδική bossanova η οποία, σε αντιπαράθεση με τους στίχους που μιλούν για έναν αναπόφευκτο χωρισμό, δημιουργεί ένα πολύ ενδιαφέρον τελικό αποτέλεσμα.

Για να μην κουράσω, δε θα συνεχίσω την ξεχωριστή αναφορά σε κάθε τραγούδι του δίσκου. Πάντως αδύναμες στιγμές δεν υπάρχουν. Απεναντίας, μια διασκευή που θα συζητηθεί (και μάλλον θα πολυπαιχτεί και από μη-εναλλακτικά ραδιόφωνα) είναι αυτή στο " Dancing Queen " των Abba . Επίσης, το προσωπικό αγαπημένο κομμάτι (προς το παρόν) φαίνεται πως είναι το "Identical Twins". Μια εξαιρετικά εμπνευσμένη συνεργασία του Vassilikou με την Ελλη Πασπαλά , με στίχους τόσο όμορφους που μας έφεραν στο νου τις κορυφαίες στιγμές του " Nostalgia ", δηλαδή τα " Rainsong 55 " και " Six Days And Six Nights ".

Είχα πολύ καιρό να πάω σε δισκοπωλείο και να ζητήσω δίσκο που δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει. Τέτοια ήταν η ανυπομονησία μου και ευτυχώς κάθε άλλο παρά απογοητευμένος νιώθω τώρα που έχω το 4o album των πατρινών στα χέρια μου. Μάλιστα σκέφτομαι να το ξαναπάρω και να το δωρίσω σε 1-2 καλούς φίλους για τα Χριστούγεννα. Στο οπισθόφυλλο του cd αναγράφεται: "Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική". Την κακή μουσική, θα πρόσθετα εγώ...

Αν κοιτάξατε ποτέ τα αστέρια προσπαθώντας να ξεχωρίσετε σε ποιο βρίσκεται ο Μικρός Πρίγκηπας, αν το παιδί που έχετε μέσα σας αρνείται να δώσει τη θέση του σε κάποιον μεγαλύτερο και πιο σοβαρό άνθρωπο, και αν τέλος αν δεν έχετε γνωρίσει ακόμα τους Raining Pleasure , έφτασε ο καιρός να το κάνετε...

Γιώργος Γερασιμίδης